Þjóðmál - 01.06.2017, Side 86

84 ÞJÓÐMÁL sumarhefti 2017
Í vetur sem leið sinnti ég lítilsháttar forfalla-
kennslu í mannkynssögu við Verslunarskóla
Íslands. Þannig hitti á að ég þurfti einkum og
sér í lagi að útlista kenningar kommúnista
fyrir nemendum og segja þeim sögu Sovét-
ríkjanna og annarra sósíalískra ríkja. Í þeirri
kennslubók sem nemendur studdust við var
mjög svo dregið úr lýsingum af grimmdaræði
sovéskra kommúnista og á köflum voru
lýðræðisríki Vesturlanda lögð að jöfnu við
alræðisríkin í austri.
Því miður er framsetning af þessu tagi algeng
og í nálega hvert sinn sem voðaverk
kommúnismans eru fordæmd stíga ein-
hverjir fram og bera blak af stefnunni. Þetta
má heita í hæsta máta undarlegt, þar sem
kommúnisminn er glæpsamlegur í eðli sínu. Í
því sambandi er rétt að líta til nokkurra þátta:
a) Höfundar Svartbókar kommúnismans (fr.
Le Livre noir du communisme), Frakkarnir
Jean-Lois Margolin og Nicolas Werth, álita
að heildarfjöldi fórnarlamba kommúnis-
mans sé um 85 til 100 milljónir manna. b) Í
nafni kommúnisma var heilum þjóðflokkum
útrýmt, sem og stéttum, svosem rússneskum
og úkraínskum sjálfseignarbændum. Og í
nafni stefnunnar voru líka framin þjóðarmorð
í Kambódíu, Tíbet og víðar. c) Grimmdaræði
kommúnista í Rússlandi og Kína var heldur
ekki „rökrétt“ framhald af ofbeldishneigð
stjórnvalda í þessum ríkjum, eins og alloft er
haldið fram. Sem dæmi má nefna voru 3.932
líflátnir í Rússlandi á árunum 1825–1917 af
stjórnmálaástæðum. Bolsévikar höfðu jafnað
þá tölu eftir fimm mánuði á valdastóli
– í mars 1918.
Nánari útlistum á óhæfuverkum í nafni
kommúnismans má lesa í Svartbók kommún-
ismans, en hún kom út í íslenskri þýðingu
dr. Hannesar Hólmsteins Gissurarsonar árið
2009.
En svo ég víki aftur sögunni að verslunar-
skólanemum, þá taldi ég rétt að leiða þá í
allan sannleika um kommúnismann og hvatti
þá til lesturs Svartbókarinnar og fleiri aðgengi-
legri rita á íslensku. Meðal fleiri bóka um
þetta efni má nefna Örlaganótt yfir
Eystrasaltslöndum (e. Baltic Eclipse) eftir
Ants Oras, sem var prófessor í enskum
bókmenntum í Tartu í Eistlandi og síðar við
Flórídaháskóla í Bandaríkjunum. Örlaganótt
kom út á ensku árið 1948 og hefur verið þýdd
á fjölda tungumála. Séra Sigurður Einars-
son í Holti íslenskaði hana með snilldarhætti
og bókin varð fyrsta útgefið verk Almenna
bókafélagsins haustið 1955. Almenna
bókafélagið gaf hana út á nýjan leik í fyrra í
tilefni þess að aldarfjórðungur var liðinn frá
því að Ísland endurnýjaði viðurkenningu sína
á sjálfstæði Eystrasaltsríkjanna, en eins og
dr. Hannes Hólmsteinn Gissurarson rekur í
inngangsorðum þá viðurkenndu Íslendingar
aldrei hernám Eystrasaltslanda. Það er sami
skilningur og leiðtogar Eystrasaltsþjóðanna
og menn eins og Oras héldu fram: Ríki þeirra
hefðu verið hernumin á árunum 1940 til 1991.
Í nýlegri íslenskri kennslubók í mannkynssögu
segir að þessi ríki hafi nýtt sér þann „rétt“ sem
þau hefðu haft alla tíð til að ganga úr Sovét-
ríkjunum. Sá „réttur“ var vitaskuld aðeins í orði
kveðnu. Ríkin gengu heldur aldrei í Sovétríkin
og gátu þess vegna ekki gengið úr þeim.
Björn Jón Bragason
Gleymum ekki fórnarlömbum
kommúnismans
Bækur