Fréttabréf Öryrkjabandalags Íslands - 01.12.1999, Blaðsíða 18

r ^ • •
Olöf Ríkarðsdóttir fyrrv. form. Oryrkjabandalagsins:
HANDBÓKIN
OG FERLIMÁLIN
Erindi flutt á ráðstefnunni: Aðgengi fyrir alla
Loksins er sú langþráða stund
runnin upp að handbókin
Aðgengi fyrir alla hefur séð
dagsins ljós. Það er ekki út í bláinn
að bókinni var gefið þetta nafn. Það
eru nefnilega ekki
allir sem eiga jafn
auðvelt með að
hreyfa sig og komast
um. Nægir þar að-
eins að bera saman
hraust fólk í blóma
lífsins og svo aftur
aldrað fólk. Þessir
hópar hafa mismunandi þarfir.
Þessvegna á að skipuleggja og
byggja samfélagið með þarfir allra
að leiðarljósi. Það er líka staðreynd
að það sem er nauðsynlegt fyrir suma
í þessu tilliti, er til bóta fyrir alla.
Aðdragandi og undirbúningur þess-
arar bókar hefur tekið langan tíma,
en nú höfum við hana á milli handa
og það er með eftirvæntingu en þó
einnig nokkrum kvíða að við, sem
unnum að bókinni, leggjum hana í
dóm ykkar og annarra sem rnunu
koma til með að nota hana.
Þetta er fyrsta íslenska handbókin
um ferlimál sem gefin er út, en
Rannsóknarstofnun byggingariðn-
aðarins hefur um árabil gefið út
bæklinga um hönnun bygginga og
mannvirkja með tilliti til fatlaðra.
Jón Ólafur Ólafsson arkitekt mun
fjalla efnislega um hana hér á eftir en
ég ætla aðeins að ri^a upp aðdrag-
andann og fyrsta undirbúning.
Það var fyrir um það bil níu árum
að Arkitektafélag íslands boðaði
fulltrúa Sjálfsbjargar landssambands
fatlaðra til fundar í húsakynnum
félagsins við Freyjugötu. Þar átti að
ræða aðgengismál fatlaðs fólks.
Þessu boði var tekið með mikilli
ánægju, en þegar hópurinn mætti til
fundarins kom í ljós að þarna var
ekki aðgengi fyrir alla. Fundarsal-
urinn var uppi á efri hæðinni og þar
Ólöf
Ríkarðsdóttir
Aðgengi fyrir alla
HANDBÓK UM UMHVERFI OG BYGGINGAR
► , i
3L® | !_« lg,
1É.K. m
REYKJAVÍK 1999
Forsíða handbókarinnar.
að auki var stiginn snúinn. Einn
Sjálfsbjargarfélaginn, sem mættur var
notaði rafdrifinn hjólastól, sem vegur
á annað hundrað kíló. Það var því
ekki auðvelt verk að roga honum upp,
en það tókst með samstilltu átaki
margra og þetta varð hinn eftirminni-
legasti fundur.
Við höfum oft brosað að því síðan
að þetta skyldi koma fyrir sjálfa
arkitektana, en það var einmitt á
þessum fundi að hugmynd vaknaði
um útgáfu bókar um aðgengi fatlaðra.
Hver veit, kannski var það snúni stig-
inn sem kom þessu af stað.
Undirbúningur bókarinnar hófst
með því að stofnaðir voru nokkrir
starfshópar, þar sem meðal annarra
sátu fulltrúar ýmissa hópa fatlaðs
fólks.
Einn hópurinn ijallaði um hreyfi-
hömlun, annar um aðgengi blindra og
sjónskertra, þriðji um þroskaskerð-
ingu, íjórði um heyrnarleysi. Þarfir
astma- og ofnæmissjúklinga voru líka
ræddar. Þetta var góð undirstaða sem
kom að miklu gagni við framvindu
verksins. Sérstakur tjárhagshópur
annaðist ijáröflun og var leitað til
margra aðila um styrki en listi yfir þá
er aftast í bókinni. Rannsóknar-
stofnun byggingariðnaðarins kostar
útgáfu bókarinnar og annast dreif-
ingu hennar og það er mikils virði.
Öllum þessum aðilum flytjum við
alúðarþakkir fyrir ómetanlegan
stuðning. Óla Hilmari Jónssyni
þökkum við sérstaklega góða sam-
vinnu og á engan er hallað þótt
Framkvæmdasjóði fatlaðra séu
færðar sérstakar þakkir.
X^að eru því miður ennþá dæmi
.rþess að ekki sé farið eftir bygg-
ingarreglugerð og óskum hreyfihaml-
aðra við nýbyggingar. Nýlega var
tekin í notkun kirkja norður í landi,
en upp að henni liggja nokkrar
tröppur þrátt fyrir ítrekaðar óskir
margra heimamanna og fulltrúa fatl-
aðra sem álits var leitað hjá um
breytingar. Að sögn skyldi komið
fyrir hjólastólalyftu við innganginn,
en sú tilhögun er fyrst og fremst
18