Hugur og hönd - 01.06.1990, Blaðsíða 4

Ullarlist
Anna Þóra Karlsdóttir var sótt heim á
sólbjörtum sumardegi í vinalegt
rauömálaö timburhús við Vesturgötu
sem bæöi er heimili hennar og
vinnustofa. Þar var hún önnum kafin
viö vinnuboröið og nostraði við ullar-
flóka í miklu litaskrúöi. Flókabútarnir
lágu á borðinu í misstórum hrúgum
og þyrpingum eftir lit, formi og stærö.
Ull er efniviöurinn í öllu því sem Anna
Þóra skapar, hún formar ýmsa muni
úr þessu efni sínu, allt frá agnarsmá-
um skartgripum til myndverka sem
eru allt aö þremur metrum á hæö. Og
ekki myndi nokkur bera þaö á hana
aö hún væri aö fara troðnar slóðir
eöa stæla einhvern. Einmitt þess
vegna eru verk hennar mjög forvitni-
leg.
Anna Þóra menntaöi sig viö Mynd-
4
lista- og handíðaskóla íslands 1963-
67 og útskrifaðist þaöan úr teikni-
kennaradeild, stundaöi nám í mynd-
vefnaði viö skólann 1969-70 og áriö
eftir var hún viö ,,Konstfackskolan“ í
Stokkhólmi. Hún hefur haldið sig viö
textílinn allar götur síðan og tekiö
þátt í mörgum samsýningum bæöi
hér heima og erlendis allt frá 1975 og
einkasýningu hélt hún í Gallerí Hall-
geröi 1986.
Vefstóllinn kvaddur
Fyrstu árin notaöi Anna til aö vefa
nokkuð hefðbundinn myndvefnaö.
Hún kallar þaö raunsæistímabil eöa
jafnvel rauösokkutímabil. Á þessum
tíma, eða upp úr 1970, var stefnan sú
aö vekja upp handverk kvenna og
efnisval hennar var í takti viö þaö.
Eftir nokkurt hlé frá störfum kom
svo hjá Önnu Þóru tímabil þar sem
hún stundaði eins konar tilraunir.
Hún komst yfir ofin bönd, notaði þau
sem ívaf og óf úr þeim utan um ullar-
vöndla í vefstól. Útkoman varö nokk-
uö sérstæöir skúlptúrar, misstórir,
sem líkjast einna helst bögglum.
Falleg, mjúkform, ullarfylltog bústin.
Og litirnir aöeins náttúrulitir, hvítt,
grátt, mórautt. Eftir þessar tilraunir
losaði hún sig viö heföbundnar aö-
ferðir og sagöi reyndar alveg skiliö
við vefstólinn.
Aöferöir
Anna Þóra hefur valiö sér heldur
sjaldgæfan miöil, ullarkembur. Hér
áöur voru ullarflókar helst notaöir
sem dýnur á hestbakið undir hnakka
og söðla. En kembur Önnu Þóru eru
notaðar á annan veg. Hún kaupir
þær í ullarverksmiðjum, þæfir og litar
þær meö sterkum litum úr kemiskum
efnum og vinnur síöan úr þeim. í
fyrstu kembdi hún ullina sjálf en þótti
þaö of tímafrekt, enda ódýrt aö
kaupa hana unna í flötum, breiöum
HUGUR OG HÖND