Fréttablaðið - 31.10.2015, Side 88

ALLAR HELGAR
365.is Sími 1817
Afinn sem allir elska og fjörugu vinkonurnar Skoppa
og Skrítla skemmta börnum og foreldrum á laugardags-
og sunnudagsmorgnum á Stöð 2.
HELGARFJÖR FYRIR FLOTTASTA FÓLKIÐ
Bragi Halldórsson
172
„Þar fór í ver,“ sagði Konráð. „Okkur liggur á en við þurfum að komast
í gegnum þetta völundarhús fyrst.“ Kata dæsti og sagði vonsvikin:
„Við verðum of sein.“
Getur þú hjálpað þeim að komast í gegnum þetta völundarhús?
Af hverju fór kjúklingurinn
yfir götuna? Til að komast
yfir götuna.
Af hverju fór bóndinn yfir
götuna? Til að leita að
kjúklingnum sínum.
Af hverju fór risaeðlan yfir
götuna? Það var fyrir tíma
kjúklingsins.
Af hverju fór tyggjóið yfir
götuna? Það var fast við
fótinn á kjúklingnum.
Af hverju fór apinn yfir
götuna? Það var banani
hinum megin.
Af hverju fór froskurinn
yfir götuna? Einhver
hrekkjalómur hafði límt
hann fastan við kjúkling-
inn.
Brandarar
Hús án bóka er eins og glugga-
laust herbergi.
Einu vinirnir sem snúa í þig
baki, en eru eftir sem áður
tryggir vinir þínir, eru bækurn-
ar í bókaskápnum þínum.
Bækur eru góður félagsskapur.
Bækur geyma sál aldanna. Allt
sem mannkynið hefur gert,
áunnið sér eða verið, er á dular-
fullan hátt varðveitt á síðum
bókanna. Þær eru kjöreign
mannanna.
Bókelskan mann skortir aldrei
tryggan vin, hollan ráðgjafa,
kátan félaga eða áhrifaríka hug-
hreystingu.
Bók er vel heppnuð ef þeir sem
hafa ekki lesið hana láta sem
þeir hafi gert það.
Bók á því aðeins rétt á sér að
hún komi lesandanum til að
hugsa. Þær bækur sem koma
ekki hreyfingu á hugann eru
ekki verðar þess rýmis sem þær
taka í bókaskápnum.
Bækur eru arfur snillinganna
til mannkynsins og eiga að
berast frá kynslóð til kynslóðar
sem gjafir til þeirra sem eru enn
ófæddir.
Bækur eru skip sem sigla um
hið víðáttumikla úthaf tímans.
Lánaðu aldrei bækur, þeim
verður aldrei skilað aftur.
Flestar bækurnar í bókasafni
mínu hafa kunningjar mínir
lánað mér.
Hér er bók um bók frá bók til bókar
Er gaman að eiga heima í Visby,
Eiríkur Nói? Já, það það er mjög
gaman, því það er gaman að
flytja. Maður þarf að fara í flugvél
og lest og ferju til að komast til
Gotlands og ég hafði aldrei áður
farið í neitt svoleiðis.
Hvernig er skólinn þinn? Ég er
í Försteklass í S:t Hansskolan.
Hann er eins og galdraskólinn
hans Harry Potter og er innan
veggjanna í Visby, það eru svona
gamlir veggir eins og virki. Í
dag var ég að búa til karla úr
mjólkur fernum í skólanum.
Hvað er best við Svíþjóð? Að
leika við mömmu og hér er líka
hægt að fá pasta sem lítur út
eins og dekk á bíl. Það er líka
vatnsrennibrautagarður hérna í
Visby, en hann er lokaður núna.
Húsin og göturnar eru öðruvísi
hér en heima. Og svo er Lína
Langsokkur frá Visby og ég bý í
götunni sem nammibúðin var í, í
myndinni um Línu.
Eru krakkarnir öðruvísi í Sví-
þjóð en á Íslandi? Já, kannski
smá. Þeir eru litlir og tala sænsku
en skilja samt allt sem ég segi.
Hvað finnst þér leiðinlegt? Sko,
mamma sagði að hún væri með
eitthvað óvænt fyrir mig í gær
en svo keypti hún bara fjórar
bækur á sænsku og hún er alltaf
að kaupa bækur á sænsku þann-
ig að þetta var ekkert óvænt.
Ég hefði frekar viljað fá ís eða
nammipoka.
Ef þú mættir vera einhver sögu-
persóna, hver vildir þú þá helst
vera? Lína Langsokkur. Bara af
því hún er svo sterk og hún er
með fléttur. Og svo á hún hest og
apa og rottu og líka fullt af gulli.
Býr í borginni hennar
Línu Langsokks
Eiríkur Nói Einarsson er sex ára og er nýfluttur til
Visby á eyjunni Gotlandi við suðausturströnd Svíþjóðar.
Skólinn hans er eins og galdraskólinn hans Harry Potter.
„Skólinn minn er innan við vegginn í Visby sem er eins og virkisveggur. Þar eru húsin öðruvísi en heima og göturnar líka,“ segir
Eiríkur Nói.
3 1 . o k T ó b E r 2 0 1 5 L A U G A r D A G U r52 h E L G i n ∙ F r É T T A b L A ð i ð