Börn og menning - 01.09.2006, Blaðsíða 5

3
( sumar fór Guðlaug Richter, núverandi
formaður IBBY á íslandi og fyrrverandi ritstjóri
Barna og menningar, þess á leit við mig að
ég tæki við ritstjórastarfinu af henni. Eftir
dálitla umhugsun lét ég til leiðast að taka
þetta ögrandi verkefni að mér og ég sé ekki
eftir því. Það hefur verið einstaklega gaman
að vinna að þessu blaði og ég vona að
lesendur séu sáttir við útkomuna.
Aðalpersóna þessa eintaks er hinn síungi
Einar Áskell. Þann dreng, pabba hans og
vini, er áreiðanlega óþarfi að kynna. Fyrsta
bókin um Einar Áskel kom út árið 1972 en
sú nýjasta kom út á liðnu vori í sjö löndum
og á sjö tungumálum samtímis og er hún
tuttugasta og fjórða bókin um þessa ástsælu
sögupersónu. f þessu blaði eru fjórar greinar
sem tengjast Einari Áskeli og bókunum um
hann, auk viðtals við höfundinn Gunillu
Bergström. Flöfundar greinanna nálgast
viðfangsefnið úrýmsum áttum og rætt er um
myndir og texta bókanna auk þess sem ein
greinanna fjallar um viðbrögð sem bækurnar
hafa fengið í Svíþjóð. Fasta liði er einnig
að finna í blaðinu en nýmæli er grein um
barnæskuna í Frakklandi. Markmið mitt er að
birta í næstu blöðum greinar um daglegt líf
barna víða um heim eftir íslendinga sem búa
með börn í fjarlægum löndum.
Margir kvíða skammdeginu og kvarta sáran
yfir myrkri og illviðrum. En skammdegið er
einmitt sá árstími þegar margir finna sér
tíma til að setjast niður með bók og lesa
fyrir sjálfa sig, börnin sín eða barnabörnin.
Ég á mér margar uppáhaldspersónur úr
bókmenntum. Þessar persónur hafa sumar
hverjar fylgt mér frá barnæsku og lifa með
mér líkt og gamlir og góðir vinir. Ég held að
flestir bókaunnendur eigi sér slíka vini. Það
er alltaf gaman að kynnast fólki og eignast
nýja vini og það er líka alltaf spennandi að
kynnast nýjum persónum sem rithöfundar
hafa skapað handa okkur, nú eða endurnýja
kynnin og forvitnast um persónur sem
við höfum kannski ekki heyrt af lengi. í
skammdeginu er líka upplagt að fara í leikhús
og taka um stund þátt í gleði og sorgum
leikinna persóna. Að sjá leikrit og að lesa
með börnum skapar kærkomin tækifæri til
að ræða við þau um flókin mál sem annars
eru kannski síður rædd. Sem dæmi um
barnabók sem býður upp á umræður um
stór mál er nýjasta bókin um Einar Áskel, en
þar er persóna sem neyðst hefur til að taka
þátt í stríði. Leikritið Sitji guðs englar, sem
skrifað er um í þessu blaði, býður líka svo
sannarlega upp á umræður um mörg flókin
svið tilverunnar.
Ég vona að efni þessa blaðs höfði jafnt til
tryggra lesenda Barna og menningar sem
þeirra sem sjá nú blaðið í fyrsta sinn.
Þórdís Gísladóttir