Vinnan - 01.12.1946, Blaðsíða 38

hvað inn á tekjudálkinn? Hefurðu ekki athugað
það? Nirfillinn er kattskyggn á útgjöldin, en
blindur á tekjurnar. Taktu þetta með í reikning-
inn.
Löng þögn. —
Hvaða atvinnu stundar þú?
Ég er iðnaðarmaður.
Iðnaðarmaður! — Sorglegt ef satt væri.
Finnst þér það svo lítilfjörlegt að vera iðnaðar-
maður?
Nei, nei og aftur nei. Fyrirgefðu. Ég sagði þetta
ekki í niðrunarskyni. En þú ert á rangri hillu í
lífinu. Þú værir betur settur annars staðar.
Jæja, svo að þú heldur það. Ég ræð ekki yfir
réttinum = valdinu. Það er nú eitthvað annað.
En ef svo væri, þá myndi ég gera þig að yfirboðara
allra útvarpsstöðva í Ameríku.
Ekki svo vitlaust það. Vel launað embætti og
framtíðarstaða, býst ég við.
Framtíðarstaða! Nei, góður maður, eitthvað
annað! Eftir svo sem eitt ár væru þær allar farnar
á liausinn.
Látum svo vera. Þú mundir þá greiða mér eftir-
laun, vænti ég.
Ekki grænan eyri. Ég mundi setja þig í annað
embætti, ekki lakar launaÖ’. Þú yrðir yfirmaður
allra kvikmyndahúsa í landinu. Það ætti ekki að
taka marga mánuði að þau yrðu gjaldþrota —
hvert eitt qg einasta.
Og lrvað svo?
Svo yrðir þú yfirdrottnari allra blaða í Banda-
ríkjunum.
Og árangurinn sá sami, eða hvað?
Já, svona þegar frá liði. Það tæki drjúgan tíma.
Fólkið er vanafast og ekki snarliðugt að átta sig á
stefnubrey tingum.
Fólkið kaupir ekki blöðin til þess að lesa þau.
Það veit lítið um ltvað í blöðunum stendur. En
það er menntunarvottur að láta sjá sig með blað
milli handanna eða láta blað liggjá á borði fyrir
gesti. --Nei, en hvað er ég að segja! Ég gleymi
auglýsingunum. Þú mundir banna blöðunum að
ljúga í auglýsingaformi. — Jú, þau væru búin að
vera, öll með tölu, eftir fáa mánuði.
Já, ef-----. En haminigjan góða! Ef ég gæti
komið þessu í framkvæmd, þá yrði ég mesti
menningarfrömuður, sem enn hefur fæðzt á þess-
ari jörð.
Væri svo mínu hlutverki lokið? Hefurðu ekk-
ert við kirkjuna að athuga?
Kirkjuna? — Nei, hún er meinlaus og gagns-
laus.
En skólana?

STEFAN ZWEIG:
VETUR
Til drottins ofar ísaköldum vindi
eikurnar frostkaldar stynja og biðja:
viltu okkur styðja!
Þú sérð við bjuggumst við björtu vori
og yndi.
En nú er mjöll í mannsins hverju spori
en blómgun samt í öllum okkar æðum.
Hví þvílík hryðja?
Fáðu okkur fötin okkar brún,
felldu mjöllina, sem væri hún tár
á fölum vanga. Okkur finnst hún
sár.
Es.
v___________________________________________y
Við skulum ekki nefna þá í þessu sambandi.
Ef þú tækir við yfirstjórn skólanna og skipaðir
þeim að kenna það eitt, sem satt er og rétt-
hvernig færi það? Þú yrðir að byrja á því að setja
af embætti alla skólakennara í ríkinu. Og hvar
fengirðu menn í þeirra stað? En þú þyrftir nú
ekki að gera neina rellu út af því. Það yrði upp-
hlaup um allt ríkið og þú yrðir tafax'iaust tekinn
og hengdur.
Löng þögn.
Þú varst að forvitnast um atvinnu mína áðan.
— Hvaða atvinnu stundar þú?
Ég er skólastjóri.
HeilræSi
Rccða cetti að vera eins og pils á ungri
stúlku: hœfilega löng til að dylja það,
sem dylja þarf og hœfilega stutt til að
halda athyglinni vakandi.
344
VINNAN