Morgunblaðið - 14.11.2020, Qupperneq 35

MINNINGAR 35
MORGUNBLAÐIÐ LAUGARDAGUR 14. NÓVEMBER 2020
✝ Haukur Þor-steinn Pálsson
fæddist í Sauðanesi
í Austur-Húna-
vatnssýslu 29. ágúst
1929. Hann lést á
Sjúkrahúsinu á Ak-
ureyri þann 9. nóv-
ember 2020 eftir
skammvinn veik-
indi.
Haukur var
næstyngstur af 12
systkinum. Faðir Hauks var Páll
Jónsson frá Flatatungu í Skaga-
firði, fæddur 15. mars 1875,
hann lést 24. október 1932. Móð-
ir Hauks var Sesselja Þórð-
ardóttir, fædd 29. ágúst að
Steindyrum í Svarfaðardal, en
hún lést 10. september 1942.
Systkini Hauks eru Jón, Páll,
Sigrún, Þórður, Gísli, Hermann,
Helga, Þórunn, Ólafur, Anna og
Ríkarður, sem öll eru látin.
Haukur kvæntist 7. júní 1952
Önnu Guðnýju Andrésdóttur
ljósmóður, en hún var fædd á
bænum Jórvík í Breiðdal 7. júní
1927, dáin 4. september 1998.
Foreldrar hennar voru Lilja
Guðlaugu M. Jónsdóttur og áttu
þau gott samband í mörg ár.
Haukur ólst upp í Sauðanesi
hjá móður sinni og systkinum.
Hann byrjaði snemma að vinna
hin ýmsu landbúnaðarstörf þess
tíma auk vegagerðar. Haukur
útskrifaðist úr Hólaskóla árið
1949. Eftir útskrift vann hann á
Hólabúinu. Í framhaldinu vann
hann á jarðýtu í Skagafjarðar-
og Húnavatnssýslum. Árið 1952
stofna Anna og Haukur nýbýlið
Röðul út úr Sauðanesi og hefur
hann búið þar alla tíð síðan.
Fyrst með blandaðan búskap en
seinni ár átti hrossabúskapurinn
hug hans allan. Samhliða bú-
skapnum tók Haukur að sér ým-
is störf svo sem girðingavinnu til
fjalla, ökukennslu, gröfu- og
vörubílaútgerð. Hauki var
margt til lista lagt. Hann var
mikill sögumaður og liðtækur
skemmtikraftur. Hann sat í hin-
um ýmsu nefndum, t.d. samráðs-
nefnd Blönduvirkjunar og af-
mælisnefnd Hólaskóla.
Útför Hauks Pálssonar fer
fram í Blönduóskirkju í dag, 14.
nóvember 2020, kl. 14.
Í ljósi aðstæðna verða aðeins
nánustu aðstandur viðstaddir en
athöfninni verður streymt á
https://tinyurl.com/y24bacpo
Virkan hlekk á slóð má nálg-
ast á:
https://www.mbl.is/andlat
Kristbjörg Jó-
hannsdóttir, fædd
19. október 1896,
látin 10. júlí 1977,
og Bjarni Andrés
Þórðarson, fæddur
17. febrúar 1896,
látinn 3. febrúar
1980. Haukur og
Anna eignuðust
tvær dætur, Lilju,
fædda 2. maí 1955.
Fyrrverandi eigin-
maður hennar er Garðar
Skaptason og eignuðust þau þrjú
börn, 1) Hauk, fyrrverandi eig-
inkona er Sonja Suska, 2) Valdísi
Önnu, gifta Geir Arnari Marels-
syni og 3) Heimi Hrafn, í sambúð
með Marit van Schravendijk.
Yngri dóttir Hauks og Önnu er
Sesselja, fædd 15. apríl 1961.
Eiginmaður hennar er Víkingur
Viggósson. Þau eiga þrjá syni, 1)
Víking Ara, í sambúð með Elvu
Dögg Pálsdóttur, 2) Hákon
Andra og 3) Hlyn Loga, í sambúð
með Dagnýju Rós Elíasdóttur.
Barnabarnabörn Hauks og Önnu
eru 13 talsins.
Árið 2002 kynntist Haukur
Haukur Pálsson á Röðli var
einstakur maður, í smitandi létt-
leika sínum. Alltaf sjálfum sér
nógur og átti nóg af ástúð, gleði
og greiðvikni fyrir sína nánustu
og náungann, hvert sem hann fór.
