Fréttablaðið - 19.12.2020, Qupperneq 52

Havana er ný ljóðabók eftir Maríu Ramos og er hennar fyrsta í fullri lengd. Í til-
kynningu um bókina segir: „Hér
yrkir María um íverustaði – líkama,
heimili og heimalönd. Ljóðmæl-
anda dreymir um að losna undan
þyngdarafli fjölskyldunnar og
feta sinn eigin veg. En leyndarmál
erfast mann fram af manni líkt og
búslóðir, og verður hvort tveggja
að „annarra manna / drasli / sem
má / alls ekki / fleygja“. Það er þetta
ósagða sem bergmálar innan veggja
bókarinnar á meðan ljóðmælandi
leitar svara og að mögulegri leið
út og burt – ef slíkur staður er yfir
höfuð til.“ María stundar nám í
íslensku við HÍ með ritlist sem
aukafag. „Þegar ég er búin í náminu
langar mig að ferðast fyrir alvöru og
halda áfram að skrifa,“ segir María.
Þráin er þráðurinn
María er 23 ára og má segja að hún
eigi ekki langt að sækja hæfileika og
hvatningu til að tjá sig í rituðu orði,
en hún er barnabarn ljóðskáldsins
Ingibjargar Haraldsdóttur. „Áður
gaf ég út ljóðakverið Salt sem er
20 síður og kom út í Meðgöngu-
ljóðum hjá bókaforlaginu Partusi.
Sú bók finnst mér hliðstæð Havana
að sumu leyti þó hún sé ekki jafn
heildstæð. Þó er töluvert meiri þrá
í Salti og það var meira sorgarferli
fólgið í að skrifa hana.“
Að sögn Maríu er tónninn í
Havana bjartari, sem hefur kannski
eitthvað með staðartenginguna
að gera. Salt tengist þá köldu og
dimmu Íslandi á meðan sólin skín í
Havana. „Rauði þráðurinn í Havana
er þráin til þess að vera annars
staðar og sú tilfinning að finnast
maður hvergi komast. Sem tengist
furðulega vel þessum tímum sem
við lifum núna þegar við bókstaf-
lega komumst hvergi.“ En bókin er
ekki skrifuð í COVID-19 faraldr-
inum, heldur 2018 og 2019. „Bókin
átti að koma út í vor en útgáfunni
var frestað út af faraldrinum.“
Havana eða „Havana“
Ljóðabókin segir María að sé
ekki beint staðsett í Havana, þó
svo hún sé nefnd eftir titilljóði
bókarinnar, sem fjallar um veruna
í Havana. „Ég valdi Havana sem
titil bókarinnar vegna þess að
staðsetningin er beintengd þessari
þrá að vilja fara annað. Amma mín
skrifaði mikið um Havana og Kúbu
og öll föðurfjölskylda mín, fyrir
utan föður minn, er frá Kúbu. Ég
var svo alin upp í því að vilja fara
til Havana. Ég veit ekki hvernig
ég á að lýsa því, en þegar ég kom
þangað þá var stemningin, loftið
og lífið allt svo ótrúlega öðruvísi
en hér heima. Það er svo heillandi
menning þar sem togar í mig.“
María segir fólk tala mikið um
kápuna á bókinni, en framan á
henni er ung og að því er virðist vel
stæð kona sem liggur makindalega
á stéttinni í heitu landi og lokkar
Þráin til að vera annars staðar
María Ramos segist hafa skrifað sögur og ljóð frá því hún man eftir sér, og það eru einnig til sögur
eftir hana sem fjölskyldumeðlimir skrifuðu upp eftir henni áður en hún lærði að skrifa sjálf.
María Ramos segir tóninn í nýju ljóðabókinni, Havana, ívið bjartari en í
ljóðakverinu Salt sem hún gaf út hjá Partusi árið 2018. MYND/SAGA SIG
Jóhanna María
Einarsdóttir
johannamaria@frettabladid.is
til sín skjaldböku með kirsuberi.
„Fólki finnst kápan tengjast inni-
haldi bókarinnar vegna þessarar
þrár eftir að vera annars staðar
og líka þetta aðgerðaleysi og allt
að því leti. Miðað við það hvernig
konan er klædd virðist hún hafa
allt til alls og einnig getuna til þess
að gera hvað sem hana langar til.
En svipurinn, eða svipbrigðaleysið
öllu heldur, tengist því að vilja
fara eitthvert, en halda að maður
komist hvergi.“
HLÝJAR JÓLAGJAFIR
Opið um helgina frá 11-20
Verslun | Snorrabraut 56, 105 Reykjavík | 588 0488 | Vefverslun á Feldur.is
8 KYNNINGARBLAÐ FÓLK 1 9 . D E S E M B E R 2 0 2 0 L AU G A R DAG U R