Múlaþing: byggðasögurit Austurlands - 01.01.2003, Side 144

Múlaþing
r
Vilborg Dagbjartsdóttir
Engin leið er að fjalla um ljóðagerð þar sem Austurland kemur við sögu öðruvísi en
að minnast á Vilborgu Dagbjartsdóttur þótt í litlu sé. Vilborg er fædd á Vestdalseyri við
Seyðisijörð 1930 en hefur öll fullorðinsár sín átt heima í Reykjavík. Eftir hana liggja
margar ljóðabækur og cr Kyndilmessa, sem út kom 1971, líklega hennar þekktasta bók.
Nafn bókarinnar tengist því að á kyndilmessu sást sólin fyrst eftir vetrarsólstöður á
Hjalla, húsinu sem hún ólst upp í á Vestdalseyrinni. Ljóð Vilborgar eru mjög ijölbreytt.
Ljóðstíll hennar er yfirleitt aðgengilegur, einfaldur og opinn og myndir dregnar fáum en
sterkum dráttum. Hún hefur frá upphafí nær eingöngu ort óbundin ljóð. Minningar frá
æskuárunum á Seyðisfirði skipa stóran sess í verkum hennar. „A Vestdalseyri“ heitir
eitt ljóðanna í ljóðabók hennar Dvergliljum frá 1968: Það endar á þessum orðum:
Gluggamir fylltust myrkri
hliðin brotnuðu
arfinn lagði undir sig kartöflugarðana.
Tómlegt varð á Eyrinni.
Stundum mátti á haustkvöldi
greina gamalkunn hróp
sem bar handan yfír í kyrrðinni
krakkamir voru þar í boltaleik.
Við sátum á tröppunum
og töldum ljósin
hinum megin.
Eitt og eitt kviknuðu þau
og svo skyndilega perluband
eins og stjörnur á eilífðarströnd.31
í ljóðum Vilborgar má fínna beitta þjóðfélagsádeilu og sterkar tilfmningar sem
stundum einkennast af skáldlegri hlédrægni. Gott dæmi er eftirfarandi kvæði sem heitir
einfaldlega „Ljóð“:
142