Gríma - 01.09.1945, Qupperneq 13

Grima]
SAGA VÍÐIDALS EYSTRA
11
höfðu ráfað um hríð og voru þjakaðir orðnir, hittu
þeir fyrir lítinn bæ og báðu ásjár. Var þeim veittur
allur beini, en heimilisfólkið var eigi annað en maður
og kona, sem voru við aldur, og ung stúlka. Hresstust
gangnamenn skjótt, og næsta dag var þokunni létt af
og komið gott veður. Fylgdi bóndi þeim á leið og vís-
aði þeim á veg til byggða. Sagði hann þeim nöfn
þeirra dalbúa og bað þá að tilkynna Hofspresti tafar-
laust, hvers þeir hefðu orðið vísari. Gerðu gangna-
menn það, þegar heim var komið. Þá útvegaði prestur
bæði menn og hesta og lét sækja þau Jón og Sigríði og
dóttur þeirra í dalinn; hafði hann af þeim sannar
sögur um dvalarár þeina þar í dalnum og lifnaðar-
hætti alla, en loks reyndi hann kristinsdómsþekkingu
stúlkunnar; reyndist hún í alla staði góð. Þá tók
prestur að sér mál þeirra og kom því til leiðar, að
sakir þeirra voru látnar niður falla, enda munu þau
hafa verið svo lengi í útlegð, að sýkna þeirra var sjálf-
sögð orðin. — Lýkur sögunni með því, að dóttir þeirra
var manni gefin þar í sveit og reyndist góð og dugandi
kona.
III. Búendur í Víðidal.
a. Stefón Ólafsson.
Hann var sonur Ólafs bónda i Húsavík í Borgar-
firði austur. Um þá feðga, Ólaf, syni hans og dóttur
hefur Sigfús Sigfússon þjóðsagnaritari skráð ýtarlegan
og fróðlegan þátt í þjóðsögum sínum, 10. bindi,
2. hefti, og byrjar sá þáttur á blaðsíðu 210. Snemma
fór Stefán frá föður sínum og fyrst til Héraðs. Getur
hans fyrst á Aðalbóli í Jökuldal, og um þá dvöl hans
þar má lesa í þætti af Eiríki járnhrygg í Sögusafni ísa-