Gríma - 01.09.1938, Blaðsíða 25

ÞÁTTUR AF BJARNA SÝSLUMANNI Á ÞINGEYRUM 23
ríða á fund Ragnheiðar og túlka mál Halldórs. Hon-
um tókst að fá hana með sér til Þingeyra, og þar
trúlofaðist hún Halldóri fyrir fortölur Bjarna. Nú
var búizt til brúðkaupsveizlu á Þingeyrum og mörgu
heldra fólki boðið, en meðan þau sátu á brúðarbekk,
tók ein vinnukonan á Þingeyrum jóðsótt og gekk
erfiðlega að fæða barnið. Hún kvað Halldór, brúð-
gumann, vera föður barnsins og bað um að kalla
hann frá borðum og biðja hann að lána sér skyrtu
sína volga, en það er gömul þjóðtrú, að það flýti fyr-
ir fæðingu, ef móðirin er færð í volga skyrtu föður-
ins. — Halldór stóð upp frá borðum og gjörði þetta
fyrir stúlkuna, og gekk svo allt vel. Ragnheiður tók
þessu með mestu rósemi og sá henni enginn bregða,
en veslings stúlkan var látin fara í burtu frá Þing-
eyrum og gefnir peningar um leið. Barnið var dreng-
ur og var látinn heita Oddur. Halldór sá um uppeldi
hans, lét hann ganga í skóla, og svo varð hann sýslu-
maður í Barðastrandarsýslu, en varð hvorki langlíf-
ur né lánsamur. — Ragnheiði þótti Halldór ekki
nógu skörulegur, og var hún bæði húsbóndinn og
húsfreyjan á Reynistað, en þar bjuggu þau mestan
sinn aldur við mikinn auð. Þau höfðu umboð Reyni-
staðarklausturs, og hélt Ragnheiður því eftir dauða
Halldórs 1800. Það fór vel á hjónabandi þeirra og
áttu þau mörg börn, sem mikill ættleggur er kominn
frá, hin svokallaða Reynistaðarætt. Meðal barna
þeirra voru Reynistaðarbræður, Bjarni og Einar,
sem úti urðu á fjöllum 1780.
Astríður hét eldri dóttir Bjarna, og verður hennar
getið í næstu sögu hér á eftir.
Þorbjörg, yngri dóttir Bjarna, var ólík Ástríði
systur sinni. Hún var fríð; þó lýtti hana nokkuð