Börn og menning - 01.09.2006, Blaðsíða 7

Það eru forréttindí að hafa skopskyn
5
viðtalið
Það eru forréttindi að hafa skopskyn
Viðtal Þórdísar Gísladóttur við Gunillu Bergström
Gunilla Bergström fæddist í Gautaborg árið 1942. Hún tauk prófi í biaðamennsku 1966 og starfaði sem blaðamaður um árabil. Fyrsta bók
hennar, „Mias pappa flyttar" kom út 1971 en fyrsta bókin um Einar Áskel kom ári siðar og fljótlega var farið að gefa bækurnar um hann
út á íslensku. Hver barnabókin eftir Gunillu Bergström hefur síðan rekið aðra og eru bækurnar nú orðnar hátt í fjörutiu. Nýjasta bókin um
Einar Áskel, Einar Áskell og striðspabbinn kom út samtimis á sjö tungumálum vorið 2006. Bækur Gunillu Bergström hafa notið gifurlegra
vinsælda og höfundurinn hlotið fjölda verðlauna og viðurkenninga. Þegar sænsk bókasöfn birtu lista yfir flest útlán barnabóka síðasta ár
voru 9 af bókunum sem voru meðal 25 efstu um Einar Áskel. í bókunum um Einar Áskel er tekist á við sígildar tilvistarspurningar i bland
við hversdagslega atburði og sögurnar eru timalausar. í október 2006 átti ritstjóri Barna og menningar eftirfarandi viðtal við Gunillu
Bergström.
Ég byrja á að spyrja hvers vegna Gunilla hafi
hætt blaðamennsku og snúið sér alfarið að
því að skrifa bækur fyrir börn.
- Þetta voru mörg skref. Fyrstu
bækurnar skrifaði ég þegar ég var
ennþá starfandi sem blaðamaður en
það sem gerði útslagið og fékk mig til að
hætta blaðamennsku var að árið 1976
var mér úthlutaður styrkur til fimm ára
frá sænska rithöfundasambandinu. Þá
þorði ég að stíga skrefið til fulls og
gerast rithöfundur í fullu starfi. Á
þessum tíma hentaði það vel að vera
heimavinnandi, börnin voru lítil og
þetta var afar kærkomið tækifæri.
Myndskreytingarnar í bókum Gunillu eru
listaverk sem hafa undanfarin ár verið
sýndar á sérstökum sýningum hér og þar
um heiminn. Ég spyr hana hvort henni
finnist skemmtilegra að búa til þessi skondnu
samklipp eða hvort hún hafi meira gaman af
að semja sögurnar. Lítur hún fremur á sjálfa
sig sem myndlistarkonu eða rithöfund eða er
þetta í jafnvægi?
- Þetta hangir á sömu spýtunni. Ég
get ómögulega skipt þessu algerlega
í tvennt, en vissulega finnst mér
gaman að undanfarið hafa myndirnar
fengið meiri athygli en áður. Ég starfa
þannig að á meðan ég er að hugsa
upp söguna sem ég hana í huganum
og punkta hjá mér, samtímis sé ég
myndirnar fyrir mér. Ég játa því þó að
mér finnst eiginlega skemmtilegra að
búa til myndirnar.
Einar Áskell hefur náð sérstakri stöðu
meðal sænskra barnabóka og nú er meira
að segja doktorsnemi við listfræðideild