Fréttabréf Öryrkjabandalags Íslands - 01.12.1999, Síða 35

Frá öðru málþingi hjá Geðhjálp.
miðlun í raun. Hann
sagði sveitarfélögin
ekki hafa sinnt
félagsþjónustunni
sem skyldi, þessum
grunnþætti öryggis-
netsins. Afleiðing
nýrrar skipunar ætti
að vera sú að sveitar-
félög hætti að sér-
greina fatlaða. Sér-
lagaleið um rétt-
indagæslu valin með
réttindagæslumanni
yfir allt landið svo og
réttindagæslumanni í
fullu starfi í hverju
kjördæmi. Árni vildi
að framtíðin fæli í sér
útvíkkun jafnréttis-
ráðs yfir í alhliða
jafnréttisstofnun með alla þjóðfélags-
hópa innanborðs. Einnig taldi hann
góðan leik að gjörðir yrðu þjónustu-
samningar við hagsmunasamtök fatl-
aðra um réttindagæslu sem þau þá
önnuðust.
Ragnheiður Thorlacius í rétt-
indagæslunefnd Þroskahjálpar fór
næst yfir tillögur samtakanna í rétt-
indagæslu sem hefðu fyrirmyndina
frá Norðurlöndum.
Umboðsmaður fatlaðra, fötlunar-
ráð, réttindagæslumenn og trúnaðar-
menn. Umboðsmaður fatlaðra með
margþætt hlutverk m.a. yfirumsjón
og áframhaldandi þróun mála-
flokksins, fötlunarráð yrði skipað
skv. tilnefningum ráðuneyta, sveitar-
stjórna og hagsmunasamtaka fatl-
aðra. Réttindagæslumaður í hverju
kjördæmi sem hafi milligöngu um
ráðningu trúnaðarmanna. Kerfið
tengist hagsmunasamtökum út um
allt land. Náið trúnaðarsamband
lykilatriði.
Helgi Seljan ræddi að lokum rétt-
indagæslu og hagsmunasamtök.
Hann taldi meginmál hagsmuna-
samtaka á hverjum tíma í rétt-
indagæslu að tryggja lífsrétt fatl-
aðra, unandi kjör þeirra væru grunn-
ur allra annarra réttinda. Minnti á að
fatlaðir spönnuðu allt litróf mannlífs-
ins og þar væru blæbrigðin mörg í
réttindagæslu, alhæfing hættulegust
alls. Sagði það vera sína skoðun að
hversu vel sem væri gjört í lagasmíð
um félagsþjónustu þá yrði mönnum
samt eftirsjá í ýmsum atriðum laga
um málefni fatlaðra. Minnti sérstak-
lega á geðfatlaða sem væru í mikilli
þörf góðrar réttargæslu. Eftir hádegi
voru vinnuhópar að störfum og
skiluðu svo áliti.
Fyrir þeim voru: Ragnheiður Her-
geirsdóttir, Þóra Kristín Stefánsdóttir
og Garðar Sverrisson. Meðal þess
sem þar kom fram var að hagsmuna-
samtök ættu að hafa réttindagæslu í
sínum höndum en yrðu þá að hætta
Hlerað í hornum
Jóna lenti i alvarlegu umferðarslysi
og fór í mikla aðgerð. Eftir hana lá
hún í dái og læknar vonlitlir um að
unnt yrði að vekja hana. Sem eigin-
maðurinn fær þessar fréttir við
sjúkrarúmið þá fær hann tár í augun
og segir við læknana: “En hún er svo
ung, bara 43ja ára”. Þá umlar í Jónu:
“Vitleysa, ég er ekki nema 38 ára”.
Ritstjóri hnuplar oft gamansögum
m.a. úr Degi, þykir það enda rétt-
mætt, svo oft sem hnuplað er frá
honum.
Ein þessara ágætu sagna úr Degi var
um manninn sem svaf alltaf yfir sig,
þrátt fyrir vekjaraklukku, og kom
þ.a.l. alltaf of seint í vinnu. Verk-
stjórinn hótaði honum eðlilega brott-
rekstri, en manntetrið sagðist aldrei
ætla að sofna á kvöldin, vekti því
framundir morgun oft og tíðum og
svæfi svo yfir sig. Verkstjórinn
ráðlagði manninum að fara til læknis,
það gerði hann og læknirinn lét hann
rekstri á móti.
Þjónusta og eftirlit
fara ekki saman.
Menn töldu að eigin-
leikar réttindagæslu-
manns yrðu margir
og fj ölþættir að vera;
sem dæmi góð
reynsla og yfirsýn,
með baráttuvilja en
lipur og sanngjarn
um leið. Skoðun
manna sú að ekki
væri síður þörf fyrir
réttindagæslu eftir
yfirfærsluna, þar sem
til kæmi nýtt fólk að
málum og þjónustu-
sviðið yrði aukið.
Talið var að 2-3 rétt-
i n d a g æ s 1 u m e n n
þyrfti í hvert kjördæmi.
Síðast voru þau svo í pallborði:
Garðar Sverrisson, Lára Björnsdóttir
félagsmálastjóri og Guðmundur
Ragnarsson, formaður Þroskahjálpar.
Urðu umræður allnokkrar en það var
svo Margrét Margeirsdóttir sem sleit
málþinginu, vel heppnuðu en of
fámennu.
H.S.
hafa svefntöflur, hann skyldi bara
taka eina snemma kvölds og þá ætti
hann að sofna vel og rækilega og
vakna eldhress að morgni. Þetta gerir
manntetrið og svo vaknar hann löngu
áður en vekjaraklukkan hringir, dríf-
ur sig á fætur og er svo mættur mjög
tímanlega í vinnuna. Hann mætir
verkstjóranum, þungum á brún en
verður á orði að nú mæti hann heldur
betur stundvíslega. “Já, en það er nú
ekki nóg að mæta tímanlega í dag,”
þrumar verkstjórinn, “hvar varstu
eiginlega í gær?”
Reykingamaður einn kom hingað á
dögunum og sagðist hafa dreymt
draum. Hann hefði staðið við himna-
hliðið og Pétur hefði hvesst á sig
augun og spurt: “Reyktir þú í fyrra
lífi?” Skjálfandi á beinunum játaði
reykingamaðurinn því. Þá sagði
Pétur snúðugt: “Þá er bara að fara og
hitta höfðingjann í neðra. Hann tekur
við reykingamönnum enda nóg glóð
og reykur þar”.
FRÉTTABRÉF ÖRYRKJABANDALAGSINS
35