Gríma - 01.09.1938, Blaðsíða 64

62 TUNGUFÖLKIÐ Á SVALBARÐSSTRÖND
viðstödd, þegar talið barst að því, að Geir Vídalín,
síðar biskup, væri orðinn prestur. Þá mælti hún:
„Eg held eg þekkti Geiri minn, þegar hann var
Laufás, en eg Nes“. — Ennfremur eru höfð eftir
henni þessi ummæli, þegar Geir var vígður: „Allan
skrattann vígja þeir“. Eru þau vísdómsorð þó miklu
eldri. — Sigurveig giftist aldrei, en sagt er þó, að
hún hafi eignazt einn son. Ekki er kunnugt um ætt
frá honum.
Valborg fluttist út á Látraströnd og bjó í mörg ár
síðara hluta æfi sinnar í kofa nyrzt í túninu í Svín-
árnesi; var hún þar í húsmennsku, en hafði víst eina
kú og fáeinar kindur, sem hún heyjaði sjálf fyrir.
Vann hún auk þess að tóskap og hirti um klæðnað
sjómanna, en fyrir það fékk hún fisk og annað sjó-
fang. Var hún fremur veitandi en þiggjandi, fékk
gott orð fyrir greiðvikni og hjálpfýsi og sagt er, að
hún hafi bjargað lífi fleiri en eins aumingja í móðu-
harðindunum. Hún var aldrei við karlmann kennd.
— Tóttarbrotið, þar sem hún bjó, heitir síðan Borgu-
gerði.