Morgunblaðið - 18.07.2020, Blaðsíða 30

Morgunblaðið - 18.07.2020, Blaðsíða 30
30 MINNINGAR MORGUNBLAÐIÐ LAUGARDAGUR 18. JÚLÍ 2020 ✝ Snorri EdvinHermannsson fæddist á Látrum í Aðalvík 2. apríl 1934. Hann and- aðist á hjúkr- unarheimilinu Eyri á Ísafirði 9. júlí 2020. Foreldrar hans voru Her- mann Snorri Jak- obsson, f. 25.11. 1901, d. 17.5. 1992, og María Guðmunda Þorbergs- dóttir, f. 25.9. 1908, d. 7.1. 2007. Snorri var elstur fjögurra systkina, systkini hans eru: Jó- hanna Ingibjörg, f. 23.12. 1935, Helga Birna, f. 27.2. 1937, og Trausti Jóel, f. 19.10. 1944. Snorri kvæntist 16.8. 1958 Auði H. Hagalín, f. 23.11. 1938. Hún er dóttir Ingibjargar Finns- dóttur, f. 19.10. 1921, d. 30.6. 2003, og Hrafns G. Hagalín, f. 16.8. 1921, d. 7.4. 1957. Börn Snorra og Auðar eru: 1) Hrafn, f. 21.1. 1960, bankastarfsmaður, maki Rannveig Björnsdóttir hjúkrunarfræðingur, f. 4.6. 1958, sonur þeirra er Hákon Ernir, f. 31.3. 1999. 2) Ingibjörg, f. 4.8. 1962, fjölmiðlafræðingur, maki Hávarður G. Bernharðs- Helga Harðardóttir, f. 28.8. 1969, hjúkrunarfræðingur, eiga þau þrjú börn; Jakob, f. 16.3. 2000, Kristínu, f. 31.5. 2003, og Karen, f. 26.8. 2005. Snorri og Auður hófu búskap 1958 og bjuggu á Ísafirði alla tíð, lengst af í Silfurgötu 6. Snorri lauk gagnfræðaprófi 1951, vann eftir það ýmis störf til sjós og lands en hóf iðnnám í húsasmíði á bernskuslóðum í Aðalvík 1956 og var námssamn- ingurinn skráður á Látrum í Að- alvík. Snorri lauk sveinsprófi 1960 og meistaraprófi 1963. Hann starfaði við iðn sína á Ísa- firði, gerðist stundakennari við Iðnskólann á Ísafirði 1968-74 en fastráðinn frá 1978 og árin 1985-87 var hann síðasti skóla- stjóri Iðnskólans. Við samein- ingu Iðnskólans við Mennta- skólann varð hann kennari þar og gegndi því starfi til starfs- loka 2006. Snorri tók virkan þátt í bæj- armálum á Ísafirði og sat um skeið í bæjarstjórn. Þá hefur hann unnið að ýmsu félagsstarfi, meðal annars á vegum Hjálp- arsveitar skáta og Björg- unarfélags Ísafjarðar. Fyrir framlag sitt við björgunarstörf eftir snjóflóðin í Súðavík og á Flateyri 1995 var hann sæmdur riddarakrossi fálkaorðunnar 1996. Útförin fer fram frá Ísafjarð- arkirkju í dag, 18. júlí 2020, klukkan 11. son, f. 30.9. 1962, húsasmíðameistari, Ingibjörg á þrjú börn úr fyrra hjón- bandi: Eddu Maríu, f. 26.8. 1982, maki Alexíus Jónasson, f. 31.8. 1982, eiga þau þrjár dætur; Auðun Braga, f. 26.11. 1986, maki Stein- unn Þorsteins- dóttir, f. 3.3. 1981, eiga þau tvær dætur; og Salmar Má, f. 3.5. 1994, unnusta Arna Heimisdóttir, f. 26.10. 1995, eiga þau eina dóttur. Ingibjörg á fjögur stjúpbörn og eitt stjúp- barnabarn. 3) Snorri Már, f. 4.10. 1964, umbúðahönnuður, maki Kristrún Helga Björns- dóttir, f. 29.12. 1963, tónlistar- kennari, börn þeirra eru Val- geir Hrafn, f. 7.8. 1988, og Auður Birna, f. 1.2. 1990, maki Sindri Þór Stefánsson, f. 9.8. 1986, eiga þau þrjú börn. 4) Heimir, f. 1.7. 1966, kerfisfræð- ingur, maki Ólína Fjóla, f. 31.1. 1969, gullsmiður, eiga þau tvær dætur; Töru Ársól, f. 12.10. 