Gríma - 01.09.1945, Qupperneq 14

12 SAGA VÍÐIDALS EYSTRA [Gríma
foldar 1891, eftir Ásmund Sveinsson. Sigfús hefur í
mörgu stuðzt við frásögu Ásmundar um Stefán. Á
meðan Stefán dvaldist á Aðalbóli, andaðist húsbónd-
inn þar, en ekkja hans, Anna að nafni, giftist síðan
Stefáni, að talið er; fluttust þau eftir fá ár að Litlavík
í Borgarfirði og bjuggu þar um hríð. Þar urðu þau
brotleg við landslög, sem lesa má um í þjóðsög-
um Sigfúss í áðurnefndum þætti og í fyrsta hefti
afreksmannasagna í' þætti Hafnarbræðra. Þau voru
dæmd til hýðingar af Páli Melsted, sem þá var sýslu-
maður í Norður-Múlasýslu og bjó á Ketilsstöðum á
Völlum. Sonur Páls sýslumanns, Páll sagnfræðingur
Melsted, minnist á atburð þann í Endurminningum
sínum, í sambandi við frásögn um Hjörleif sterka og
syni hans. Eftir það er þau Stefán og Anna höfðu tekið
út refsingu fyrir afbrot sitt, vildu þau fyrir hvern mun
komast burt úr Borgarfirði og í eitthvert fjarlægt
hérað. Telja má, að Stefán liafi í því skyni tekið sér
ferð á hendur til systur sinnar Valgerðar, sem bjó að
Hlíð í Lóni; en Jón Markússon, maður Valgerðar,
var þaulkunnugur í Kollumúla og Víðidal og hefur
vafalaust lýst landkostum fyrir Stefáni, og eftir tilvís-
un Jóns hefur Stefán farið inn úr Stafafellsfjöllum
í könnunarferð. Verður nú fylgt frásögn Sigfúss Sig-
fússonar um bólfestu og búskap Stefáns í Víðidal.
Ekki dró Stefán í efa, að nágranna hafi hann átt í
Kollumúla, þegar hann flutti í dalinn. Voru það tröll,
sem áttu bústað þar. Þegar hann kom þar í fyrsta sinn
á skoðunarferð, er svo að sjá, að hann hafi fyrst komið
í Kollumúla og því næst gengið á heiðina milli hans
og dalsins. Lagðist hann þar til svefns og svaf um
stund. Dreymdi hann þá, að til hans kæmi tröllkona,
mikil vexti. Fannst honum hún láta í Ijós andúð á