Skólavarðan - 2017, Blaðsíða 10

10 VOR 2017
Freyja Dögg Frímannsdóttir segir frá
því hvernig er að ala upp þrjú ung börn
í Lundi í Svíþjóð, en tvö barnanna eru
í leikskóla en það þriðja í grunnskóla.
Freyja og eiginmaður hennar fluttu frá
Akureyri til Svíþjóðar fyrir tæpu ári og
kunna lífinu vel í sænsku samfélagi.
Það telst ekki til sérstakra tíðinda þótt fólk taki sig
upp og flytji til útlanda. Fyrir viðkomandi fjölskyldu,
eða einstakling, er það hins vegar stór ákvörðun að
flytja með allt sitt hafurtask og setjast að í öðru landi.
Að pakka búslóðinni, selja jafnvel íbúðina, kveðja
ættingja, vini og góða granna og setjast að í nýju landi
er mikil breyting. Að baki slíkri ákvörðun geta legið
margar og ólíkar ástæður. Stundum tengjast slíkir
flutningar atvinnu, en þess eru mörg dæmi að fólk sem
missir vinnuna leiti á ný mið. Sumir sjá ekki fram úr
skuldunum og ákveða að freista gæfunnar í öðru landi
í þeirri von að þar gangi betur að láta enda ná saman.
Ástæðurnar fyrir því að fólk ákveður að flytja milli landa
eru margar og ólíkar.
Síðastliðið sumar tóku ung hjón með þrjú börn sig
upp og fluttu frá Akureyri til Lundar í Svíþjóð. Þetta
voru þau Freyja Dögg Frímannsdóttir og Orri Gautur
Pálsson og að baki þeirra flutninga var hvorki skuldabasl
né atvinnuleysi. Tíðindamaður Skólavörðunnar, sem
búsettur er í Kaupmannahöfn, brá sér yfir sundið og
hitti Freyju Dögg á heimili fjölskyldunnar í útjaðri
Lundar. Erindið var að fræðast um reynslu þeirra hjóna
og dætranna þriggja af því að setjast að í nýju landi.
Að dæmigerðum íslenskum sið var gestinum strax
boðið upp á kaffi. Eftir stutt spjall um menn og málefni
var spurt hvað hefði orðið til þess að þau Freyja og Orri
ákváðu að taka sig upp og flytja til Svíþjóðar.
Borgþór
Arngrímsson
skrifar
LÉTUM
DRAUMINN
RÆTAST