Samtökin '78 - 30 ára Afmælisrit Samtakanna '78 - 01.06.2008, Síða 30

//Fjölsótt Fjólukaffi
Rithöfundasamband íslands leigði félaginu stórt og bjart herbergi haustið
1982, við Skólavörðustíg 12. Skömmu síðar fékk félagið leigt annað
herbergi við hliðina og var þar meö komið með eiginlegt féiagsheimili.
Selt var kaffi og hvítvín á opnum húsum og f daglegu tali gekk staðurinn
undir nafninu Fjólukaffi og var við lýði fram til ársins 1984. „Þetta var oft
og tíðum fjölsótt kaffihús og talsvert vinsælt ekki sfst hjá ungu fólki og
margar konurfóru þegar þarna var komið sögu að koma reglulega við og
taka þátt í starfinu," segir Þorvaldur Kristinsson,
Það varð fljótlega fremur útbreiddur misskilningur að Samtökin ‘78 rækju
einhvers konar kynlífsþjónustu, lánuöu heim fólk eða kæmu skikki á
einkalíf þess. Slíkar símhringingar voru mjög algengar. Á Fjólukaffi komu
fjölmargir kynlegir kvistir og sumir komu bara einu sinni. „Ég man eftir
fjörgömlum karli sem vann í Ölgerð Egils Skallagrímssonar," segir Guðni
Baldursson. „Hann studdist við staf vegna aldurs en lét sig hafa feröalagið.
Eða eins og hann sagði sjálfur: „Ég bara varð að koma. Ég var orðinn svo
þreyttur á að gera allt sjálfur.
„Þótt mikið af ungu og glöðu fólki legði leið sína á Fjólukaffi var líka
mikið um sjúkt fólk, bæði langt gengna aikóhólista og geðsjúka," segir
Þorvaldur. „Samkynhneigðir lifðu undir gríöarlegri pressu og minnstu
veikleikar sem hefðu kannski ekki látið á sér kræla í venjulegu samfélagi
hittu fólk fyrir af margföldu afli í þeim sjúka feluleik sem hafði viðgengist
gagnvart samkynhneigðum. Þetta gerði mig talsvert dapran og eftir á
að hyggja þá held ég að þetta hafi slitið mér meira út en ég gerði mér
grein fyrir. En þarna var líka mikið af kraftmiklu fólki sem vissi hvað það
vildi í lífinu og lagði áherslu á að afla sér góðrar menntunar." Hinum
megin við götuna var Hegningarhúsið og gestir Fjólukaffis horfðust í augu
við lögreglumennina sem áttu leið inn og út úr fangelsinu. „Um frekari
samskipti var ekki að ræða og þótt veitt væri hvítvín á kaffihúsinu var það
látið afskiptalaust," segir Þorvaldur.
//Hjartaknúsari af Vellinum
Guðni Baldursson kann að segja frá föngulegum yfirmanni á
Keflavíkurflugvelli sem fór að venja komur sínar á Skólavörðustíginn.
„Hann var afar fríður enda ættaður frá einhverri Kyrrahafseyjunni,
hávaxinn og geðþekkur. Hann var búinn að koma nokkrum sinnum þegar
hann trúði okkur fyrir því að hann væri í raun kaþólski presturinn á
flugvellinum. Eflaust hefur hann átt mikinn sjens í hernum, og leiðin frá
skriftastólnum i rúmið verið greið. Hann hélt sér einnig í formi, lyfti lóðum í
íþróttahúsi Vallarins og kynntist ófáum strákum þannig.
En einn daginn kom hann heim til sín á flugvellinum og hitti fyrir sér