2002, og Örnu Rut, f. 24.12. 2006. 5) Hermann Þór, f. 11.8. 1973, bankastarfsmaður, maki Í dag kveðjum við merkan mann, hnyttinn og stríðinn en umfram allt elskandi pabba okk- ar, sem var okkur dýrmæt fyr- irmynd. Einn af kostum hans var þagmælskan, sem gat líka verið löstur enda var hann orðvar, flutti ekki óspurðar fréttir og fann sig vel í starfi frímúrara. Æskuheimilið var fjölmennt og daglegur gestagangur mikill, mamma rak heimilið af orkuríkri hlýju, sjálf lengstum útivinnandi. Þau voru afar samstiga en eins og á öllum betri heimilum hafði mamma auðvitað húsbóndavald- ið. Í þrjátíu ár hafa þau átt sam- eiginlegt áhugamál, að nostra við byggingu bústaðar í Tungudal. Verkefnið hafði lengi legið í loft- inu enda pabbi smiður sem unni list sinni ákaft. Þrátt fyrir áherslu pabba á gömul og við- tekin gildi var hann á undan sinni samtíð á ýmsum sviðum; hann var liðtækur kokkur og kom allt- af fram við okkur börnin sem jafningja. Aðalvíkin var ávallt hans helgidómur, upphafið sjálft. Það- an er ættin, sagan, menningin, dansgleðin, þrjóskan. Á áttunda áratugnum var hann nokkur sumur leiðsögumaður á svæðinu og eru ófáar vinnuferðirnar með Fagranesinu í Aðalvíkina, ýmist til að sinna viðhaldi kirkjunnar á Stað eða öðrum mannvirkjum á svæðinu, og þótti honum sjálf- sagt að við kæmum með í þessar ferðir. Pabbi sinnti ýmsum störfum og þekktum við hann sem skáta og útvistar- og björgunarsveitar- mann en hann heillaðist ungur af skátastarfi, sem smitaðist auðvit- að til okkar systkinanna. Hann var í lykilhlutverki innan skáta- hreyfingarinnar á Ísafirði og þau mamma stóðu fyrir glæsilegum fjórðungsmótum skáta. Hann var í forsvari fyrir Einherja og mamma fyrir kvenskátana í Val- kyrjunni og veittu hvort öðru styrk í skátastarfinu. Sömuleiðis tók pabbi ríkan þátt í uppbygg- ingu Hjálparsveitar skáta á Ísa- firði (HSSÍ). Hann gegndi þar fjölda starfa, allt frá kennslu í skyndihjálp og björgunarstarfi, til undirbúnings og stjórnunar flugeldasýninga. Á dimmum dögum björgunar- starfa, jafnt með slökkviliðinu og hjálparsveitinni, nutu hæfileikar hans sín vel. Með jafnaðargeði og rólyndi tókst hann á við björg- unarstörf í fjölda útkalla á löngu tímabili. Áratugum saman þjón- aði pabbi ýmsum verkum sam- félagsins af trúmennsku og þáði ekki laun fyrir. Fyrir aldar- fjórðungi tóku svo snjóflóðin tvö öll völd í lífi þjóðarinnar. Þar stýrði hann aðgerðum og var í kjölfarið sæmdur riddarakrossi hinnar íslensku fálkaorðu, fyrir framlag sitt til björgunarmála, sem hann að sjálfsögðu tileinkaði öllu því björgunarfólki sem að þeim störfum kom. Félagsstörfin veittu honum ennfremur farveg fyrir önnur áhugamál í leiðinni, einkum á sviði útivistar, fjallamennsku, gönguskíða og ljósmyndunar. Hann kenndi okkur mikilvægi heilnæmrar útiveru, gildi góðrar fjallgöngu, að fara „út í buskann“ að njóta einstæðrar náttúru. En nú er komið að vegamót- um. Við minnumst með virðingu og þökk allra okkar stunda, æsku, uppeldis, leiðsagnar, alls þess veganestis