Fréttabréf Öryrkjabandalags Íslands - 01.06.1997, Qupperneq 24
VIÐHORF
/
Emil Thóroddsen framkv.stj. Gigtarfélags Islands:
Hugmyndir um framtíðarskipulag
• • s
Oryrkjabandalags Islands
Inýsamþykktri stefnuskrá Öryrkja-
bandalagsins er framtíðarsýn
bandalagsins eitt samfélag fyrir alla
þar sem jafnrétti ræður á öllum
sviðum. Samfélag
þar sem fatlað
fólk hefur tæki-
færi til þess að
þroskast og nota
hæfileika sína til
jafns við aðra
þegna þessa lands
og geti á hverjum
Emil tíma lifað og
Thóroddsen. starfað á sínum
^1“ eigin forsendum.
Að skapa þjóðfélag sem byggir á
aðlögun, samhjálp og gagnkvæmri
virðingu.
Arangur Öryrkjabandalagsins
Margt hefur áunnist í málefnum
fatlaðs fólks og stórir áfangar náðst,
en langt er í land, ef til vill ekki alltaf
róið í takt og stefnuviti félaga í
bandalaginu á stundum misvísandi.
Mælistikur á það hvort framtíðarsýnin
verður að veruleika eru og verða
grunnmarkmið bandalagsins.
Jafiirétti til atvinnu,
jafnrétti til búsetu,
jafnrétti til' félagslegrar þátttöku,
jafnrétti til heilbrigðisþjónustu,
jafnrétti til menntunar,
jafnrétti til sambœrilegra kjara.
Arangur í þessum málaflokkum
skiptir mestu og hlutverk bandalags-
ins fyrst og fremst að vinna að þeim,
eins og það hefur raunar gert á und-
anförnum árum. Það er eðlilegt og
hollt fólki í hvaða starfsemi sem er
að staldra við og skoða hvort stefnan
sé rétt, hvert vægi markmiða er og
hvort halda beri áfram á sömu braut
eða breyta til. Breytingar eru ekki
sjálfgefnar, en oftar en ekki nauðsyn-
legar þar sem umhverfið er í stöðugri
þróun, viðhorf breytast og stjórn-
valdsákvarðanir hafa bein áhrif svo
fátt eitt sé nefnt. í þessum punktum
er ætlunin að velta upp atriðum um
innra starf bandalagsins sem komið
hafa upp í hugann eftir að stefnuskráin
var samþykkt og hugsanlega geta þau
orðið innlegg í þá umræðu sem nú á
sér stað innan bandalagsins um
framtíðarskipulag þess.
Nefndir um meginmálefni
I stefnuskránni kemur sterklega
fram hver tilgangur og tilvera
Öryrkjabandalagsins er. Hugtökin
bakhjarl, málsvari og sameiningarafl
fá í henni mikið vægi og ekki óeðlilegt
þegar litið er til þess að félög undir
regnhlíf bandalagsins eru misjöfn að
stærð, með misjafnar áherslur og
misjafnan rekstur. I allri umræðu um
skipulag bandalagsins er mikilvægt að
umræðan miðist við félögin sjálf óháð
rekstri þeirra eða stofnunum. Samleið
félaganna er á grunni hagsmuna
félaganna og ótvírætt um sameiginleg
hagsmunamál að ræða. Hvort einhver
félög sameinast, samnýti húsnæði eða
vinni saman að ákveðnum verkefnum
er ekki á verksviði bandalagsins að
hlutast til um.
A hinn bóginn eru félögin grunn-
eining í bandalaginu og eðlilegt að
þau leggi til með virkari hætti þekk-
ingu og ráðgjöf í þeim málaflokkum
sem starfsemin helgast af. Slíkt
gerðist ef störfuðu ráðgefandi nefndir
eða áhugahópar um grundvallar-
málefni (grunnmarkmiðin), s.s.
kjaramál, atvinnumál, heilbrigðis-
þjónustu, húsnæðismál, menntamál
og félagslega þátttöku.
Formlega kjörnar nefndir eiga ekki
að vera stórar ef starfa á af krafti og
ekkert er því til fyrirstöðu að þær
myndi einnig áhugahóp um málefnið
(ráðgefandi eðabaráttuhóp) sem gefur
áhugasömum félögum aðildarfélag-
anna tækifæri til þess að vinna að
málaflokknum.
Hlutverk nefndanna verði í fyrsta
lagi að vera ráðgefandi fyrir stjórn og
starfsmenn bandalagsins í hinum
einstöku málaflokkum sem og að vera
aflvaki nýrra hugmynda á sama vett-
vangi.
24