Skessuhorn - 23.11.2016, Blaðsíða 67

MIÐVIKUDAGUR 23. NÓVEMBER 2016 67
Í Dölum býr líklega einn af fáum
íbúum Vesturlands, ef ekki sá
eini, sem með réttu getur titlað
sig brúarsmið. Þetta er Vilhjálm-
ur Arnórsson, verkstjóri hjá brú-
arvinnuflokki Vegagerðarinnar á
Hvammstanga. „Svei mér þá, ég er
búinn að vera í þessu í tíu ár,” segir
Vilhjálmur þegar hann er spurður
um hversu lengi hann er búinn að
vera í brúarsmíðinni. „Ég byrjaði
að vinna fljótlega eftir að ég lauk
húsasmíðanámi frá Fjölbrauta-
skólanum á Sauðárkróki. Sé ekki
eftir því. Þetta eru búnir að vera
skemmtilegir tímar, en krefjandi.”
Aðstæður oft erfiðar
Vilhjálmur segir brúarvinnuflokk-
inn telja sex manns, en tveir flokk-
ar eru starfandi á landinu öllu. „Í
gamla daga voru fleiri í þessu og þá
voru vinnuflokkarnir fleiri. Síðan
hefur fækkað í þessari stétt. Hinn
brúarvinnuflokkurinn er staðsett-
ur í Vík í Mýrdal,” segir Vilhjálm-
ur. „Verkefni okkar eru bæði á
sviði nýframkvæmda og viðhalds,
en heilt yfir má segja að við hopp-
um gjarnan í bráðaverkefni ef ein-
hver brú er orðin það léleg að eng-
an tíma má missa í viðhaldi. Þá
mætum við á vettvang, tökum út
stöðuna og hefjum framkvæmdir.”
Stundum kemur fyrir að flokk-
urinn renni blint í sjóinn hvern-
ig eigi að bera sig að í verkum og
þá skiptir máli að meta vel hvernig
best sé að haga verkinu. „Aðstæður
eru mismunandi á vettvangi og svo
er ástand brúa svo misjafnt. Stund-
um þurfum við að hlaða varnar-
garða kringum stöpla svo við get-
um skoðað undirstöður brúar bet-
ur,” segir Vilhjálmur.
„Síðan er það veðrið. Það hefur
eðlilega áhrif á vinnuna okkar en
við reynum að harkast eins og við
getum í flestum veðrum. Oftar en
ekki eru aðstæðurnar erfiðar. Eðli
máls samkvæmt erum við alltaf við
ár og því getur vinnan verið svo-
lítið blaut, sérstaklega þegar við
erum að vinna í undirstöðunum.”
Fjölbreytt verkefni
Á þeim tíu árum sem Vilhjálm-
ur hefur starfað við brúarsmíði
hefur hann komið að nýfram-
kvæmdum og endurbótum á fjölda
brúa á Vesturlandi. „Ég get nefnt
sem dæmi brýrnar yfir Haffjarð-
ará á Snæfellsnesi, Hítará á Mýr-
um, Reykjadalsá í Reykholtsdal og
Miðdölum í Dölum og loks Laxá
í Dölum. Þá höfum við unnið að
endurbótum á Borgarfjarðarbrú,
bæði við endursteypa stöpla brúar-
innar og brúargólfið síðustu árin,”
segir Vilhjálmur sem segir fólk
yfirleitt glatt og ánægt að sjá brú-
arsmiðina að störfum. „Brýr eru
framfaramál og samgöngubætur
fyrir fólkið. Þannig að við mætum
gjarnan fólki með brosi á vör þegar
við erum að störfum.”
„Þá höfum við líka tekið að okk-
ur að varðveita gamlar brýr með
því að endurgera þær. Eitt eft-
irminnilegasta verkið var þegar
við gerðum upp brúnna í Norð-
tungu í Borgarfirði en hún er elsta
hengibrú á Íslandi. Við strípuðum
hana alveg niður þannig að vírarn-
ir stóðu einir eftir. Þetta var mjög
skemmtilegt verkefni og mikil
áskorun.”
Í námunda við laxinn
Eins og upptalningin hér að ofan
bar með sér hefur Vilhjálmur
komist í tæri við vinsælar laxveiði-
ár í vinnu sinni. Hann segir laxinn
hins vegar ekki styggjast þó brú-
arvinnuflokkurinn sé að störum.
„Þegar maður er búinn að vera í
margar vikur að bjástra við smíð-
ina er maður orðinn ansi fundvís á
laxinn sem heldur sig oft í skugga
í strengjum þar sem við erum að
vinna. Stundum hefur komið fyrir
að maður hafi hnippt í öxlina á lax-
veiðimönnum sem standa sólgnir
við árbakkann í leit að þeim grálú-
suga. „Hann er þarna, vinur minn,”
hefur maður stundum sagt,” seg-
ir Vilhjálmur og brosir við upp-
rifjunina. „Menn eru iðulega mjög
þakklátir við þessar ábendingar.”
