Gríma - 01.09.1945, Qupperneq 59

Gríma]
GALD RASÖG U R
57
ágúst s. á. „úr snögglegri sótt, lá 5 daga“, segir Indriði
Þorkelsson. Einar bjó á Hóli aðeins þetta eina ár
(1808—1809). Með seinni konu sinni bjó hann í Salt-
vík. Hann var faðir Sigríðar, konu Björns prófasts
Halldórssonar í Laufási. — Sumir telja, að banabiti
Agötu hafi verið fenginn lijá séra Helga Benedikts-
syni, er prestur var í Mývatnsþingum. En hann kom
ekki austur þangað fyrr en 1809. — Sýnishorn af kveð-
skap þeim, sem á að hafa spunnizt út af þessum at-
burði, er þessi vísa um Einar:
BJakkur er svælu-böðullinn,
búinn þræla stakki;
Einar fælist andskotinn,
þá á honum skælist kjafturinn.
Annað var eftir þessu. Einar var járnsmiður, og
kemur það fram í vísunni.
b. Svarta pilsið.
[Eftir handriti úr Hornafirði. — Sjá Grímu I. 8.]
1 fyrndinni bjuggu roskin og ráðsett efnahjón, sem.
áttu eina dóttur barna. Var hún fríð og fönguleg
stúlka, og urðu margir til að biðja hennar, en hún
hafnaði þeim öllum. Loks kom sóknarpresturinn, ung-
ur efnismaður, og leitaði ráðahags við hana. Voru for-
eldrar stúlkunnar ráðsins mjög fýsandi, en hún sjálf
alveg ófáanleg til að gefa jáyrði sitt. Þá spurðu gömlu
hjónin hana, hvernig á því gæti staðið, að hún hafnaði
svo glæsilegu gjaforði, en hún svaraði, að það væri sú
skelfileg þjáning að ala börn, að hún mætti eigi til
þess hugsa, hvað sem í boði væri. „Ráð er við því, dótt-
ir góð,“ mælti gamla konan. Opnaði hún síðan fata-