sem best hefur dugað. Við biðjum að Guðs hjálp og gæfa fylgi mömmu ávallt hvern dag. Megi andi elsku pabba fylgja afkomendum um langa framtíð. Hrafn, Ingibjörg, Snorri Már, Heimir og Hermann Þór. Fréttir flugu um Gagnfræða- skóla Ísafjarðar að von væri á Snorra Hermannssyni til að kenna okkur skyndihjálp og mátti greina óttablandna virð- ingu í þeim orðum. Þar með urðu allra sprækustu ólátabelgirnir stilltir og hljóðir. Og viti menn; inn kom hann ábúðarfullur og al- varlegur og lagði okkur línurnar um hversu mikilvægt það væri að kunna vel til verka þegar manns- líf væru í hættu. Einhver hvíslaði því að mér að þegar Snorri Her- mannsson kallaði á sín börn inn í mat þá færu öll börn af eyrinni heim. Þetta voru mín fyrstu kynni af Snorra, þá 13 ára gömul og nýflutt til Ísafjarðar. Nokkrum árum síðar þegar við Snorri Már hófum okkar samband þá kynntist ég fleiri hliðum á tengdaföður mínum. Komst þá fljótt að því að traust- ari mann væri vart að finna. Hann var mikill húmoristi og al- veg ískrandi stríðinn. Hann átti til að vera fastur fyrir og ákveð- inn en þó aldrei ósanngjarn né dómharður. Í yfir 20 ár sendi hann okkur kæsta skötu og vest- firskan hnoðmör fyrir Þorláks- messuna enda voru þeir feðgar báðir fullvissir um að jólin kæmu hreinlega ekki fyrr en eftir sköt- una og auðvitað væri hún best vel kæst og að vestan. Seinni árin fylgdi svo alltaf með krækiberja- líkjör sem hann gerði sem varð jafn ómissandi og skatan. Margar aðrar góðar minning- ar á ég um tengdaföður minn og þá ekki síður um tengdamóður mína enda voru þau alltaf sam- stiga og að manni fannst órjúf- anleg heild. Traustara bakland er ekki hægt að óska sér. Nú er komið að leiðarlokum hjá tengdapabba og vil ég því þakka samfylgdina og stuðning- inn og elsku Auði tengdamóður minni votta ég mína dýpstu sam- úð, sem og öðrum nákomnum. Far vel kæri Snorri og hvíl í friði. Kristrún Helga Björnsdóttir. Afi hafði óendanlega þekkingu á hlutum, hann gat alltaf reddað öllu og hann var alltaf tilbúinn í að gera allt fyrir alla. Afi var einn af þeimmanneskjunum sem við horfðum upp til þegar við vorum að alast upp. Betri fyrirmynd var varla hægt að finna. Hann var alltaf réttlátur og vildi alltaf að við tækjum réttar ákvarðanir í lífinu. Þegar það þó gerðist að við tókum röng skref þá sýndi hann samt ekkert nema skilning og væntumþykju. Fjöl- skyldan var alltaf ofarlega hjá honum. Hann hafði stórt og hlýtt hjarta og enn stærra bros. Hann hafði mikinn húmor og gat alltaf komið manni til að hlægja. Það eru forréttindi að hafa átt hann sem afa. Auður Birna og Valgeir Hrafn. Mágur minn Snorri Her- mannsson lést hinn 9. júlí sl. á hjúkrunarheimilinu Eyri á Ísa- firði. Við slíka andlátsfregn leita ósjálfrátt á hugann fjölmörg minningabrot um réttsýnan og ráðagóðan heiðursmann. Heimili þeirra Snorra og Auð- ar var ákaflega hlýlegt þar sem allir voru velkomnir og gátu bók- að hlýlegar móttökur og góðan viðurgerning. Öll uppvaxtarár mín var þetta mitt annað heimili og fyrir