Morgunblaðið - 16.04.2020, Qupperneq 46

46 MINNINGAR
MORGUNBLAÐIÐ FIMMTUDAGUR 16. APRÍL 2020
✝ Sigurður Hall-dór Sverrisson
fæddist í Reykja-
vík 9. febrúar
1953. Hann lést á
Landspítalanum í
Fossvogi 5. apríl
2020.
Foreldrar hans
eru María H. Sig-
urðardóttir sjúkra-
liði, f. 13. október
1930, og Sverrir
Gunnarsson skipasmíða-
meistari, f. 28. mars 1927.
María er dóttir Halldóru Guð-
laugsdóttur, húsfreyju að
Helluvaði á Rangárvöllum.
Faðir Maríu var Sigurður Sig-
urðsson bóndi. Sverrir er sonur
Gunnars Snorrasonar frá Ak-
ureyri og Ingu Sigurrósar Guð-
mundsdóttur húsmóður. Systk-
skólanámi og helga sig brids
og varð einn besti bridspilari
Íslendinga, margfaldur Íslands-
meistari og einn af stigahæstu
spilurum Íslands frá upphafi.
Sigurður var einnig liðtækur í
skákíþróttinni. Árið 1990 lauk
Sigurður námi sem flugvirki
frá Spartan School of Aeronau-
tics and Technology í Tulsa í
Oklahoma í Bandaríkjunum og
vann að námi loknu áratugum
saman hjá Icelandair. Sigurður
var einstakur húmoristi og orð-
heppinn með afbrigðum. Hann
var mikill áhugamaður um tón-
list frá unga aldri, sló á gítar
þegar svo bar undir og tónlist-
arsmekkur hans fór ekki fram-
hjá neinum sem hann þekktu.
Sigurður var alltaf í nánum
samskiptum við systkini sín og
fjölskyldur þeirra, systkina-
börnum sínum sýndi hann ein-
lægan áhuga og hlýhug enda
kölluðu þau hann jafnan Sigga
bróður.
Útför Sigurðar fer fram 16.
apríl 2020 en í kyrrþey í ljósi
aðstæðna.
ini Sigurðar
samfeðra eru Inga
María, f. 1956, gift
Guðfinni Einars-
syni; Svanhildur
Kristín, f. 1958,
gift Bjarna Bjarna-
syni; Marteinn, f.
1962, kvæntur
Margréti Halldórs-
dóttur.
Árið 2003
kvæntist Sigurður
Mary Pat Frick, f. 22. febrúar
1944, d. 8. mars 2020. Fyrir
átti Mary soninn Bryan, sem
býr í Bandaríkjunum.
Sigurður ólst upp hjá móður
sinni á Kleppsveginum í
Reykjavík og stundaði að loknu
landsprófi nám við Mennta-
skólann við Tjörnina. Hann
kaus að hverfa frá mennta-
Þegar Siggi bróðir leit dags-
ins ljós í Reykjavík árið 1953 var
pabbi fluttur austur á land, ný-
lega búinn að kynnast mömmu
sem hann síðar giftist og eign-
aðist með þrjú önnur börn. Það
hvíldi einhver leynd yfir því til
að byrja með að pabbi ætti
dreng suður í Reykjavík en sjálf-
sagt vissu það allir í litla bæj-
arfélaginu. Eftir að við systur
vorum fæddar, fjölskyldan flutt
suður og nýr bróðir bættist í
hópinn varð Siggi sífellt stærri
þáttur í lífi okkar þótt hann
byggi alltaf hjá mömmu sinni.
Hann var eina barn hennar og
við systkinin kynntumst henni
vel. Um Sigga fertugan skrifaði
hún vísu sem lýsir honum svo
vel; gríninu, glettninni og kát-
ínunni.
Létta, góða lundin þín
lífs er gjöf hin besta,
græskulaust er allt þitt grín,
gæfuleið ein mesta.
(María H. Sigurðardóttir)
Okkur fannst töluvert til
þessa stóra bróður okkar koma,
Sigga bróður, sem á mennta-
skólaárum sínum ákvað að snúa
sér frekar að brids en að feta
menntaveginn. Þá var hár hans
orðið sítt, skeggið úfið og hann
orðinn spekingur mikill. Okkur
fannst ákvörðunin djörf en það
kom á daginn að honum farn-
aðist vel á þeirri braut, varð
margfaldur Íslandsmeistari og
einn besti bridsspilari landsins.