Þessi uppátækjasami frum-
kvöðull náði að snerta líf margra
á langri æfi. Þá var hann
skemmtikraftur, eftirherma og
sögumaður, en hlustaði líka vel á
það sem aðrir sögðu og var fróð-
leiksfús og forvitinn. Við börn
Páls S., bróður Hauks, kynnt-
umst honum og Önnu á sumrin á
Röðli og annar okkar var þar
langdvölum í sveit eins og þá tíðk-
aðist. Þar réð mannmergðin og
athafnagleðin ríkjum. Langi
bekkurinn í eldhúsinu var oft
þéttsetinn og spennandi umræð-
urnar sem Haukur stýrði og jafn-
an stutt í grínið.
Annars var Haukur alltaf á
ferðinni á einhverju ökutækinu
eða græjunni, að redda hinu og
þessu, grafa skurð, kenna á bíl, ná
í hross, girða uppi á heiði eða
hitta mann og annan út af ein-
hverju. Kyrrstaða var aldrei á
dagskrá, enda hreyfði Haukur sig
svo mikið að hann var með maga-
vöðva upp úr áttræðu eins og
þvottabretti og skorti ekki styrk-
inn lengst af. Fyrst og fremst var
Haukur skemmtilegur maður og
fjölhæfur. Hann var alveg laus
við sýndarmennsku eða hégóma
og gat gert grín að sjálfum sér ef
því var að skipta, rétt eins og
tíðkast meðal uppistandara.
Það er ekki hægt annað en að
þykja vænt um þennan góða
frænda, sjálfstæðan bónda úr
stórum systkinahópi, þar sem
hvert og eitt lét til sín taka á ein-
hvern hátt. Kvikmyndir Guðrún-
ar Stephensen, móður okkar sýna
Hauk röggsaman árin 1958 til
1964 að rýja kindur og heyja af
festu. Sömu ákveðnu tökin sýnir
Haukur á myndbandi okkar við
flutning á stóðhesti árið 2017,
þegar við gistum hjá honum að
Röðli. Þar náðum við að njóta
gestrisni Hauks í sólarhring, þar
sem sögurnar flugu út úr þessum
leiftrandi kolli. Sú minning mun
sannarlega lifa áfram. Blessun
fylgi dætrum hans og öllum
þeirra niðjum.
Páll Arnór og Ívar Pálssynir.
Fyrir rúmum sextíu árum var
ég í sveit hjá Önnu Andrésdóttur
og Hauki Pálssyni á Röðli á Ás-
um. Röðull var nýbýli og þau
hjónin tæplega þrítug. Byggðu
upp hús og bústofn úr engu, lögðu
hart að sér, en voru bjartsýn og
glöð. Haukur söng á traktornum í
flaginu þótt nýræktin væri lítið
annað en grjótnáma með smá
moldardufti á milli steina. Árin
liðu og reglulega hitti ég Hauk og
komst ávallt í dillandi gott skap
við að hlusta á gamansögur hans.
Hann var ótrúlega ern og þótt
hann hefði fengið sinn skammt af
erfiðleikum og mótlæti í lífinu þá
hengdi hann það ekki utan á sig
eins og fálkaorður heldur geislaði
af lífi og gríni. Gott dæmi um
kímni hans má sjá í bókinni
„Haukur á Röðli. Í fúlustu al-
vöru“, sem kom út 2009. Þar rifj-
ar Haukur þetta upp, sem hann
segist þó ekki gullöruggur á: Það
kom hingað Bandaríkjamaður,
sem var að veiða. Ég var eitthvað
að sýna honum og leiðbeina sem
var hið besta mál. Svo þar sem við
erum og ég horfi yfir landið mitt
þá segi ég við hann: Þetta land
sem þú sérð er allt mitt. Útlend-
ingurinn brosti til mín drjúgur og
sagði: Landið mitt er svo stórt að
það tekur mig allan daginn að aka
í kringum það á jeppanum mín-
um. Mér fannst ekkert mikið til
um þetta, leit á hann og sagði: Ég
átti líka svona jeppa, en ég er
löngu búinn að losa mig við hann.
Haukur var föðurbróðir minn,
næstyngstur 12 systkina sem
fæddust í Sauðanesi á Ásum í
byrjun síðustu aldar á árunum
1914-1932. Nú eru þau öll fallin
frá en skilja eftir sig fjölda niðja
og góða arfleifð. Faðir þeirra féll
frá 1932, er Haukur var þriggja
ára ára og móðir þeirra dó 1942 er
Haukur var þrettán ára. Þetta
var harður skóli, en öll komust
systkinin til mennta og unnu
hörðum höndum margvísleg
störf. Ég hef lært margt af Hauki
og á honum gott að þakka. Dætr-
um hans, Lilju og Sesselju, börn-
um þeirra, mökum, barnabörnum
ásamt lífsförunauti og samstarfs-
manni Hauks í hrossaræktinni
síðustu árin, Guðlaugu Margréti
Jónsdóttur, sendum við Guðrún
samúðarkveðjur.
