Íslenskar landbúnaðarrannsóknir - 01.09.1974, Blaðsíða 54

52 ÍSLENSKAR LANDBÚNAÐARRANNSÓKNIR
TAFLA 3.
Asetningshlutfall kvígukálfa undan reyndum og óreyndum nautum við mismunandi notkun holda-
nauta.
Replacement rate for heifers of proved and young hulls with varying use of beef bulls.
Notkun holdanauta % Use of beef bulls % Ung Young O Notkun Use of Reynd Proved 10 ungnauta % young bulls % Ung Reynd Young Proved 20 Ung Young Reynd Proved 30 Ung Young Reynd Proved
20 0,40 0,65 0,44 0,72 0,50 0,81 0,69 0,90
40 0,45 0,70 0,50 0,78 0,56 0,88 0,79 0,90
60 0,50 0,75 0,56 0,83 0,65 0,90 0,83 0,90
80 0,53 0,90 0,61 0,90 0,71 0,90 0,85 0,90
1969), og auk þess bætist við rýrnun á sæði leikarækt um 1%. Þetta er allmiklu meiri
í geymslu og við notkun.
Ut frá þessum stærðum má reikna fjölda
sæðisskammta, sem senda þarf út úr hverju
nauti til að fá dætrahóp af óskaðri stærð,
skyldleikaræktarhnignun en yfirleitt er fund-
in hjá nautgripum (Johansson og Rendal,
1963). Kynbótanefnd óskaði þess, að mikið
tillit væri tekið til þessa atriðis á útreikning-
eins og sýnt er í töfiu 4.
unum. Ekki eru til neinar íslenskar rann-
Skyldleikarœktarhnignun.
Hinar raunverulegu erfðaframfarir skrifum
við nú:
sóknir til að styðjast við. Við túlkun á nið-
urstöðum var þess gætt, hvort skyldleika-
ræktarhnignun hefði einhver önnur áhrif en
að lækka kynbótaframför.
AG
þar sem F er skyldleikaræktarhnignunin,
sem við fáum vegna aukinnar skyldleika-
ræktar í stofninum. Skyldleikaræktaraukning
var reiknuð eftir formúlu hjá Skjervold og
Langholtz (1964) á eftirfarandi hátt:
F
8 4N„
r
3 3
ínkr <>-k>+ ínór k
2
Hér er Np fjöldi nautsfeðra í kynslóð, N^ ^
fjöldi reyndra nauta ogN^-^ fjöldi óreyndra
nauta, k er áður skýrt. Þessi formúla gefur
skyldleikaaukningu á kynslóð.
Gert var ráð fyrir skyldleikaræktarhnign-
un, sem næmi 1,5% fyrir aukningu á skyld-
Kostnaður.
Kostnaðarþættir, sem teknir voru með í út-
reikningunum, voru annars vegar kostnaður
við nautahaldið og hins vegar kostnaður við
framleiðslu sæðis og geymslu þess.
Gert var ráð fyrir, að 15% þeirra naut-
kálfa, sem keyptir væru til notkunar, reynd-
ust ónothæfir vegna gallaðs sæðis eða af
öðrum ástæðum. Þetta er í samræmi við það,
sem komið hefur í ljós við Nautastöðina á
Hvanneyri, síðan hún tók til starfa (Diðrik
JÓHANNESSON, 1973). Gert er ráð fyrir, að
hægt sé að frysta 700 strá úr hverju nauti á
mánuði.
I töflu 4 er sýndur kostnaður, sem verður á
hvert naut við breytilegan fjölda sæðis-
skammta, sem safnað er.
Kostnaður við sæðisframleiðslu er eftir-
farandi (1/ 1973):