Auk þess var Siggi snjall skák-
maður og hefði án efa náð enn
lengra á þeirri braut ef hann
hefði viljað.
Siggi hafði einstakt minni. Til
dæmis lærði hann landafræði-
kortabók, sem við gáfum honum
í jólagjöf eitt árið, svo til utan að.
Hann hafði einstakan húmor og
hafði gaman af að snúa út úr orð-
um og orðatiltækjum og gaf ansi
mörgum vinum sínum gælunöfn.
Við systurnar reyndum lengi vel
að hafa áhrif á fataval Sigga.
Hann fékk peysur frá okkur á
jólunum í mörg ár en notaði þær
aldrei. Skyrturnar hans voru
hnepptar upp í háls en fengi
hann augngotur frá okkur losaði
hann efsta hnappinn frá.
Siggi bróðir fylgdist með upp-
vexti systkinabarnanna og sýndi
þeim öllum einlægan áhuga. Allir
fengu jólagjafir fram að ferm-
ingu og við systkinin hættum
sjálf aldrei að skiptast á jólagjöf-
um. Hann fylgdist með systur-
syni sínum hasla sér völl í skák,
vissi alltaf hvernig staðan var á
öllum mótum og var hvetjandi
frændi. Siggi spurðist alltaf fyrir
um alla fjölskyldumeðlimi sína,
smáa og stóra, og var í góðu
sambandi við fólkið sitt hvar svo
sem í heiminum það hélt sig.
Þegar Mary Pat bættist í fjöl-
skylduna sýndi hún hópnum
hans Sigga sömu hlýju og hann.
Lífið er hverfult og enginn
veit sinn vitjunartíma. Missir
okkar allra er stór.
Inga María og Svanhildur.
Kæri Siggi bróðir – kæra
Mary Pat.
Það er varla að ég trúi því enn
að þið séuð bara bæði farin. Allt
gerðist þetta svo snöggt. Ég
stend mig enn að því að ætla að
senda ykkur skilaboð eða reyna
að muna eitthvað sem ég þarf að
ræða við ykkur á laugardaginn.
Það verða bara engir fleiri laug-
ardagslabbitúrar. Það verða
engir fleiri laugardagsmorgun-
verðir. Við munum ekkert
spjalla, spila eða njóta saman
skemmtilegra kvöldstunda
meira.
Við Siggi erum hálfbræður,
samfeðra. Þó að við höfum ekki
alist upp á sama heimili urðum
við snemma nánir vinir. Ég man
þegar ég kom í heimsókn til
Sigga þar sem hann var að vinna
í Ellingsen í Pósthússtræti. Ég
hef væntanlega ekki verið nema
10-12 ára gamall. Siggi fékk þá
leyfi til að skreppa frá vinnu og
tók sér labbitúr með litla bróður.
Keypti Andrésblað í bókabúð og
gott ef ekki var líka keypt kók og
Prince Polo. Einhvern veginn er
minning mín um Sigga mörkuð
af svona atvikum, þar sem hann
var að gefa eða gera eitthvað
fyrir mig. Ég var afskaplega
stoltur af stóra bróður og fannst
mikið til þessarar umhyggju
koma.
Þegar tímarnir liðu varð ein-
hvern veginn minna úr þessum
tæplega 10 ára aldursmun. Við
fórum að verða meira eins og
vinir og félagar. Stunduðum
skemmtanalífið saman, fórum í
veiðitúra og útilegur saman og
urðum bara einstaklega sam-
rýndir og góðir félagar. En alltaf
var sama ástin og umhyggjan
sem ég fékk að njóta.
Mamma þín, María, var aldrei
langt undan. Hún einhvern veg-
inn varð hluti af okkar sambandi.
Umhyggjusöm og yndisleg eins
og hún alltaf var. Börnunum
mínum var hún sem auka amma.
María, takk fyrir allt og mínar
dýpstu samúðarkveðjur.
