Gríma - 01.09.1938, Qupperneq 9

ÞÁTTUR AF BJARNA SÝSLUMANNI Á ÞINGEYRUM 7
hefir mest til unnið!“ Eftir þessa harkalegu með-
ferð varð Katrín veik, og varð mál út af þessu of-
beldisverki. Bjarni sýslumaður tók þetta líka mjög
óstinnt upp fyrir konu sinni og vítti hana fyrir til-
tækið og kvað maklegt, að hann léti fara eins með
hana. Eftir þenna atburð varð sambúð sýslumanns-
hjónanna stirðari með hverjum degi, en nokkru síð-
ar ól Hólmfríður barn og dó af afleiðingum þess
barnsburðar. Út af dauða frúarinnar spunnust ýmsar
sögur, og var sagt, að hún hafi kviðið miög fyrir af-
leiðingum flengingarmálsins og tekið fegin dauða
sínum.
Sagan hermir, að Hólmfríður hafi í æsku sinni trú-
lofazt síra Halldóri Hallssyni, er nú var prestur á
Breiðabólsstað í Vesturhópi, en faðir hennar, Páll
lögm. Vídalín, staðið á móti þeim ráðahag og sent
hana suður í Skálholt. Þar kynntist hún Bjarna, er
þar var skólameistari, og varð þunguð með honum
og giftist honum, þó að henni væri það ekki ljúft.
Eftir það er Hólmfríður svo kom að Víðidalstungu,
endurnýjaðist þessi vinátta hennar og síra Halldórs,
sem nú var orðinn sóknarprestur hennar og sálu-
sorgari. Hún leitaði nú til hans í raunum sínum. —
Síra Halldór fékkst við lækningar eins og margir
prestar fyrr á tímum, og var sagt, að hann kæmi að
Víðidalstungu svo að lítið bæri á, en hún hafi þá
beðið hann um ráð til þess að flýta dauða sínum; en
hverju hann svaraði eða hvað þeim fór á milli, veit
enginn. Svo dó Hólmfríður á næsta dægri og var
eflaust södd lífdaga. —
Bjarni sýslumaður var talinn einn af mestu skör-
ungum, en um leið ójafnaðarmönnum 18. aldar.
Deilur hans og málaferli við Jóhann Gottrup á Þing-