Fréttabréf Öryrkjabandalags Íslands - 01.12.1995, Side 40

Meginreglur SÞ - Ráðstefna ÖBÍ
Ráðstefna Öryrkja-
bandalags íslands
um meginreglur
Sameinuðu þjóðanna um
jafna þátttöku fatlaðra var
haldin föstudaginn 13. okt.
sl. og stóð frá kl. 13-17 að
Grand Hótel Reykjavík.
Hátt í hundrað manns
sóttu ráðstefnuna. Forseti
Islands frú Vigdís Finn-
bogadóttir heiðraði ráð-
stefnuna með nærveru sinni
og áður en hún fór árnaði
hún ráðstefnunni og banda-
laginu allra heilla og kvaðst
vona að árangur bæri ágæt
barátta.
Ráðstefnustjórar voru
þau Asgerður Ingimars-
dóttir og Helgi Seljan og
það var Asgerður sem setti
ráðstefnuna og bauð þenn-
an fríða hóp velkominn.
I upphafi söng Signý
Sæmundsdóttir þrjú lög við
undirleik Vilhelmínu Ólafs-
dóttur, af ærnum þokka og
ljúfri list.
Félagsmálaráðhen'a Páll
Pétursson flutti svo ávaip.
Hann kvað þetta afar
áhugavert viðfangsefni sem
hér væri til umfjöllunar og
á hverjum tíma þyrfti að
meta stöðuna í málefnum
fatlaðra, því alltaf væri
nauðsyn á nýjum viðhorf-
um til fötlunar og fatlaðra.
Hann kvað grundvallarsýn
reglna Sameinuðu þjóð-
anna falla vel að stefnumót-
un okkar og í því væri
hlutur hagsmunasamtaka
fatlaðra góður.
Jafnrétti á öllum sviðum
væri að aukast, hvort sem
litið væri til félagslegrar
þátttöku og aðstæðna eða til
mennta- og heilbrigðis-
kerfisins. Megineinkennið
nú áherzla á þjónustu í
heimabyggð og stoðþjón-
usta öll stóraukin og þar
kæmu liðveizla og frekari
liðveizla sérstaklega til
góða.
Hann ræddi og atvinnu-
mál og nauðsyn betri starfs-
ráðgjafar og starfsþjálfunar.
Minnti á mikilvægi góðs og
greiðs aðgengis alls staðar
og þar væri ferlinefnd ráðu-
neytisins að verki ásarnt
öðrum.
Fjárlagafrumvarp nú
fæli í sér 2,1 milljarð til
málefna fatlaðra í félags-
málaráðuneyti og hækkun
væri þar 10%. Lokaorð
hans voru um það að reglur
SÞ væru hvatning og
áminning til allra um leið
að halda vöku sinni.
Að loknu ávarpi ráð-
herra flutti Ólöf Rík-
arðsdóttir, form. ÖBI
framsöguerindi um að-
draganda og áherzluatriði
og er hennar erindi í heild
hér birt.
Þá flutti Margrét Mar-
geirsdóttir, deildarstjóri í
félagsmálaráðuneyti, fram-
sögu um hlutverk félags-
málaráðuneytis.
Hún byrjaði á að þakka
Öryrkjabandalaginu fyrir
þessa ráðstefnu. Hlutverk
ráðuneytisins væri að fram-
fylgja sem bezt lögum urn
málefni fatlaðra. I þeim
lögum hefðu stjórnvöld og
hagsmunasamtök mótað
sameiginlega stefnu og þar
gilti í raun sama hug-
myndafræði og í reglum SÞ
Eiginleg umbylting í allri
hugmyndafræði hefði haf-
izt með lögum um öryrkja
og þroskahefta sem hefðu
svo eftir endurskoðun og
útvíkkun breytzt í lög um
málefni fatlaðra.
Auðvitað væri alltaf efa-
mál um öll sérlög þar sem
ákvæði almennra laga ættu
að vera fullnægjandi til að
tryggja jafnrétti fatlaðra.
Margrét vék svo að
nokkrum reglum SÞ og
rakti hversu mál hér heima
féllu að þeim. 15. reglan
sem kvæði á um stefnu-
mótun og áætlanagerð og
þátttöku samtaka fatlaðra
þar hefði í mörgu verið
haldin í heiðri hér m.a. við
lagagerð og ákvarðanatöku
á öllum stjórnsýslustigum.
Varðandi 16. reglu SÞ
minnti Margrét á Fram-
kvæmdasjóð fatlaðra sem
hefði skilað svo mörgum
mætum verkum heilunr í
höfn s.s. menn vissu. Benti
hún sérstaklega á þau
helztu og fagnaði m.a.
hinum nýjum húsakynnum
Starfsþjálfunar fatlaðra.
Minnti á tillögur um
atvinnumál senr
ráðuneytið væri nreð á
borðum nú. 19. reglan unr
fræðslu og þjálfun starfs-
fólks væri hér í farsælli
framkvænrd m.a. námskeið
félagsmálaráðuneytis
meðal ófaglærðs starfsfólks
sem 140 manns hefðu nú
notið. Hún vék einnig að
samstarfi á alþjóðlegu sviði
sbr. 22. reglu og minnti þar
alveg sérstaklega á Helios-
verkefnið sem hún vonaði
að mundi skila miklu.
Anne Grethe Hansen
iðjuþjálfi á Reykja-
lundi ræddi því næst um 5.
reglu, aðgengismál og
sýndi unr leið skýrar og
ljósar skýringamyndir.
Hún lagði ríka áherzlu á
það að frá upphafi væri
þess gætt að hanna rétt og
framkvæma svo í samræmi
við það, sparaði bæði fé og
fyrirhöfn. Hún rakti svo
ferðasögu þeirra Ólafar í
Kaupmannahöfn þar sem
ótrúlegar hindranir mættu
fötluðum hvarvetna, lifandi
ljós frásögn hennar af
hremmingum margs konar
var sett fram í grátbroslegu
samhengi. Anne Grethe
sem er dönsk kvað rauna-
sögur fatlaðra Dana ekki
síðri en okkar. Aðgengi al-
mennt er lykilorðið, for-
sendajafnratækifæra, tæki
til allra mannvirkja og um-
hverfis. Hönnuðir þyrftu
glöggar og fortakslausar
upplýsingar um skyldur
sínar skv. bygginga- og
skipulagslögum, þar sem
ekki mætti gleyma hinum
ýmsu umhverfisþáttum.
Þar ættu samtök fatlaðra að
koma til einnig.
Hún rninnti á ágætt átak
á vegum gatnamálastjóra í
Reykjavík, sem sýndi og
sannaði, hve víða væri unnt
að lagfæra og bæta. Nefndi
og nauðsyn þess að fólk
fengi fjárhagslegan stuðn-
ing til aðlögunar eigin hús-
næðis að þörfum sínum.
Island sem aðili að
40