Íþróttablaðið - 01.02.1995, Page 19

væri erfittogbað
kappann að fara
sérlega varlega
þar. Skíðagarp-
urinn steinlá við
hliðið og var úr
leik. Þjálfarinn
hélt uppteknum
hætti þegar
þriðji keppa-
ndinn frá Sví-
þjóð var að
leggja af stað og
sagði að það
væri eitthvað
mikið að braut-
inni við hlið 9.
Þar sem skíðk-
appinn var al-
gjörlega með
hugann við hlið
9 keyrði hann
Patrekur Jóhannesson (th) og Sigm-
ar Þröstur Óskarsson urðu bikar-
meistarar í handknattleik með KA á
dögunum og ef að líkum lætur átti
rétt hugarfar stóran þátt í því. Þeir
höfðu löngunina og sigurviljann og
það skipti sköpum í spennandi leik
gegn Val.
þreyttir. Þá eru
þeir svo einbeitt-
ir og búa yfir svo
mikilli sjálfs-
stjórn að aðeins
hlaupið eitt
skiptir þá máli —
á meðan það fer
fram. Um leið og
íþróttamenn
verða meðvitað-
ir um að þeir eru
í þessu „sigur-
vænlega"
ástandi missa
þeir einbeitingu.
Spretthlaupari á
Ólympíuleikun-
um í Montreal
árið 1976 náði
ótrúlega góðu
viðbragði og
EFI OG HRÆÐSLA ER ÞAÐ
SEM STENDUR í VEGI FYRIR
BETRI ÁRANGRI ÍÞRÓTTAMANNA
þar út úr brautinni. Þegar upp var
staðið var hlið 9 örlagavaldur allra
sænsku keppendanna — þökk sé
þjálfaranum. Þetta er dæmi um ranga
sálfræði íþjálfun þar sem dregið er úr
sjálfsöryggi keppenda. Öflugt sjálf-
straust er grundvöllur fyrir góðum ár-
angri í íþróttum, sömuleiðis mikil ást-
undun, yfirvegun, rétt hugarfar og
ekki síst einbeiting. Þegar íþrótta-
maður nær upp góðri einbeitingu á
því sem skiptir hann mestu máli er
hann úr sambandi við allt annað.
Tennisleikari verðurtil að mynda að
gleyma slæma skotinu strax, eins og
það hafi aldrei átt sér stað, og ein-
beita sér að næsta skoti. Bestu
íþróttamenn heims eiga líka sínu
slæmu daga en þeir eru góðir vegna
þess að þeir láta slíkt ekki setja sig út
aflaginu. ÞeirÆTLAséraðgerabetur
næst.
Góður langstökkvari sagði eitt
sinn: „Ef ég man stökkið er það vís-
bending um slæmt stökk en þegar ég
bæti mig og set met, man ég yfirleitt
ekki eftir stökkinu." Sumir hlauparar
hafa sömuleiðis sagt að þeir hafi náð
sínum besta árangri án þess að verða
virtist hafa sigurinn í hendi sér þegar
hann virtist hægja ferðina og nokkrir
hlupu fram úr honum á lokasprettin-
um. Að hlaupinu loknu sagðist hann
hafa áttað sig á því f miðju hlaupi
hvað honum gengi vel og þá ætlað að
auka hraðann en þess í stað hægt á
sér. Um leið og hann varð meðvitað-
ur um hraðann missti hann einbeit-
inguna og „sigurástandið".
Góð dúfuskytta þakkaði árangur
sinn því að hann ímyndaði sér dúf-
urnar alltaf mun stærri en þær voru.
Og kylfingurinn sá alltaf fyrir sér stór-
an bolta áður en hann sló.
Efi og hræðsla er það sem stendur í
vegi fyrir enn betri árangri íþrótta-
manna. Þeir eiga að hugsa stórt, telja
allt mögulegt og hugsa um alla þætti
þjálfunarinnar — ekki bara hlaupa í
blindni, marga kílómetra á dag, eða
lyfta lóðum sem óðir. Hugsunin getur
fært fjöll og EINBEITINGIN er sigur-
vegari eins og dæmin sanna svo
rækilega.
(Unnið upp úr fyrirlestri sænska
sálfræðingsins Dr. Lars Erik Unest-
ahl, sem hélt stutt námskeið á íslandi
fyrir rúmum tveimur árum).
19