það verð ég þeim æv- inlega þakklát. Þarna var alltaf mikið fjör enda barnahópurinn stór og fjörugur. Við börnin vor- um höfð með í flestu sem fram fór og fengum að prófa ýmislegt. Til að mynda fékk krakkaskarinn að taka þátt í að gera við þakið á Silfurgötu 6. Snorri alltaf pollró- legur og stjórnaði hjörðinni. Snorri var þessi þögla trausta týpa sem gott var að leita til. Hann var ávallt boðinn og búinn að hjálpa til og gefa góð ráð. Ég hef alltaf borið ómælda virðingu fyrir Snorra og því valdi ég hann til að vera svaramann í brúð- kaupinu mínu. Á starfsævi sinni kom Snorri víða við og var áberandi í bæj- arlífinu á Ísafirði og einn af burð- arásum þess. Fyrir utan atvinnu sína sem laut einkum að smíðum og kennslu var hann virkur í fé- lagsstarfi. Hann var m.a. frímúr- ari, skátaforingi og leiðtogi í björgunarsveitinni og tókst á hendur mikla ábyrgð við stjórn- un á vettvangi þegar hörmuleg snjóflóð féllu í Súðavík og á Flat- eyri. Fyrir þessi síðasttöldu störf var hann sæmdur riddarakross- inum. Það var mikils virði alla tíð að eiga samleið með slíkum af- burðamanni. Snorri var ættaður frá Aðalvík og var hann ákaflega stoltur af þeim uppruna sínum. Mér er minnisstætt þegar Snorri frétti af því að tvö tengdabörn mín ættu ættir að rekja til Jökul- fjarðanna. Þá lyftist hann í sæt- inu og vildi vita allt um hverra manna þau væru. Hann var hinn ánægðasti með ráðahaginn þar sem honum þótti það mikill kost- ur að eiga ættir að rekja þangað. Börnin mín elska að koma til Ísafjarðar og það er ekki síst Snorra og Auju að þakka sem hafa alltaf tekið á móti þeim af miklum hlýhug og ást. Sérstak- lega þótti okkur gaman að því þegar Snorri sýndi slidesmyndir og sagði sögur. Í öllum ferðum vestur er farið inn að Hóli, í bústaðinn sem Snorri byggði af sinni alkunnu snilld. Bústaðurinn ber hand- bragði Snorra glöggt vitni enda mikil völundarsmíð og má þar sjá vandvirknina, sem var einkenn- ismerki Snorra, í hverju horni. Upp í hugann kemur minning þar sem við Ingibjörg dóttir Snorra vorum fyrir nokkrum ár- um að hjálpa til við að bera á bú- staðinn og pússa trékubba. Þá kom vel í ljós hversu vandvirkur Snorri var því kubbarnir voru miskunnarlaust sendir til baka ef einhverjir vankantar voru á. Líkamlegri heilsu Snorra hrakaði síðustu ár en andlegi hlutinn var ekkert farinn að láta á sjá. Þannig var minnið enn þá ótrúlega gott. Honum leið vel á Eyri og gat lengst af verið í dag- legum samskiptum við Auði sína sem býr í næsta húsi. Að lokum vil ég fyrir hönd fjöl- skyldu minnar þakka Snorra fyr- ir samfylgdina. Í huga okkar geymum við minningar um ynd- islega manneskju sem lagði sig allan fram við að láta gott af sér leiða. Ingibjörg Jónsdóttir. Í dag, 18. júlí 2020, kveðjum við mætan mann, Snorra Her- mannsson. Snorri kom inn í fjölskyldu mína upp úr miðri síðustu öld þegar hann og kona hans, Auður H. Hagalín frænka mín, giftust og stofnuðu heimili á Ísafirði. Auður var fyrsta barnabarn Kristínar ömmu okkar og voru tengslin mjög náin alla