Í nafla alheimsins
Vilhjálmur er búsettur í Búðardal
ásamt sambýliskonu sinni, Dagný
Láru Mikaelsdóttur, og þrem-
ur börnum. Nýjasti fjölskyldu-
meðlimurinn er einungis tæplega
tveggja vikna gamall þegar þetta
blað er prentað. Fjölskyldan flutti
í Búðardal árið 2014 og keypti sér
gamalt einbýlishús sem hún hef-
ur unnið að því að gera upp síð-
an. „Endurbæturnar mjakast hægt
og bítandi en við framkvæm-
um eins og efni standa til hverju
sinni. Okkur líður vel hérna og hér
er gott að vera með börn. Okkur
finnst líka staðsetningin frábær.
Héðan er um klukkustundar akst-
ur á Hvammstanga til vinnu, en ég
er í úthaldi með brúarvinnuflokkn-
um frá mánudegi til föstudags. Svo
tekur klukkutíma að keyra í Stykk-
ishólm um Skógarströnd og svip-
að í Borgarnes um Bröttubrekku.
Loks er innan við klukkutíma
akstur heim í Króksfjarðanes. Mér
finnst því eiginlega eins og ég sé í
nafla alheimsins hérna.”
Með tugi refa á
samviskunni
Vilhjálmur á eitt áhugamál sem
hann segir hafa fylgt sér lengi en
það er veiðimennska. „Ég er mik-
ill veiðimaður í mér og er alinn
upp í mikilli nálægð við náttúruna.
Ég hef stundað veiðar frá því að ég
var lítill heima í Króksfjarðarnesi.
Þar byrjaði ég t.d. að dunda við að
veiða minka í gildru 12 ára gamall.
Í dag er ég refaskytta í hlutastarfi
hjá Dalabyggð og er veiðisvæðið
mitt frá Svínadal að Klofningi, það
er Hvammssveit og Fellsströnd.
Ég fer að minnsta kosti tvær vikur
á ári og ligg úti,” segir Vilhjálmur
sem kveðst hafa á bilinu 60-70 refi
á ári á samviskunni. „Þá fer ég á
gæs og rjúpu þegar færi gefst.”
„Refaveiðar eru þolinmæðisverk
eins og þeir þekkja sem fengist
hafa við þær. Ég er búinn að vera
það lengi í þessu að ég er farinn
að þekkja vísbendingarnar í nátt-
úrunni sem koma upp um varginn,
t.d. fuglasönginn. Mófuglarnir eru
sérstaklega duglegir að láta mann
vita, þeir gefa sérstakt hljóð frá sér
þegar minkur eða refur er á ferð.
Þetta hefur maður lært í veiðiferð-
unum í gegnum árin,” bætir Vil-
hjálmur við og segist reglulega fá
símtöl frá bændum á svæðinu um
ferðir vargsins og hvar greni er að
finna. „Ég er því nokkuð vel upp-
lýstur um stöðuna þegar ég fer af
stað, en ég veiði einkum á sumr-
in.”
Dalirnir alltaf
blasað við mér
Vilhjálmur er fæddur og uppal-
inn í Króksfjarðarnesi og er 33 ára
gamall. „Ég titla mig nú eiginlega
sem Vestfirðing að uppruna, en er
eins næst og því verður komið að
teljast Dalamaður. Alla vegi snéri
herbergisglugginn á æskuheim-
ilinu mínu í Króksfjarðarnesi að
Dölunum, þannig að það svæði
hefur nú alltaf blasað við mér,”
segir Vilhjálmur í léttum tón.
„Ég stefni á að vera áfram
hjá Vegagerðinni á næstu árum.
Kannski kemur eitthvað nýtt upp
hér í Búðardal og þá get ég verið
meira heima við. Þangað til held
ég áfram að smíða brýr.”
hlh
Reynum að harkast eins og við getum
Rætt við Vilhjálm Arnórsson brúarsmið og refaskyttu í Búðardal
Vilhjálmur Arnórsson brúarsmiður fyrir framan brúnna yfir Laxá í Dölum sem hann kom að því að smíða.
Oft er brúarflokkurinn að störfum í köldum aðstæðum. Hér eru Vilhjálmur og
félagar að störfum við Litlu-Botnsá í Hvalfirði. Ljósm. Sigurður H. Sigurðs.
Vilhjálmur með nýveidda tófu í hendi.
Brúargólf steypt í góðum hópi á Blönduósi. F.v. Vilhjálmur, Ólafur Tryggvason,
Hlynur Rafn Rafnsson og Ágúst Guðmundsson múrari (Gösli) sem unnið hefur með
brúarvinnuflokknum í yfir tvo áratugi. Ljósm. Sigurður H. Sigurðs.