Múlaþing: byggðasögurit Austurlands - 01.01.2003, Qupperneq 121

Brú á Jökulsá hjá Hákonarstöðum
Brúin séð að utan 1984. Ljósm. fengin frá Vegagerðinni.
hliðamar hafðar einfaldari að gerð, gjaman
úr vinklum og ekki eins stöðugar, en vinnan
við þær heíur verið minni og því ódýrari
útfærsla. Vegna þessa varð ekki, eins og
sýslumaðurinn á Seyðisfírði hafði þó ýjað
að í bréfí sínu frá 9. febrúar 1907, og fyrr er
vitnað til, þegar hann segir: „auk þess sem
það í sjálfu sjer er þýðingarmikið atriði, að
eiga kost á að sjá, hvemig hinar amerísku
stálbrýr eiga við og reynast hjer á landi“.
Góð reynsla af brúnni varð ekki til þess að
íslendingar hæfu skipti við Ameríku í
brúamálum. í sambandi við hana má frekar
minnast á framtakssemi umboðsmanns
stálsins, Stefáns B. Jónssonar, sem vildi
koma með nýjungar frá Ameríku til heima-
lands síns.
Þess má geta, að Jón landsverkfræð-
ingur og Jóhannes sýslumaður áttu eftir að
hafa frekari skipti seinna. Það var í
pólitíkinni, en þeir stóðu að því að stofna
íhaldsflokkinn 1924,057 sem er önnur saga.
Breyting gerð á brúnni 1953
Brúin var, sem fyrr segir, gerð fýrir
reiðveg. Síðan gekk bílaöldin í garð og þá
breyttist hvar best var að vegimir lægju.
Vegurinn um Fljótdalsheiði var ekki lengur
eins mikilvægur sem fyrrum, þegar menn
fóm um á hestum, en bæimir 2 austan
árinnar, Klaustursel og Stuðlafoss, ollu því
að hugsað var til að bæta leiðina til þeirra
fyrir bíla. Brúin sjálf var fær um að taka við
umferðinni fyrir þær biffeiðar, sem tíðkuð-
ust um miðja seinustu öld, en aðkoman að
norðan var slæm. Því var gripið til þess ráðs
1953, að hækka brúna, þ. e. að lyfta yfír-
byggingunni (grindinni). Byggður var hefð-
bundinn landstöpull með aðhaldi fyrir fyll-
ingu að austan, en undirstöðuveggur undir
nyrðri enda stálgrindarinnar og þar bætt við
stuttri brú, svokallaðri landbrú. Grindin
virðist hafa verið hækkuð um 1 1/2-2 m.
Einnig var hún færð um allt að 2 m til
norðurs. Þannig lítur mannvirkið út nú.
Þessi endurbót hefur heppnast prýðilega og
119