Gríma - 01.09.1938, Blaðsíða 8

G ÞÁTTUR AF BJARNA SÝSLUMANNI Á ÞINGEYRUM
bikar spillingarinnar fullur og beið ekki eftir svari
frá konungi upp á náðun þeirra, en lét umsvifalaust
fara með þau að Þorkelshóli í Víðidal og drekkja
Ingibjörgu, en hálshöggva Pétur. Ekki er annars get-
ið en að hvorttveggja hafi tekizt vel, en rétt í því
er lokið var við að hálshöggva Pétur, og blóðið rann
enn úr búknum, kom sendimaður með bréf, sem
komið hafði með Höfðaskipinu. Bréfið var um líf-
gjöf fyrir bæði, en nú var það of seint, því að verið
var að enda við að afgreiða þau til betri tilveru. Það
er sagt, að Bjarni hafi orðið sótrauður í andliti og
hann hafi sett hljóðan, þegar hann las bréfið. —
Katrín hét vinnukona, er verið hafði hjá Bjarna
sýslumanni, og þótti hann hafa mikið dálæti á henni,
en sýslumaður var talinn kvensamur. Katrín þessi
var skrafskjóða og var nú að gorta af kunnleik sín-
um við sýslumann, og barst þetta til eyrna Hólm-
fríðar sýslumannsfrúar. Hún varð æf af reiði og
hugsaði Katrínu þegjandi þörfina. Skömmu síðar
kom Katrín til Víðidalstungu og átti sér einskis ills
von, en þá lét frúin tvo vinnumenn sína, er hétu
Sveinn og Björn, taka Katrínu og hýða hana úti í
fjárhúsi. Sjálf stóð frú Hólmfríður yfir þeim, svo að
þetta yrði forsvaranlega framkvæmt, og er lýsingin
á athöfninni ófögur. Annar fletti fötum hennar fram
yfir höfuð, en hinn hýddi, og var þessi vísa kveðin
um:
Fletti Björn fötum fram yfir haus,
flengdi Sveinn á meðan
klofið, nára, kvið og daus,
Katrín fékk ei séð hann.
Meðan á flengingunni stóð, hvatti Hólmfríður
böðlana og sagði: „Mest í kl.. .ð, mest í kl.. .ð, það