Eftir að þú fórst til Bandaríkj-
anna að læra flugvirkjun varðstu
á einhvern undarlegan hátt heill-
aður af Bandaríkjunum eftir að
þú komst aftur heim. Það kom
reyndar síðar skýring á þessu
þegar þú kynntir hana Mary Pat
til sögunnar. Hún varð góð við-
bót við fjölskylduna og fljótlega
urðum við góðir vinir. Þið Mary
áttuð svo margt sameiginlegt en
efst er mér þó í huga umhyggju-
semin sem ykkur báðum var svo
í blóð borin. Þið lögðuð ykkur
svo eftir því að læra á óskir og
þarfir allra í fjölskyldunni. Mat-
arboðin ykkar voru ekki skipu-
lögð öðruvísi en að kanna hvað
hver og einn vildi borða og
drekka. Jólagjafirnar voru út-
hugsaðar og í öllum ykkar sam-
skiptum var metnaður lagður í
að mæta óskum og þörfum hvers
og eins.
Síðustu ár mörkuðust mjög af
veikindum ykkar beggja. Mér
var það ljúft að fá að endur-
gjalda umhyggjusemi ykkar með
því að aðstoða ykkur og styðja í
þessum veikindum. En, þessi ár
treystu líka enn frekar vinabönd
okkar. Betri vini er vart hægt að
hugsa sér. Með ykkur gat ég
deilt öllum mínum áhyggjum og
draumum.
Það var mikið áfall þegar
Mary Pat kvaddi þann 8. mars
sl. Þú varst aðeins nokkrum dög-
um áður hættur að vinna og
hafðir hlakkað mikið til að fara
að njóta eftirlaunaáranna. En
okkur var ekki ætlaður lengri
tími saman að sinni.
Takk fyrir allt, Siggi bróðir.
Takk fyrir allt, Mary Pat.
Ykkar
Marteinn.
Siggi frændi var ömmubróðir
minn en ég eins og allir aðrir í
fjölskyldunni kallaði hann Sigga
bróður. Hann dó nýlega vegna
sjúkdóms sem er að ganga yfir
og flestir eru hræddir við núna.
Mér finnst svo skrítið að Siggi sé
farinn, ég hitti hann kannski
ekki mjög oft en mér þótti vænt
um að vita að ég ætti frænda
eins og hann sem sendi alltaf fal-
legar og góðar gjafir um jólin.
Þetta er svo sorglegt og mér
líður enn eins og hann sé hérna
þótt ég viti að þannig er það
ekki. Og þá hugsa ég líka um
Mary Pat, konuna hans sem dó
fyrir nokkrum vikum. Nú eru
þau bæði farin. Tvær manneskj-
ur úr fjölskyldunni minni. Elsku
langafi er búinn að missa son
sinn og amma bróður sinn. Ég
vona að Sigga og Mary líði vel
þar sem þau eru núna.
Hversvegna er leiknum lokið?
Ég leita en finn ekki svar.
Ég finn hjá mér þörf til að þakka
þetta sem eitt sinn var.
(Starri í Garði)
Svanhildur Lea.
Það er skammt stórra högga á
milli. Það leið ekki mánuður frá
því að Mary kvaddi okkur og þar
til Sigurður kvaddi.
Sigurði kynntist ég í gegnum
sameiginlegan áhuga okkar á
bridge. Hann vakti fyrst athygli
mína fyrir óvenjulega vandað úr-
spil. Síðar kom í ljós að við deild-
um öðrum áhugamálum og má
þá nefna veiðiskap og Liverpool
FC.
Þessi gæðadrengur batt síðan
trúss sitt við öðlingskonuna
Mary Pat. Hann hafði kynnst
henni í Bandaríkjunum þegar
hann var við nám í flugvirkjun.
Mary var einnig öflugur bridge-
spilari.
Sigurður var sömu skoðunar
og ég um að það væri ekki heppi-
legt að hjón spiluðu saman í mót-
um. Slíkt byggi bara til ný
ágreiningsatriði að óþörfu. Það
æxlaðist því þannig að Sigurður
bað mig um að spila við hana eitt
mót. Hún hafði áhuga á að spila
Íslandsmót í paratvímenningi.
Eins og við var að búast spilaði
hún listavel, svo við unnum mót-
ið og urðum Íslandsmeistarar.
Við hjónin eigum margar
minningar um Sigga og Mary,
sumarbústaðaferðir, veiðiferðir,
mörg gamlárskvöld hjá okkur,
þar sem horfa mátti á stóra
brennu og flugeldasýningu út
um stofugluggann, að ógleymd-
um Mahjong-kvöldum.
