Þjóðmál - 01.06.2017, Side 98

96 ÞJÓÐMÁL sumarhefti 2017
Seamus Heany
(1939-2013)
Þýðing: Jón Hjaltason
ljóð
Stritaði pabbi með hest, og plóg í jörð
með axlir eins og stríkkað segl við sól.
Á milli kjálka og kílfarsins við svörð
klárinn strekkti, í mélum small og ól.
Og fagmaðurinn sneri grasi í sneiðar
snögga lagði glampa af stáli slegnum kíl
Torfur sveigðust og lutu svipað breiðar
Í svörðinn flettust, allt með líkum stíl.
Með hald á taumum teymið sneri við
til baka sömu leið, en vökult auga gaut
á augabragði grundar eygði svið
í plógfar renndi kíl á rétta braut.
Ég féll um hestsins hófafara skara
hrataði auk þess oft um þöku breiður.
Stundum þó á háhest fékk að fara
fagnandi, stígandi, hnígandi, gleiður.
Ég þráði að vaxa og erja, torfi velta
að píra auga og stælta efla hramma.
En tókst þó aðeins föður minn að elta
í skugga risans, sporfari að þramma.
Ég var til gremju er í grasið hnaut
gjammandi, en í dag er því að svara,
hnýtur minn faðir um á flettri braut,
er mér að baki en vill þó hvergi fara.
Sporfagri