Skólavarðan - 2017, Blaðsíða 41

VOR 2017 41
nýjar brautir sem ná að virkja óvirkar
stöðvar sem þar eru til staðar.“
Fjarlægjum borð og stóla
Það er Kristín sem er höfundur Leikur að
læra. Hún er íþrótta- og grunnskólakennari
að mennt og fór árið 2006 að leitast við
að nýta leik við kennslu á stærðfræði.
Árangurinn var það góður að hún þróaði
aðferðafræðina áfram til að nýta við
kennslu í öðrum greinum. Niðurstaðan er
aðferðafræði sem er ólík þeirri sem kemur
upp í huga flestra þegar talað er um skóla.
Ekki er gert ráð fyrir að kennari standi upp
við töflu og kenni nemendum sem sitja við
borð með bók fyrir framan sig og fylgjast
með. „Við erum ekki bara að taka bókina
frá kennaranum í Leikur að læra, við erum
líka að taka borðið og stólinn en komum
með önnur verkfæri í staðinn. Kennarar sem
eru að stíga sín fyrstu spor í Leikur að læra
tileinka sér ákveðna lykilleiki. Kennarinn
setur mismunandi bóklega námsþætti inn
í leikinn eins og passar hverju sinni út frá
þeim markmiðum sem unnið er með. Það
má líkja þessu við að kennarinn læri eitt lag
en það fari svo eftir getu og aldri nemenda
hvaða texti er sunginn við. Kennarinn þarf
í byrjun ekki að kunna marga leiki en þegar
hann hefur öðlast færni í einum lykilleik
getur hann haldið áfram að læra fleiri leiki
eða þróað nýja með sínum nemendum með
þarfir þeirra að leiðarljósi.“
Ýtt undir sköpun og sjálfstæði
Miklar breytingar hafa orðið á skömmum
tíma á samfélaginu í heild og skólarnir hafa
ekki farið varhluta af því. Kristín og Nonni
trúa að Leikur að læra aðferðafræðin búi
nemendur betur undir þau verkefni sem
bíða þeirra þegar skóla sleppir. „Leikurinn
gefur svo margt, svo sem samskipti, tungu-
málið, vináttu og samvinnu auk þess sem
hann bætir bekkjarbrag og í raun skóla-
braginn í heild. Tengingin milli nemenda
verður allt öðruvísi og það er svo gleðilegt að
verða vitni að því þegar kennarar átta sig á
að Leikur að læra gefur allt þetta en er ekki
bara stór verkefnabók. Það er afar dýrmætt.
Með því að nýta þau tæki sem við erum að
smíða er hægt að vekja áhuga nemenda á
námi með öðrum áherslum en áður og nýta
önnur skynfæri en tölvutæknin krefst. Við
teljum að þarna sé að finna verkfæri fyrir
kennara til að undirbúa nemendur fyrir
óþekkta framtíð. Börn nútímans munu mörg
hver vinna störf sem ekki enn hafa verið
fundin upp og því þarf menntakerfið að
bregðast við því með því að ýta undir sköp-
un, samskiptahæfni og sjálfstæði nemenda.
Alla þessa eiginleika er hægt að þjálfa með
hugmyndum Leikur að læra, auk þess sem
eðlilegri þörf nemenda til að hreyfa sig er
gefið gott rými.“
Rekin áfram af ástríðu
Leiðin sem þau Kristín og Nonni fóru til
að þróa kennsluaðferðina áfram og koma
henni á framfæri við sem flesta var að stofna
fyrirtæki og selja skólum aðgang að því efni
sem þau vinna og þeirri þekkingu sem þau
hafa viðað að sér. „Ástæðan fyrir því að við
förum þessa leið er trú okkar á verkefninu
og ástríða fyrir því að koma því á framfæri
sem víðast. Við vildum því helga okkur
verkefninu sem væri útilokað ef við værum
í fullu starfi við kennslu. En við þurfum
auðvitað líka að eiga fyrir salti í grautinn
og því fórum við þessa leið. Viðbrögðin við
þeirri vinnu sem við höfum lagt á okkur
eru afar góð. Þetta er mikil og skemmtileg
vinna og eitt af því sem við höfum gert til
að láta reksturinn ganga upp er að bjóða
upp á endurmenntunarferðir fyrir kennara.
Þannig náum við að halda þessu gangandi.
En það verður að viðurkennast að í svona
starfi þá kemur alltaf upp sá tímapunktur,
þegar maður er búinn að vinna ótal mörg
kvöld og helgar, að maður veltir fyrir sér
hvort það sé ekki best að hætta þessu. En
eins og við sögðum áðan þá er það þessi
ástríða fyrir verkefninu og jákvæð viðbrögð
kennara og nemenda sem hvetja okkur
áfram.“
Engin borð eða stólar eru í kennslustofunni
þegar börnum er kennst skv. aðferðafræðinni
„Leikur að læra“. Ljósmynd: Árni Brynjólfsson –
leikur að læra.
„Við erum ekki bara
að taka bókina frá
kennaranum í Leikur
að læra, við erum
líka að taka borðið og
stólinn.“
Jón Karlsson og Kristín Einarsdóttir hafa undan-
farin misseri þróað aðferðafræðina „Leikur að
læra“.