Í ársbyrjun þegar ég leit við
hjá Mary á spítalanum var hún
að skipuleggja næsta kvöld til að
spila kínverska spilið Mahjong.
Þessi skipulagning fór í súg-
inn og eins áform um að Sig-
urður kæmi í Veiðivötnin um
verslunarmannahelgina eins og
hann hafði oft gert. Menn geta
skipulagt en drottinn ræður.
Ég vona þó að ég fái að spila
„Perfect Day“ eins og hann gerði
til minningar um góðan vin, í
hvert sinn sem Liverpool vinnur
og … tapar.
Við hjónin vottum aðstand-
endum dýpstu samúð og söknum
góðra vina.
Páll Hjaltason
Sigríður B. Sigurjónsdóttir.
Í fyrsta sinn er ég sá Sigga
var á Stórmótinu í bridge árið
1978, en ég var þar sem áhorf-
andi, enda nýlega byrjaður að
spila. Ég var mest að fylgjast
með sænsku stórspilurunum,
Morath og Göthe, sem voru sér-
stakir boðsgestir á mótinu. Þeir
fóru illa með flest íslensku pörin,
en svo man ég að það kemur síð-
hærður og skeggjaður maður í
alltof þröngum jakkafötum að
borðinu, svona einhvern veginn
ekki beint „briddslegur“ í mínum
augum. Þetta verður nú blóðugt
fyrir þennan fýr hugsa ég, en ör-
fáum mínútum síðar er Siggi bú-
inn að spila og vinna tvö spil á of-
urhraða, en sænsku
stórstjörnurnar eru hreint ekki
sáttar og komnar í hár saman.
Hvað ósköpunum skeði hér
hugsaði ég og elti síðan Sigga
restina af mótinu.
Árið 1980 fer ég að vinna með
Sigga á Flutningadeildinni í
Straumsvík. Það var mikið gæfu-
spor fyrir mig briddslega séð að
hafa aðgang að honum, en þau
eru ansi mörg spilin sem ég bar
undir hann og hann skýrði út á
góðan hátt fyrir mér. Siggi var
ótrúlega góður spilari og hvergi
veikan blett að finna hjá honum.
Hann var oft í landsliði Íslands í
bridge, en gaf því miður ekki
alltaf kost á sér.
Hún er góð sagan af því þegar
við Íslendingar höfðum unnið
Bermuda Bowl í Yokohama og
fréttamaður spyr Jón Baldurs-
son hvort sá góði árangur hafi
komið á óvart. Jón svarar: „Já,
sérstaklega útaf því að þann
besta vantaði.“ Þarna átti Jón
við að Siggi var ekki í liðinu.
En þetta snerist ekki allt um
bridge hjá Sigga. Hann var
snjall skákmaður og reyndar
góður í öllum spilum. Það var t.d.
næstum ómögulegt að vinna
hann í Rússa, enda titlaði hann
alltaf sjálfan sig sem „Rússakeis-
ara“. Músík skipaði stóran sess í
lífi Sigga. Hann spilaði afbragðs
vel á gítar og tók vel í það ef beð-
ið var um óskalög, en það mátti
þó hvorki vera Bee né Gees í
þeirri setningu. Við ræddum
mikið um tónlist, höfðum fremur
ólíkan smekk fyrstu árin, en eftir
því sem tíminn leið vorum við
meira sammála.
Árið 2011 fórum við Siggi á
tónleika með gítarsnillingnum
Tommy Emmanuel. Við vorum
frekar seinir fyrir og hálfhlupum
síðasta spölinn í Háskólabíó.
Þetta tók ótrúlega á Sigga, hann
náði varla andanum og ljóst var
að eitthvað mikið var að. Við
horfðum samt á þessa góðu tón-
leika en í kjölfarið fór Siggi í
miklar rannsóknir og þá kom í
ljós að hann var að glíma við
nýrnabilun. Það var svo í desem-
ber 2015 að ég fylgdi Sigga til
Svíþjóðar og hann fékk nýtt
nýra. Það var gaman að vera
með Sigga í þeirri ferð. Hann
tókst á við þessa áskorun af
miklu æðruleysi og með bros á
vör, ásamt því að heilla allar
hjúkrunarkonurnar upp úr skón-
um á sinn húmoríska hátt. Botn-
uðu eflaust lítið í sumu af bullinu
hans og höfðu örugglega aldrei
heyrt um veiðimann sem bjarg-
aði silungum frá drukknun!