tíð á milli þeirra tveggja. Kristín amma okkar bjó hjá dóttur sinni, Sig- ríði Hagalín, móður minni, í Reykjavík en þrátt fyrir fjar- lægðina á milli Ísafjarðar og Reykjavíkur voru tengslin ávallt Snorri Edvin Hermannsson HJARTAVERND Minningarkort 535 1800 www.hjarta.is Okkar ástkæri faðir, tengdafaðir, afi, langafi og langalangafi, ÞÓRÐUR ÁRNI BJÖRGÚLFSSON, fv. rennismiður og verslunarmaður, verður jarðsunginn frá Akureyrarkirkju fimmtudaginn 23. júlí klukkan 13.30. Fjölskyldan þakkar starfsfólki Grenihlíðar fyrir frábæra umönnun og hjartahlýju. Þeim sem vilja minnast hans er bent á Hollvinasamtök Öldrunarheimila Akureyrar, kennitala: 441217-1450, banki: 565-14-405786. Björg Þórðardóttir Friðrik Viðar Þórðarson Kristín Jónína Halldórsdóttir Björgúlfur Þórðarson Helga Guðrún Erlingsdóttir og fjölskyldur Ástkær sonur minn, bróðir okkar, mágur og frændi, TRAUSTI ÞÓR STEFÁNSSON, Hamraborg 18, lést á Landspítalanum í Fossvogi þriðjudaginn 14. júlí. Útförin fer fram frá Digraneskirkju miðvikudaginn 22. júlí klukkan 13. Stefán Olgeirsson Elva Dís Hekla Stefánsdóttir Rósmundur Örn Sævarsson Stefán Stefánsson Rannveig Þórarinsdóttir Karl V. Stefánsson Unnur Arna Sigurðardóttir Ingigerður Stefánsdóttir Gunnsteinn Sigurðsson Róbert, Sylvía, Sævar og Guðjón Okkar ástkæra HALLDÓRA GUÐBJÖRG SIGURÐARDÓTTIR, Sléttuvegi 23, Reykjavík, lést sunnudaginn 5. júlí. Útför hennar hefur farið fram í kyrrþey að ósk hinnar látnu. Guðmundur J. Þórðarson og börn Elskulegur faðir okkar, tengdafaðir, kær vinur, afi, og langafi, HELGI JÓNSSON, fyrrverandi bankaútibússtjóri, sem andaðist á Dvalarheimilinu Höfða, Akranesi þriðjudaginn 14. júlí, verður jarðsunginn frá Akraneskirkju miðvikudaginn 22. júlí klukkan 13. Áslaug Helgadóttir Gunnar Guðmundsson Jón Helgason Sigríður K. Valdimarsdóttir Sigríður Helgadóttir Ólafur Þorsteinsson Helgi Teitur Helgason Guðrún Hildur Pétursdóttir Margrét Ingvarsdóttir barnabörn og barnabarnabörn Ástkær eiginmaður, sonur og bróðir, INGI BJÖRN BOGASON Hraunbæ 182, lést á líknardeildinni í Kópavogi þriðjudaginn 14. júlí. Útförin fer fram frá Digraneskirkju miðvikudaginn 29. júlí klukkan 13. Þeim sem vilja minnast hans er bent á Ljósið og Kraft. Magdalena V. Michelsen Steinunn Jónsdóttir Bogi Baldursson María Erla Bogadóttir Hjalti Kolbeinsson Jón Baldur Bogason Haukur Heiðar Steingrímsson Elskuleg móðir, tengdamóðir, amma og frænka, RÓSA ÓLAFÍA ÍSAKSDÓTTIR, lést mánudaginn 13. júlí. Útförin fer fram í kyrrþey. Áslaug Þórðardóttir Sigurður Bjarki Þórðarson Helga Magnúsdóttir Ástrós Hekla Sigurðardóttir Ísak Harðarson

x

Morgunblaðið

Beinir tenglar

Ef þú vilt tengja á þennan titil, vinsamlegast notaðu þessa tengla:

Tengja á þennan titil: Morgunblaðið
https://timarit.is/publication/58

Tengja á þetta tölublað:

Tengja á þessa síðu:

Tengja á þessa grein:

Vinsamlegast ekki tengja beint á myndir eða PDF skjöl á Tímarit.is þar sem slíkar slóðir geta breyst án fyrirvara. Notið slóðirnar hér fyrir ofan til að tengja á vefinn.