Hvöt - 01.02.1939, Síða 34

32
HVÖT
tveimur. Þær eru að ýmsu leyti
fullkomnari en þær fyrri. Hafa
)neiri flughæfni. I þeim situr
flugmaðurinn inni í straumlínu-
löguðu húsi, en þeir nefna það
nú samt bát! 1 stað teygjurásar
er hér notuð svonefnd vindu-
rás. Fyrst fljúga nokkrir byrj-
endur í þessum flokki. Pað eru
menn, sem nú í fyrsta. skipti á
að treysta til að fljúga í vand-
aðri svifílugu, en þeim, er þeir
hingað til hafa æft sig á og
tekið A-próf sitt á. Nú er sett-
ur stálvír í stað teygjunnar í
sviffluguna cg gamla bifreiðin
okkar vindur vírinn upp á spól-
una, sem sett var í stað annars
afturhjóls'ns. Allt gengur hér
að óskum. Svifflugan ) ennur
nokkra stund eftir vellinum, en
lyftist síðan upp cg svífur létti-
lega yfir höfðum okkar allra.
Hún fjarlægist og smá minnk-
ar, en að nokkrum tíma
liðnum snýr hún við og
lendir. Næsti byrjandi tekur
við og þannig er aft fram að
hádegi. Að loknum hádeg'sverði
ætía beztu svifflugmenn félags-
ins að fljúga. Golan er að auk-
ast,, og eftir því sem jörðin hitn-
ar meira, verður meira upp-
streymi. Við sjáum að reyndari
svifflugmenn eru farnir að líta
í kring um sig og dreymandi
gleðibros fer um andlit þeirra,
meðan þeir fylgjast með hinni
hröðu myndun skýjabólstranna
allt í kring. Það lítur út fyrir
að flugveður verði ágætt, í dag,
því neoan við þessa bólstra er
appstreymi, en á því byggist
allt svifflug.
— En nú eru matreiðslumenn-
irnir tilbúnir með miðdegisverð-
inn, og þegar gengið hefur ver-
ið frá svifflugunum á öruggan
hátt, jiigg'um við heimboð
þessara glöðu félaga og við borð-
um vel, eins og hinir. — Að því
búnu lítum við í nokkrar flug-
kennsiubækur og finnum þar
margt fróðlegt, en við höfum
ekki langani tíma til lesturs.
Eftir stutta, miðdegishvíld er
gengið út að svifflugunum aft-
ur. Tveir beztu svifflugmenn
telagsins búa sig nú hlýjum
klæðum innan undir flugbún-
inginn. Þeir setjast hvor í sína
svifflugu og bifreiðarvélin dreg-
ar þá eftir vellinum, einn í
einu. Nokkur ób-líð högg við
jörðina, en síðan þjóta þeir upp.
Vindurinm ber þá enn hærra og
brátt komast þeir yfir í upp-
vindasvæðið við fjallshlíðina.
Þar fljúga þeir fram cg aftur
og hækka smátt og smátt Frá
sér numdir af hrifningu horfa
byrjendurnir á þessa glitrandi
fugla þarna hátt uppi. Þeir
fljúga stöðugt, í »8«-laga beygj
um við fjallsbrúnina og brátt
eru þeir komnir í 100 til 150
metra hæð. Aðeins þegar þeir
í beygjunum fljúga yfir æfinga-