Stefán Pálsson.
Mjög líklega verður slegið upp
veislu í sumarlandinu þegar
Sauðanessystkinin ellefu og
margir fleiri fagna komu Hauks
Pálssonar sem kvaddi þessa jarð-
vist umvafinn sínum nánustu 9.
nóvember síðastliðinn. Eftir sitj-
um við hnípin og full eftirsjár og
undrumst þetta útspil örlaga-
nornanna þegar við horfum á eft-
ir elskulegum frænda og vini.
Haukur var afskaplega geð-
góður og ljúfur og tók vel á móti
stelpuskotti sem langaði svo mik-
ið að koma til hans og Önnu í
sveitina. Sumrin í sveitinni urðu
mörg og skemmtileg. Yndislegt
var að finna hversu velkomin ég
var og ekki var verra að hitta
Lilju og Sesselju og njóta tilver-
unnar við leik og störf. Allt frá
unga aldri var Haukur hrókur
alls fagnaðar og naut hann þess
að segja alls kyns sögur sem
skemmtu samferðamönnum
hans. Mikið var gaman að koma í
níræðisafmæli hans í fyrra og sjá
hvað hann naut sín sem gestgjafi
umkringdur ættingjum og vinum.
Á flækingi um landið er ég oft
spurð hvar mínar rætur liggja, þá
nefni ég Sauðanes og Röðul og þá
kemur í ljós hversu ótrúlega
margir kannast við frænda, orðs-
tír hans mun halda nafni hans á
lofti um ókomin ár. Hermann,
stóri bróðir Hauks, skrifaði bók
um Hávamál og skrifar í skýring-
um við 76. erindi: Fénaður deyr,
frændur deyja, maður sjálfur
deyr einnig. En aldrei deyr frægð
þess manns sem hefur unnið sér
góðan orðstír.
Nú er skarð fyrir skildi, síðasti
tengiliður okkar við Sauðanes-
systkinin horfinn og tómlegt um
að litast á Röðli. Sveitungar
Hauks syrgja góðan mann, dug-
legan bónda og kraftmikinn sem
var allt í öllu í sveitinni og hjálp-
samur með afbrigðum. Mikið
óskaplega sakna ég Hauks og
vildi óska þess að ég hefði verið
duglegri að heimsækja hann að
Röðli.
En mestur er missir dætra og
afkomenda. Elsku Lilja, Sesselja,
börn, tengdabörn, barnabörn og
barnabarnabörn. Megi algóður
Guð hugga ykkur og hughreysta.
Innilegustu samúðarkveðjur til
ykkar allra. Megi minning um
elskulegan mann lifa með ykkur
um ókomin ár.
Far þú í friði,
friður Guðs þig blessi,
hafðu þökk fyrir allt og allt.
(Valdimar Briem)
Brynja Baldursdóttir.
Það er eins og gerst hafi í gær
þótt árin séu orðin rúm 18, fyrst
þegar við hittum Hauk sem varð
okkur afar kær vinur í sveitinni
þegar við eignuðumst Björnólfs-
staðina okkar. Ómetanlegt að við
gátum líka rætt það við hann
hversu mikið tilvera hans og
Björnólfsstaða hafði gert fyrir
okkur og fjölskylduna. Haukur
var eins og hestarnir hans, uppi
um fjöll og firnindi á sexhjólinu
sínu og alltaf að. Það var dýrmæt
venja hjá honum að kíkja í kaffi
þegar hann var í fjallinu eða átti
leið hjá og alltaf eins og við hefð-
um hist í gær. Margt var brasað
og stússað saman í gegnum árin
og ómetanlegt að hafa átt góða
stund með honum í haust þegar
hann stoppaði í kaffi og hrært var
m.a. í túnfisksalatið sem var
ómissandi þegar hann bar að
garði. Hann vissi að olíverkið í
gamla Ford-traktornum var bilað
og hélt það nú að hann og Bjarni
ættu að drífa sig út að gera við
það sem varð úr og samveran
náði því vel yfir daginn sem er
ómetanlegt. Við leyfðum okkur að
heilsast og kveðja með knúsi
þrátt fyrir ástandið, litlir hlutir
en dýrmætt í dag. Við nefndum
það oft við hann að hann væri eins
og geymdur í formalíni því okkur
fannst hann alltaf jafn reffilegur
og sléttur. Hann bjó yfir ein-
stakri, sterkri og fallegri nær-
veru sem heillaði langar leiðir,
deildi skemmtilegum sögum með
sínum frábæra frásagnastíl og
mundi nánast allt milli himins og
jarðar. Þegar við horfum til baka
og rifjum upp þá er þakklæti efst
í huga og forréttindi að hafa feng-
ið að kynnast Hauki. Hann sagði
eitt sinn að hann væri kannski lít-
ill en hann væri ekki ómerkilegur
og það er svo mikið rétt – hann
var stór falleg persóna, höfðingi
mikill og gaf mikið af sér. Minn-
ingarnar um einstakan vin og
mannauð Hauks munu líka halda
áfram að gefa af sér og ylja í
hjartanu.
