Fréttabréf Öryrkjabandalags Íslands - 01.06.1997, Síða 18
GENGIÐ VIÐ
í GERÐUBERGI
egar ritstjóri var með spum-
ingaþætti í útvarpinu á sín-
um tíma fékk hann allgóða
innsýn í það mikla og dýrmæta starf
sem innt er af hendi í félagsmið-
stöðvum aldraðra
í Reykjavík. Það
var afar skemmti-
legt og lærdóms-
ríktumleið. Einn
þessara staða er
uppi í Gerðubergi
3-5 og þar varð ég
þess var að eitt-
hvað var af fólki
þar sem náði ekki
hinum löggiltu
aldursmörkum, fólk sem einmitt varí
hópi okkar fólks, öryrkjar sem áttu
þarna athvarf gott. I samtölum þá við
forstöðukonuna, Guðrúnu Jónsdóttur,
kom fram að hún væri einmitt að
kanna möguleika á því að taka yngra
fólk, einmana og athvarfs þurfi, inn í
félagsmiðstöðina til sín og draumur
hennar sá að félagsmiðstöðvarnar
almennt yrðu þannig opnaðar meir og
betur fyrir þeim sem sannanlega
þyrftu á að halda, þó ekki væri að
hinum einu sönnu aldursmörkum
komið þ.e. 67 ára aldri. Þróun þessara
mála hefur svo á bezta veg verið, búið
að opna á undanþágu vegna yngra
fólks, þegar þörf þykir á og í
Gerðubergi er búið að opna þetta í
tilraunaskyni og enginn hamingju-
samari örugglega með það en Guðrún,
sem hefur haft brennandi áhuga fyrir
þessari breytingu til batnaðar.
Okkur hér á bæ var í marz boðið
til kynningarfundar þetta varðandi
upp í Gerðuberg og þangað fóru þau
Asgerður Ingimarsdóttir og Helgi
Hróðmarsson og þótti báðum málið
allt hið ágætasta.
að var svo á yndisbjörtum
apríldegi sem ritstjóri lagði leið
sína upp í Gerðuberg til Guðrúnar til
að fá um frekari fróðleik, bæði um
undanþágumar í félagsmiðstöðvunum
almennt og svo starfið í Gerðubergi
og tengsl þess við okkar fólk alveg
sérstaklega.
Fara hér á eftir sundurlausir mol-
ar frá spjalli okkar Guðrúnar, en víða
var komið við, margt örugglega ekki
borizt alla leið á minnisblöð mín.
1983 var fyrst opnað í Gerðubergi
og allt til 1987 var félagsmiðstöðin
þar í höndum íþrótta- og tómstunda-
ráðs Reykjavíkur, en allt frá árinu
1987 hefur Öldrunardeild Félags-
málastofnunar haft starfsemina með
höndum. Þó er samstarf við ÍTR um
sund og leikfimi. Sjálf hefur Guðrún
verið þarna við stjómvöl frá 1990.
Guðrún sagðist fljótt hafa fundið
það að fólk sem yngra var en 67 ára
leitaði í félagsmiðstöðina, enda
eðlilegt eins og hún segir, því þetta er
nú einu sinni miðstöð til að þjóna
fólki. Raunar var ein yngri kona sem
kom þegar árið 1986, en það var
einstakt tilfelli vegna sérstakra að-
stæðna.
En þrýstingur jókst og Guðrún
sagðist hafa farið að leita leiða til að
opna félagsmiðstöðina fyrir þessu
yngra fólki, sem í einsemd sinni og
allt að því einangrun sótti fast að
komast í þennan góða félagsskap.
1994 fékk hún leyfi fyrir hinum fyrsta
og 1995 voru settar ákveðnar undan-
þágureglur frá aldri. Þar var önnur
meginreglan sú að yngri aðila sem á
maka sem kominn er á eftirlaun væri
heimilt að taka þátt í opnu félags-
starfi. Hins vegar eru svo sérstakar
umsóknir um undanþágur fyrir yngri
þátttakendur sem sendast skulu und-
anþágunefnd. Viðmiðin til undan-
þágu eru þessi:
Fólk sem býr í nágrenni félags-
miðstöðvar, en nærri eftirlaunaaldri,
býr við einsemd og á e.t.v. erfitt með
að sækja staði sem eru í meiri fjarlægð
og óskar eftir því að taka þátt í
félagsstarfi.
Yngri einstaklingur sem kæmi
tímabundið, t.d. öryrki sem kæmi í
upphafi t.d. með ættingja, en leitast
yrði þá við að finna eða benda á
viðeigandi úrlausnir eftir hæfilegan
aðlögunartíma.
Hvert mál sem kemur til nefndar-
innar verður tekið fyrir sérstaklega og
úrlausn fengin í samvinnu við við-
eigandi félagsmiðstöð.
essar undanþágureglur eru sem
sagt í sínu fulla gildi og ótvíræð
ástæða til að kynna þær hér á okkar
vettvangi, þar sem þetta getur einmitt
átt við okkar fólk.
Reynsla Guðrúnar staðfestir þetta
einmitt. 1996 var sótt um 11 undan-
þágur hjá Guðrúnu og allar veittar sem
betur fer.
Hún bendir einmitt á það að það
hafi verið félagar í aðildarfélögum
Öryrkjabandalagsins sem til hennar
hafi leitað. Hún nefnir félög eins og
Blindrafélagið, Félag heyrnarlausra,
FAAS, LAUF og MS félagið. Hún
leggur áherzlu á að þetta hafi ekki
verið auglýst, fólk hafi bara komið.
Nú og svo var allt opnað í Gerðu-
bergi um áramótin og það einmitt
kynnt á fundinum sem í upphafi var
um talað. Borgarstjórn Reykjavíkur
hafði sem sé samþykkt í desember sl.
að aldursmörk yrðu felld niður í
Gerðubergi og starfið þróað í þá átt
að það þjóni fleiri aldurshópum.
Sérstakur verkefnishópur myndaður
þar í kring til að ákveða nánar fyrir-
komulag starfsins.
Aðspurð segir Guðrún að hér séu
15 manns undir aldursmörkum og uni
hag sínum eðlilega hið bezta. Þó
hefur þetta ekkert verið auglýst frekar
en undanþágurnar sem nú gilda eins
og áður er sagt um allar félagsmið-
stöðvar aldraðra í borginni.
En hvað er það þá sem dregur
yngra fólk að, hvað er á boðstólum
og hversu er unnið.
Guðrún segir að í stuttu máli séu
markmið félagsstarfsins í Gerðubergi
þessi:
1. Að félagsstarf verði hlýr og
hvetjandi vettvangur þar sem
saman fer hæfileg blanda af
lífsgleði og alvöru, svo líf og saga
18