Íþróttablaðið - 01.02.1995, Qupperneq 22

Þorbergur Aðalsteinsson landsliðs-
þjálfari hefur unnið vel úr sínum mál-
um hingað til og treysti ég honum
fullkomlegatil að vera með leikmenn
rétt stemmda og í góðu formi þegar
mest á reynir. Ef allir standa saman
um að ná góðum árangri, hvort sem
um erað ræða leikmenn, þjálfara eða
aðra sem hafa áhuga á að ísland nái
árangri, hef ég trú á okkar mönnum.
Ég reikna með að Svíar verði
heimsmeistarar því þeir eru með
samheldið og reynslumikið lið en
Rússar eiga í einhverjum vandamál-
)ón Kristjánsson, leikmaður Vals,
verður væntanlega í HM landsliðs-
hópnum en hann er bæði öflugur og
fjölhæfur leikmaður.
um. Ég væri himinlifandi ef ísland
næði 3. sæti á mótinu.
Það er erfitt að segja til um hvaða
leikmenn muni blómstra í keppninni
en ég hef mikla trú á Patreki Jóhann-
essyni og Degi Sigurðssyni. Reyndar
gæti maður nefnt marga góða leik-
menn en það er deginum Ijósara að
enginn einn leikmaður vinnur leiki
fyrir ísland. Árangurinn ræðst af liðs-
heildinni."
AHEIMAVELLI
bikarar
Guðmundur Bragason hampar bik-
arnum eftir sigur gegn Njarðvík. Frá
þessu sjónarhorni er Guðmundur
óþekkjanlegur og úr áhorfendastúk-
unni sást ekki framan í kappann.
Nokkrum BIKURUM hefur þegar
verið lyft af fyrirliðum körfu- og
handknattleiksliða það sem af er
þessari leiktíð. Það hefur vakið at-
hygli ÍÞRÓTTABLAÐSINS hversu
stórir þessir bikarareru orðnir þannig
að fyrirliðar eiga orðið í mestu vand-
ræðum með að lyfta þeim. Og það
sem verra er að þegar þeir grípa um
„eyrun" á bikurunum og lyfta þeim
upp fyrir höfuð, eins og venja er,
hverfur andlit viðkomandi á bak við
„fót" bikarsins. Margar Ijósmyndir af
fyrirliðum sýna því stóran bikar, tvær
hendur, opinn munn og silfurlitaðar
fyllingar en lítið sést að öðru leyti
framan í þann sigurreifa. Sumir fyrir-
liðar hafa brugðið á það ráð að lyfta
bikarnum við annan mann og hefur
það gefist vel. Nægir að nefna Þor-
móð Egilsson og Rúnar Kristinsson
þegar KR varð þikarmeistari síðast-
liðið sumar og Önnu Maríu og
Björgu þegar Keflavík varð bikar-
meistari í körfubolta á dögunum.
Vilji fyrirliðar hampa svona stór-
um og glæsilegum bikurum einir og
fá góða mynd af sér íblöðin á þessari
merku stund ættu þeir að lyfta hon-
um þversum — halda í annað „eyr-
að" og í „fót" bikarsins.
ÚRELTAR REGLUR?
Það er mál manna sem tóku þátt í ÍS-
LANDSMÓTINU í innanhússknattspyrnu og
þeirra sem fylgdust með því að breytinga sé
þörf. Til þess að innahússboltinn verði enn
skemmtilegri er nauðsynlegt að setja batt-
ana aftur upp þannig að menn verði djarfari
í að taka menn á og að knattspyrnan verði
hreinlega fjörugri. Þá er sú regla óskiljanleg
að markvörður megi ekki kasta boltanum
fram yfir miðju. Hvers vegna að draga úr
möguleikum liðs til að sækja hratt, koma
andstæðingnum á óvart? Hvaða tilgangi
þjónar það? Á svona þröngu svæði þar sem
vel skipulagðar varnir gera það að verkum
að fá mörk eru skoruð er æskilegt að lið
komist í hraðaupphlaup — með aðstoð
markvarða, sé því að skipta.
Helstu rök skipuleggjenda íslandsmóts-
ins gegn því að nota battana aftur voru víst
þau að ekki væru nein göt á gólfinu í Höll-
inni. Kjánalegt ef slíkt stendur innanhúss-
boltanum fyrir þrifum. Það hlýtur að vera
hægt að festa battana með öðrum hætti.
REYKJAVÍKURMÓTIÐ
Margur knattspyrnuáhugamaðurinn bíð-
ur spenntur eftir því að sjá með hvaða fyrir-
komulagi REYKJAVÍKURMÓTIÐ verður að
þessu sinni. Hefst mótið í lok mars, eins og
undanfarin ár — í kulda og trekki? Og
hversu margar vikur líða á milli leikja ein-
stakra liða? Mörgum finnst Reykjavíkurmót-
ið ekki fylgja þeirri framþróun sem á sér stað
hvað varðar hentugleika fyrir liðin og
skemmtanagildi fyrir áhorfendur. Er ekki
kominn tími til að „keyrá* mótið í gegn á
skemmri tíma, fá fyrirtæki til að „sponsora"
keppnina og veita vegleg peningaverðlaun
fyrir efstu sætin? Við sjáum hvað setur!
22