Gríma - 01.09.1938, Síða 27

2.
Sýslumannshjónin á Felli.
[Handrit Oskars Clausens sagnaritara].
Halldór Jakobsson var sýslumaður Strandamanna
á síðara helmingi 18. aldar. Hann var sonur Jakobs
stóra Eiríkssonar við Búðir á Snæfellsnesi og föður-
bróðir Jóns Espólíns, hins mikla fræðimanns. Þeir
bræður voru líkir í mörgu, báðir stórir vexti og
karlmenni að burðum. Halldór var fljótlyndur og
drakk mikið, og fór því embættisfærsla hans í mesta
ólagi.
Kona Halldórs sýslumanns var Ástríður, dóttir
Bjarna hins ríka sýslumanns á Þingeyrum, og gekk
hjónaband þeirra skrykkjótt. Ástríður hafði fyrst
verið trúlofuð Erlendi nokkrum stúdent og mun hafa
elskað hann til æfiloka og því alltaf verið manni
sínum öfug og snúin. Erlendur hafði verið glæsileg-
asti ungur maður, snar og glíminn, svo að orð fór af,
en ekki stöðugur í rásinni eftir því. Hann hafði ver-
ið sveinn Bjarna gamla föður Ástríðar og þá trúlof-
azt henni. Svo varð hún vanfær af hans völdum og
atti barn, sem dó ungt. —
Bjarni, sem kallaður var „þyrnibroddur“ Húnvetn-
ifiga, var ekkert lamb við að leika. Þegar hann varð
þess var, að þau væru að draga sig saman, varð hann
æfur, og segir sagan, að hann hafi gefið dóttur sinni