Siggi hafði lítið spilað bridge
frá 2004 til 2018, en með batn-
andi heilsu og starfslokin fram
undan var hann farið að kitla
smá í puttana og ætlaði að sýna
sig meira við græna borðið. Ég
hlakkaði til að spila við minn
gamla mentor einhver mót, en
því miður verður það ekki.
Bestu kveðjur í iðjagrænu sef-
tjörnina þína.
Aðalsteinn Jörgensen.
Sigurður Halldór
Sverrisson
Elskuleg eiginkona mín, móðir okkar,
tengdamóðir, amma og langamma,
NANNA KOLBRÚN BJARNADÓTTIR,
Bleiksárhlíð 18, Eskifirði,
lést laugardaginn 11. apríl á
Umdæmissjúkrahúsi Austurlands.
Kristinn Guðmundsson
Stefán Kristinsson Helga Katrín Leifsdóttir
Guðmundur B. Kristinsson Hrafnhildur Gróa Atladóttir
Jóhann Magnús Kristinsson Margrét Karlsdóttir
Ingibjörg L. Kristinsdóttir Sigurður Tómas Sigfússon
barnabörn og barnabarnabörn
Ástkær eiginkona mín, móðir, tengdamóðir,
amma og langamma,
KRISTÍN GUNNLAUGSDÓTTIR,
Boðaþingi 14,
áður Maríubakka 32,
lést í faðmi fjölskyldunnar á líknardeild
Landspítalans 11. apríl.
Vegna aðstæðna í þjóðfélaginu verður útförin aðeins fyrir
nánustu aðstandendur en minningarathöfn verður haldin síðar.
Fjölskyldan þakkar starfsfólki 11G fyrir dásamlegt viðmót og
kærleiksríka umönnun.
Blóm og kransar eru vinsamlegast afþakkaðir en þeim sem vilja
minnast hennar er bent á Kvenfélag Hringsins.
Gretar Franklínsson
Kristinn Gretarsson Valgerður Vigfúsardóttir
Steinunn Gretarsdóttir Steinar Geir Agnarsson
Franklín Gretarsson Jóhanna Fríður Bjarnadóttir
barnabörn og barnabarnabörn
Elskulegur maðurinn minn, faðir okkar,
tengdafaðir, afi og langafi,
SVEINN PÉTUR KJARTANSSON,
lést á Hrafnistu í Hafnarfirði sunnudaginn
5. apríl.
Útförin mun fara fram í kyrrþey.
Helga Stefánsdóttir
Kjartan Sveinsson Anna María Elíasdóttir
Ásgeir Sveinsson Helga Sævarsdóttir
Hanna Lára Sveinsdóttir
Magnús Sveinsson Sólveig Krista Einarsdóttir
Stefán Sveinsson Ragnhildur Sigurbjartsdóttir
Guðmundur Sveinsson Vala Hrönn Guðmundsdóttir
afabörn og langafabörn
Ástkær sonur okkar, pabbi minn, bróðir
okkar og mágur,
GUÐLAUGUR SIGURGEIRSSON,
Jörfabakka 2,
lést laugardaginn 11. apríl.
Í ljósi aðstæðna verður útförin aðeins fyrir
nánustu aðstandendur en minningarathöfn verður haldin síðar.
Í undirbúningi er minningarsjóður í nafni Lauga en tilgangur
hans er að styrkja eftirlifandi dóttur hans í komandi framtíð.
Þeim sem vilja minnast hans er bent á reikning 513-14-403714,
kt. 230281-4599.
Sigríður Guðlaugsdóttir Sigurgeir Þór Sigurðsson
Kolbrá Mjöll Guðlaugsdóttir
Anna Sigurgeirsdóttir Jóhann Loftsson
Sigrún Inga Sigurgeirsdóttir Hlöðver Már Brynjarsson
Sindri Sigurgeirsson Guðrún Lilja Ingólfsdóttir
Sólrún Sigurgeirsdóttir Reynir Jónsson
Sálm. 86.5
biblian.is
Þú, Drottinn,
ert góður og fús
til að fyrirgefa,
gæskuríkur öllum
sem ákalla þig.