Fréttabréf Öryrkjabandalags Íslands - 01.12.1999, Síða 23

Magnús og Þóra Kristín.
Sem dæmi um hið mikla umfang
skulu nokkrar tölur tíundaðar.
Einstaklingar með stuðningsijöl-
skyldu eru 14, 31 nýtur sumardvalar
eða skammtímavistunar. Fjöldi barna
mcð umönnunargreiðslur frá TR eru
49 þar af 15 í 2. flokki og 24 i 3.
flokki ( flokkarnir eru 5, 1. flokkur
þyngstur).
Almenna vinnu með örorkusamn-
ingi stunda 9 og er ánægjulegt fyrir
undirritaðan að sjá það úrræði svo vel
nýtt. 13 einstaklingar eru með frekari
liðveislu. 102 fatlaðir eru á skrá
svæðisskrifstofu, þar af 49 á aldr-
inum 0-15 ára.
Fjöldi þjónustuþega alls er 100 þar
af 47 börn. Varðandi búsetu þá eru
11 á sambýli og 13 1 búsetu með
stuðningi. Margt fleira forvitnilegt er
að finna í þessum tölum en hér látið
staðar nuntið. í þessari heimsókn
sem og fyrri heimsókn með stjórn-
arnefnd um málefni fatlaðra á sum-
ardögum er ritstjóri þess fullviss, að
það hve víða er á vettvangi iðjað á
Vesturlandi, tryggir það að þjónustan
er færð til fólksins, frumskilyrði í
þessum málum í raun.
Megineinkenni sýnast þau að
þverfagleg ráðgjafarþjónusta
er veitt m.a. á leikfangasöfnum vítt
um svæðið, mikill stuðningur er við
foreldra fatlaðra barna, það er unnið í
góðri samvinnu við neytendurna og
eins og áður er að vikið: það er komið
til fólksins. Aðeins svo að nokkrum
umræðuefnum á þessum annars
ágæta fúndi sem öll tengjast mál-
efnum á einn eða annan veg.
Varðandi umönnunargreiðslur til
foreldra vildu þau meina mjög
ákveðið að meira tillit yrði að taka til
ástands einstaklinganna 1 stað þess að
skipa öllum eftir sjúkdóma- eða fötl-
unarflokkum. Magnús tók sem dæmi
einhverf börn sem geta verið með
litla umönnun yfir 1 sólarhrings-
umönnun og hana erfiða.
Ræddur var vandi geðsjúkra bama
alveg sérstaklega þar sem foreldrar
yrðu að vera heima og fengju tak-
markaðan stuðning og inn í það flétt-
uðust umræður um innlagnir og
útskriftir og Barna- og unglinga-
geðdeild. Það eitt morgunljóst að
mun betur yrði að gjöra varðandi van-
damál geðsjúkra barna, þó ýmislegt
væri vissulega í áttina.
Magnús sagði frá heimsókn sinni
til Englands á vegum Sambands
verndaðra vinnustaða á dögunum þar
sem vernduð vinna fatlaðra væri
greinilega tekin alvarlega, enda um
alvöruframleiðslu að ræða og í hana
settir fjármunir sem um munaði af
hálfu opinberra aðila. Mikill munur
þar og hér á húsnæðisaðstöðu svo og
framleiðslutegundum sem að væri
unnið.
Við ræddum þetta nýja úrræði:
atvinnu með stuðningi. Ætíð er
þörf á undirbúningi góðum svo og
eftirfylgni sem og samstarfi við fyr-
irtækin sem unnið er í. Afþessuhafa
þau góða reynslu á Vesturlandi. Og
að sjálfsögðu var svo í lokin fjallað
um væntanlega yfirfærslu málefna
fatlaðra til sveitarfélaga. Magnús
sagði að meginatriðið væri að veita
góða þjónustu, ekki hver veitti. Hin
margumtalaða nálægð í sveitarfélög-
unum væri vissulega tvíbent, gæti
bæði verið af þvi góða en ekkert
síður hið gagnstæða. Magnús og
Þóra Kristín fullyrtu bæði að ná-
lægðin og kostir hennar væru svo
sannarlega til staðar í dag og ritstjóri
tekur undir það sem og það að
þekking á málefnunum er ólíkt meiri
hjá svæðisskrifstofum en sveitar-
félögum.
Enn kæmi hér til alltof víða tómlæti
hjá sveitarfélögum svo og væri
félagsþjónusta í dag of víða nafnið
tómt. Sem dæmi um tómlætið
nefndu þau að á ágætri Reykholtsráð-
stefnu svæðisskrifstofa hefðu sveitar-
stjórnarmenn ekki sést.
En einmitt í lokin að Reykholts-
ráðstefnunni um leið og þeim
Magnúsi og Þóru Kristínu er þakkað
kærlega fyrir móttökur allar og firna
góðan fróðleik.
Að Reykholti flutti Magnús
Þorgrímsson ræðu og kom víða
við. Ritstjóri freistast til að birta
sýnishorn.
“Umgjörðin hefur vissulega áhrif á
innihaldið og skapar skilyrði fyrir
innihaldsríkri þjónustu en það er ekki
samasemmerki þar á milli. Með
áherslu á innihald þjónustunnar telj-
um við að gæði þjónustunnar séu best
tryggð.” “Félagsleg tengsl er ein af
forsendum lífsgæða, þar sem fólk
verður að eiga möguleika á samskipt-
um á jafnréttisgrundvelli. Fólk verð-
ur að geta valið á milli hvers konar
samskipti það vill hafa við aðra.”
“Það er nauðsynlegt að hafa mögu-
leika á að geta þroskað með sér
sjálfsvitund og þá tilfinningu að
mað-ur sé virkur og að með gerðum
sínum geti maður haft áhrif og mótað
tilveru sína. Að maður eigi sér sína
drauma og þrár. Og það að skipta
máli fyrir aðra.”
“Við getum ekki búið til lífsgæði
fyrir aðra en við getum gefið ein-
staklingnum forsendur og möguleika
til að skapa sér lífsgæði á sínum eigin
forsendum.”
Svo mælir Magnús og mjög þarft
undir að taka.
H.S.
FRÉTTABRÉF ÖRYRKJABANDALAGSINS
23