Múlaþing: byggðasögurit Austurlands - 01.01.2003, Qupperneq 114

Múlaþing
Einar Einarsson brúasmiður. Mynd fengin hjá
Valgeiri Valgeirssyni.
Framkvæmdir við brúargerðina 1908
Sem fyrr getur var það sýslumaðurinn á
Seyðisfirði, sem sá formlega um fram-
kvæmdina. Landsverkfræðingurinn var til
ráðgjafar og leggur til yfirsmið, Einar
Einarsson úr Reykjavík, og síðan var
fenginn til erlendur verkfræðingur, Sv.
Medku (höf.: ekki er víst að rétt sé lesið af
handskrifuðu bréfi), til að hafa „yfirumsjón
með uppsetningu brúarinnar“, en Jón
Þorláksson titlar hann reyndar „aðstoðar-
verkfræðing“.K43 Ekki er annað að sjá en
verkið sé í góðum höndum.
Árið 1908 þurfti að fá útlenda menn til
að vinna við stálbrýmar, alla vega þær
veigameiri.344 Það hefur gilt bæði fyrir
tækni- og fagmenn. Þannig virðist það líka
hafa verið við Jökulsá hjá Hákonarstöðum
og líklega hafa þeir verið norskir. Þetta má
trúlegast marka af fréttaklausu í Austra, þar
sem þátttakandi í brúarsmíðinni þakkar
fyrir sig eftir dvöl sína á Jökuldalnum og
getur þess síðar. I viðtalsgrein145 við brúa-
smiðinn, Einar Einarsson, kemur fram, að
hann hafi tekið að sér „að stjórna verkinu
við Jökulsárbrú hjá Hákonarstöðum“, en
ekki getur hann frekar um nokkuð henni
viðkomandi. Hann hafði fyrr um sumarið
verið við brú á Fnjóská en fór austur til að
sinna þessu verki. Hann byggði síðar m. a.
brú á Rangá í Hróarstungu 1913 og brú á
Hamarsá í Hamarsfírði 1915.H46 Alls
byggði hann 45 brýr á brúasmiðsferli sín-
um, segir hann í viðtalinu. Rétt er að skjóta
hér inní, að venja er að verkstjóri við brúa-
smíði sé nefndur brúasmiður. Einar varð
síðar mikilvirkur í húsabyggingum í
Reykjavík og byggði m. a. Hótel Borg.
Lítið er nú vitað hvemig staðið var að
framkvæmdunum við Jökulsá 1908, alla
vega hefur höfundur þessara lína ekki
fundið gögn um slíkt. Því verður að ætla að
það hafi farið fram eins og gert var á þeim
tíma við sams konar brýr, þ. e. grindarbita.
Sem fyrr getur kom stálið tilsniðið í stykkj-
um og borað lýrir hnoðum, sem voru þá
notuð við að setja saman stálhluti í brýr
svipað og gert var við byrðinga í skip. Þetta
var fýrir tíma rafsuðunnar. Venjan var að
setja svona grindur saman á öðrum hvorum
árbakkanum og draga þær síðan samsettar
út yfir ána. Það fór eftir gerð þeirra og
aðstæðum hvort þær vom settar saman að
öllu leyti fyrir yfirdráttinn eða aðeins önnur
hliðin í einu. I þessu tilfelli er líklegast að
hvor hliðin fyrir sig hafi verið dregin út og
þær síðan tengdar saman á eftir með þver-
bitunum undir brúargólfínu. Hvor hliðin
hefur vegið liðlega 7 tn og var tæplega 28 m
að heildarlengd og tæpir 3 m á hæð í
miðjunni en ekki nema 0,4 m á breidd. Það
hefúr þurft að styðja vel við hana, þegar
verið var að draga hana yfir ána, svo ekki
112