Múlaþing: byggðasögurit Austurlands - 01.01.2003, Qupperneq 20

Múlaþing
Við kaffidrykkju á túninu í Parti. F. v. Jóhannes Arnason, Margrét Jóhannesdóttir, Ólína Guðmundsdóttir,
Bergþór Hávarðarson, Sveinbjörn Guðmundsson og Júlíus Jóhannesson.
og langa reykjarpípu. Háttprúður var hann
með afbrigðum og tók kveðjum manna með
því að taka ofan hatt og höfuð og blása
tóbaksreyk í vit þeirra.
Ekki var Glæsir gamli smámunasamur
eða latur til vika, því þegar aðrir draugar
létu sér nægja að fylgja einhverjum ein-
staklingi og ættmennum hans í níunda lið
gerðist hann sérlegur sendiherra allra
Sandvíkinga og segir sagan að hann hafi
jafnan látið á sér kræla, eða sýnt af sér
glettur, ef þeirra var von á bæi. Um Glæsi
kveður Jónas Arnason:
Víst hefúr það verið hátíðlegt
og hýrgað upp vetrardofann,
meðan hér Ijósum logum gekk
um lágreistan ijárhúskofann
með pípuhatt samkvæmt Parísar-móð
prúðmannleg franska vofan,
sveipuð í töfrandi tóbaksilm
og tók sitt höfuð ofan.
Árið 1880 eru ijögur býli í byggð í
Sandvík og íbúamir 30 og einum betur, allir
fæddir í Múlasýslum. Tíu ámm seinna,
þegar manntalið er tekið árið 1890, hefur
íbúunum ijölgað í 50, þar af era 10 fæddir
í Langholtsókn í Vestur-Skaftafellssýslu.
í Seli em til heimilis hjónin Stefán
Stefánsson og Halldóra Sveinsdóttir. Em
þar komnir foreldrar Jóns Stefánssonar frá
Efri-Ey í Meðallandi, þess sem þénaði gull-
krónurnar 200 á Barðsnesi forðum.
Dætur þeirra hjóna, Sigurbjörg og Aldís,
em báðar orðnar húsfreyjur í Sandvík og
þarf ekki að eyða orðum að því hver lyfti-
stöng þessi skaftfellska innrás hefur verið
byggðinni.
í fyrmefndu minningakveri Marteins
Magnússonar segir að um 30 manna hópur
hafi orðið samferða austur. Farin var land-
leiðin yfir eyðisanda og stórfljót Skafta-
fellssýslna. Tvö böm á öðm og þriðja ári
vom í hópnum og voru þau flutt í koffortum
á sama hestinum og riðað yfír með snæmm.
18
i