Stefnir - 01.10.1951, Side 14

GUÐMUNDUR DANÍELSSON, rithöfundur:
ÚTBURÐURINN
(BROT ÚR SÖGU)
----------------------------------------------------------A
GUÐMUNDUR DANfEUSSON er fyrir lönKu orðinn þjóðkunnur
sem rithöfundur, hafa verið gefnar út marpr skáldsögur
eftir hann, sem náð hafa miklum vinsældum. Hann hefur einn-
ig- skrfað margar sögur og greinar í blöð og tímarit. Guðmund-
ur hefur sýnt STEFNI þá vinsemd að leyfa oss að birta hér
kafla úr óprentaðri skáldsögu eftir sig..
I
l_______________________________________-—.— -------------—j
iii.
Gluggaboran á afhýsi Greips Finnbogasonar vestast í bæjarrönd-
inni á Gullberastað sneri mót suðvestri — mót útsynningi og éljum.
Þessa nótt, undir morguninn, vaknaði hann við kornéljaglauminn á
rúðunum. Eða var það draumurinn sem vakti hann? Hann hafði ver-
ið að dreyma annarlegan draum, — stóran draum og geigvænlegan,
og þó var á honum einhver helgisvipur. Hann þóttist ganga hér upp
holtin, allt var hvítt af fönn og hart af hjarni, hrímþoka yfir mýrun-
um. Himinninn var hvorki heiður né skýjaður, hann var blágrár
eins og vatnsblönduð mjólk, enga sól að sjá, ekki heldur tungl eða
stjörnu. Greipur kannaðist við þennan himin — hafði séð hann einu
sinni áður; þetta var sami himinninn, sem hann hafði séð uppljúk-
ast eftir gaddhríðarnóttina miklu inni í óbyggðum fvrir tólf árum
síðan; þann heljarmorgun, þegar hann gekk frá Hyrti Bjarnasyni
ósjálfbjarga til þess að bjarga sjálfum sér. Hann sá þetta nú, eftir
að hann var vaknaður, en í draumnum svifaði ekki að honum þeirri
hugsun, heldur hafði hann verið að hugsa um sauði séra Hjálmars:
að nú mundi vera haglítið fyrir þá í fellinu, ekki vanþörf á að fleygja