Elsku Sesselja, Lilja og fjöl-
skyldur við sendum innilegar
samúðar- og kærleikskveðjur til
ykkar allra.
Ingibjörg, Bjarni og
börn að Björnólfsstöðum.
Haukur Þorsteinn
Pálsson
Vesturhlíð 2 | Fossvogi | s. 551 1266 | utfor@utfor.is | utfor.is
VIÐ ÞJÓNUM ALLAN SÓLARHRINGINN
Útfararþjónusta
í yfir 70 árHJARTAVERND
Minningarkort
535 1800
www.hjarta.is
Ástkær eiginkona mín, móðir okkar,
tengdamóðir, amma og langamma,
HALLA SOFFÍA GUÐMUNDSDÓTTIR,
Víðilundi 24, Akureyri,
lést á heimili sínu fimmtudaginn 12.
nóvember. Útför hennar fer fram frá
Akureyrarkirkju föstudaginn 20. nóvember klukkan 13.30.
Vegna aðstæðna í þjóðfélaginu verða einungis nánustu
aðstandendur viðstaddir en athöfninni verður streymt á
facebooksíðunni Jarðarfarir í Akureyrarkirkju – beinar
útsendingar. Þeim sem vilja minnast hennar er bent á
Oddfellowregluna eða Heimahlynningu á Akureyri. Sérstakar
þakkir til þeirra sem hafa annast hana í veikindum hennar
síðastliðið ár.
Halldór Karl Karlsson
Guðmundur K. Halldórsson Þórdís Þórisdóttir
Karl Á. Halldórsson Þórunn Jónsdóttir
Þórhalla Halldórsdóttir Svavar Tulinius
Kristín G. Halldórsdóttir Magnus Rönnlund
ömmu- og langömmubörn
Ástkær móðir okkar, dóttir, tengdamóðir,
besta amma og sambýliskona
GEIRÞRÚÐUR GEIRSDÓTTIR
hestakona
lést þriðjudaginn 10. nóvember
á líknardeild Landspítalans.
Útför fer fram frá Grafarvogskirkju föstudaginn 27. nóvember.
Silja Unnarsdóttir Valdimar Ómarsson
Margrét Ingunn Jónasdóttir Michel Hinders
Davíð Geir Jónasson Ann Peters
Jón Halldór Unnarsson
Ólafía Sigurðardóttir
Halldór Sævar Guðbergsson
og ömmustrákar
Móðir okkar, tengdamóðir, amma,
langamma og langalangamma,
UNNUR HJARTARDÓTTIR,
lést á Dvalarheimilinu Brákarhlíð í
Borgarnesi mánudaginn 9. nóvember.
Dídí Jóhannsdóttir
Ólöf Jóhannsdóttir
Hjörtur Jóhannsson Matthildur Guðnadóttir
barnabörn, barnabarnabörn
og barnabarnabarnabörn
Ástkær eiginmaður minn, faðir okkar,
tengdafaðir, afi og langafi,
GUÐMUNDUR ÓLAFSSON
tannlæknir,
lést á hjúkrunarheimilinu Mörk þriðjudaginn
3. nóvember. Útför fer fram frá Fríkirkjunni í
Reykjavík mánudaginn 16. nóvember klukkan 13.
Vegna aðstæðna verða aðeins nánustu aðstandendur viðstaddir
útförina, en athöfninni verður streymt á slóðinni
https://m.facebook.com/groups/3440139652735070/.
Fjölskyldan þakkar starfsfólki á Mörk fyrir ómetanlega alúð og
stuðning.
Sigurbjörg Jónsdóttir
Ólafur Ágúst Guðmundsson
Nína K. Guðmundsdóttir Kristján Kristjánsson
Pétur Ingi Guðmundsson Guðbjörg Gunnarsdóttir
Bryndís Guðmundsdóttir Gunnar Bachmann
og fjölskyldur
Elskuleg eiginkona mín, móðir okkar,
tengdamóðir, amma og langamma,
GUÐRÚN ÓLÖF SVEINJÓNSDÓTTIR,
Lilla,
Tjarnarflöt 9,
Garðabæ,
lést mánudaginn 9. nóvember.
Jóhannes Árnason
Sveinjón Jóhannesson
Árni Jóhannesson
Kristín A. Jóhannesdóttir Sigurður Straumfjörð Pálsson
ömmu- og langömmubörnin