Samtökin '78 - 30 ára Afmælisrit Samtakanna '78 - 01.06.2008, Blaðsíða 24

Höröur Torfason
er óumdeilanlega
hvatamaður þess
aö stofnuð voru
samtök lesbía og
homma á Islandi.
í leiklistarnámi hjá
Þjóðleikhúsínu um
1970 kynntist hann
fyrst samfélagi
homma í Reykjavík.
Það kom honum
þá fyrir sjónir sem
neöanjarðarveröld
þar sem giftir eða einhleypir karlmenn sem lifðu kynlífi með öðrum
karlmönnum voru í aðalhlutverki. „Það var kallað að vera á línunni, að
vera hluti af þessum heimi," segir Hörður. „Skírskotun sem bæði mátti
rekja til tvíræðni og Landsímans því meðlimirnir voru þekktir fyrir að
liggja á línunni og masa hverjir um aðra milli þess sem þeir slepptu
sér lausum t einkasamkvæmum eða á Hótel Borg og Hábæ sem voru
eða sjást með öðrum opinberlega því sannleikurinn var ekki hátt
skrifaður. Allt miðaöist við að hella strákana nógu fulla svo hægt væri að
ná þeim í rúmið.“
//Virðulegir kynvillingar
„Þessir menn voru skemmtilegir, litríkir og meðal þeirra var menning
sem ég sakna enn þann dag í dag," segir Hörður. „Samræöulist sem
einkenndist af tvíræðni og hálfkveðnum vísum. Alltaf voru menn beggja
blands í samræðum, allt var gefið í skyn en ekki hægt að hanka menn
á neinu. Þetta var mikið leynilíf en þrátt fyrir að þeir væru „Carnp" og
„Cockery" svo maður sletti þá var sjálfsvitundin ekki meiri en svo að
ef það hefði verið sagt „hommi“ við þá t dagsbirtu hefóu þeir fölnað og
sjálfsagt liðið yfir þá. Þetta voru virðulegir menn sem stunduðu sína
vinnu og áttu sínar rætur í smáborgarlífinu. Þetta var þeirra hliðarspor
og þeir töldu sér trú um að enginn vissi um þessa tilveru, því þannig
gátu þeir gengið uppréttir. Að sjálfsögðu vissi svo allur bærinn hvernig
í pottinn var búið. Mig langaði ekki að vera eins og þessir karlar þótt
mér þætti þeir stundum skemmtilegir. Þetta voru menn sem kölluðu sig
kynvillinga og þeim fannst orðið mjög passandi. Það væri bara gott á
þá.“
aðalskemmtistaðirnir þar sem hommar komu saman. Félagslíf þeirra
snerist um brennivín og kynlíf milli þess sem þeir lágu í símanum og
gortuðu af afrekum sínum hverjir við annan. Afrekalistarnir flugu á milli
og metnaóur manna var mikill þegar fréttist af einhverjum nýjum á
„línunni."
Það var mikil áhætta
því samfara
að þiggja
matarboð hjá
einhverjum
StULKURNAR SUMARIÐ1982
asrawr;
•» k«fcI „' "
“"***• *«ío
"Z “* * UIm
‘Mirerrl

•*m«h,xi ot míTÍÆ:
"'ír ■
•»*nm og ittrðum h4má-
•'****! erhmZjTtT
En rínn er «4. ... ....
hre-Sht ***_-- ,kkJ
__í7 b«f otf rcng
«{rWr<fír2
“<*• Mvr re,nd.r 7dZ
s-ísSST5
«‘“£.uS’r,"n‘hM
,,lr
r s-*-. i ,„":
HSrtl,,
*??&“**£
►'kklom ekki. Sm,, ha/,
arrrt,t. t*ttn er
***r*.tÍ5t iZa Et
ssttriS
- Flnn*« Nr erfitf
nw*ð kvenfðikl n
Wkrtjðrt? *
- -Vi aJi, ekltí — „
SrspfSÆB
**“ «•»«»«»
lUnite tr
•f*r IftUJ »f þvj að umganií-
kven/ólk I dagleW jff.
