Samtökin '78 - 30 ára Afmælisrit Samtakanna '78 - 01.06.2008, Qupperneq 35

Þetta skapaði mikið álag á það fólk sem valdist í
forystu fyrir samtökin og var það þó ærið fyrir. „Það
stóð félaginu fyrir þrifum hversu margir voru tilbúnir að
standa á bremsunni hvað varðaði ýmis framfaramál,"
segir Guðni. „Fólk var einfaldlega hrætt við að missa
það litla sem það hafði. Og auðvitað var þessi ótti mjög
skiljanlegur. Ég hafði það fram yfir marga aðra að eiga
eigin íbúð og starfa hjá hinu opinbera. Það gerði að
verkum að þaö var ekki jafn auóvelt aó troða mér um
tær og mörgum öðrum.“
huggulegt í Brautarholti |
//Deilurvalda uppgjöri
Frá byrjun voru uppi deilur innan Samtakanna ‘78. Ágreiningurinn var oft
persónulegur enda skilin milli einkalífs og félagslffs óljósari en í öðru
félagsmálastússi. En hann snerist líka að hluta til um hvaða stefnu ætti
að taka.
Einn armur félagsins vildi að það einbeitti sér
meira að skemmtana- og félagslífi en annar
armur hafði fyrst og fremst áhuga á pólitík.
Einhverjir félagar þóttu hafa gengið of langt,
til að mynda hafói verið reynt að nota pósthólf
Samtakanna til að smygla hassi til landsins, og
voru sakaðir um að spilla fyrir málstaðnum.
Það sauð svo endanlega upp úr á fyrstu
menningarviku samtakanna í desember árið
1985 Þar kom til uppgjörs sem að leiddi til
þess að Guðni Baldursson lét af störfum sem
formaður og sneri baki við Samtökunum ‘78.
„Ég varð fyrir árásum þarna eitt kvöldið þar
sem hver og einn viðstaddur var dreginn fram
til að gagnrýna mig sérstaklega og þetta var
kornið sem fyllti rnælinn," segir Guðni. „Það var
gríðarlega mikið álag sem fylgdi þessu starfi
þótt það væri líka gefandi og skemmtilegt. Ég fékk einfaldlega nóg af
þessu stöðuga vanþakklæti. Ég var meðal annars gagnrýndur fyrir að
standa í vegi fyrir skemmtanahaldi en að mínu mati var það óréttmætt
þótt mitt áhugasvið væri annað. Þeir sem vildu halda skemmtanir gátu vel
gert það og gerðu það þótt mín nyti ekki við. Niðurrifsöfl verða þreytandi
til lengdar og það kemur að því að maöur á ekki
meira að gefa.“
Guðni Baldursson var þó ekki horfinn af
sjónarsviðinu. Hann hefur tekið virkan þátt í
starfi Alnæmissamtakanna frá stofnun þeirra.
Hann kom einnig að undirbúningsvinnu þeirra
lagabreytinga sem samkynhneigðir njóta góðs
af í dag.
//Þekkist á peysufötunum
„Margt af því fólki sem starfaöi í félaginu vildi
að samtökin væru heilagri en páfinn og töldu að
þannig myndu þau á endanum fá viðurkenningu
samfélagsins," segir Þorvaldur Kristinsson.
„Þetta lýsti sér í afar litlu umburðarlyndi og
tilhneigingu til að loka augunum fyrir blæbrigðum
mannlegs eólis. Stundum gaus upp andúð
hjá dagfarsprúöum hommum ef ungir strákar
mættu skrautlega klæddir og málaðir í Óðal.
Ég vildi vera með báðum þessum hópum. Ég
35