7,.™™" míkíl i.
- Hvwwr fórrta fym
g«a p***. a9 þetta Utl
Var Þetta
rut?
var emtSS afla
K < «“1™ w, an.
JSí *™ <8 hMI
orSW var vfð áður
£2 mlkf! barftta _
Wfcií "™",r «’"*■
£5^.“ VI, M«.;
wnf' ‘rnmntt *F. m-v...
//68 hommarnir
„Um og uppúr 1970 fjölgar strákum á mínum aldri sem eru að þreifa
fyrir sér sem hommar," segir Hörður. „Þeir voru annarrar gerðar. Nýjum
tímum fylgdi aukið frjálslyndi og kynlíf var ekki jafn mikið feimnismál.
Sjálfur var ég á þessum tíma að útskrifast úr leiklistarskóla, tók mín
fyrstu spor á sviði, gaf út plötu og naut athyglinnar sem sætur strákur og
þjóðþekkt persóna. Ég fór út til Danmerkur á þessum tíma til að skoða
öðruvísi leikhús, pólitísk leikhús en ferðin reyndist þó örlagaríkari á
annan hátt. Ég kynntist dönsku samtökunum fyrir lesbíur og homma sem
höföu verið stofnuð árið 1948. Þetta voru engan veginn öflug samtök
en mikil opinberun fyrir
ungan mann frá landi
þar sem samstaöa
samkynhneigðra var
óhugsandi. Á einu balli
sem samtökin héldu
dansaöi ég við strák.
Ég hafði oft dansaö
við stráka áður. Til að
ögra, til að fíflast. En ég
hafði aldrei áður meint
það. Þama voru strákar,
ekki dúkkulísur- alvöru
menn, ekki aumingjar
og barnaníðingar eins og
almenningsálitið á íslandi
stimplaði homma."
//Oskabarn
þjóðarinnarflýrland
Og þrátt fyrir þetta segir
Hörður að danskt þjóðfélag
hafi ekki verið svo ýkja langt
— »)** niíifco. xaa, JJJ* »«* S I ÍS“C”l «OT*
«r *w9Wt»9 tynt út mett I rmgt ' - ~ þa9 vera I Ím,» ** hann *et5,Tlír þvf
hSgITtari •* ni iéTí ektt rS w!ei7 ** l?a ÞaS rk«
£VEd *rn ettír fyntv ! ÍJLTtUt W Svo fram- | J el»-
_ _____kyn/ri mín a/ «amiin I iTrta maflurinn ee I WanrirJ. þctt.
£££?£a# w fár SltL *,4,íum a,*3Sl-
™ »-1 - —— ™—““
-» «12,ta£Sr
ilZZf'llZ*rryv,]2 r
i>*s*u *v)fll. h var9
fyrtr þrl, .s wra Irfjfpmí
af kar1ma»it
22* held ** a® Nfl bafi
5^k úUh~ís
i ert N. þa» ^ I Þ!tt* **r Mtti þ& ££
mi .JWíar" maflur oe ^ Þrt'3 ***« *vo
£*? 2”» k^enfóítt um SnnT^ w ** w
þér. HeJriuffiu afl w „ 5 n4I*a*t Wfusajri.
Sfjf'ÍJflM búínn a9
« W9 4 kvenfóJtt?
. ~ Nfl er aatt. Éz vaffll
kvwMtt um flneur ”2
rrbf3 ":*mm* fta,
þetta ekkí ,»
Kvenfólk hefur
Viðtalið fræga rSamúel þegarfyrstj fslenski
jir** l“» *n,j
kSSks;-
*»Þettaer ^^nr7,t _______
HSfÆ-£&£■
«' *W. LJósrn.: «í M
homminn talaði opinberlega um samkynhneigð.