Strandapósturinn - 01.06.1973, Qupperneq 34

Jónssyni bónda þar, en Halldór hafði stundað nám í Noregi og
kenndi svo piltum heima hjá sér.
Þessir menn, Torfi og Halldór, voru báðir áhugamenn um bún-
að og alls konar framfarir. Hefur því þetta verið holl skólaganga
fyrir vel gefinn og áhugasaman ungling. Að þessu námi loknu fer
Guðjón til Danmerkur og fæst þar við jarðyrkjustörf. O'll hans
námsviðleitni sýnist hafa stefnt að því að verða menntaður bóndi
umfram það sem almennt gerist. Nú voru hörð ár, var því ekki
árennilegt fyrir efnalaustan mann að hefja búskap, samt fer
Guðjón að búa árið 1883, þá að Hvalsá í Tungusveit. eÞtta er
lítil jörð og þá ekki bætt að húsurn og ræktun. Mætti Guðjón líta
yfir ræktuð lönd og glæsilegar byggingar, sem nú eru á þessari
litlu jörð, mundu þar blasa við augum hans þær glæsilegu fram-
kvæmdir, sem hann ef til vi'll hefur dreymt um.
Vorið 1887 hefur Guðjón jarðaskipti við bóndann að Ljúfu-
stöðum í Kollafirði og býr þar til ársins 1902, var hann sáðan oft-
ast kenndur við þann bæ, enda fer hann þá að láta til sín taka um
búnaðar- og félagsmál. Má þar til nefna: Félagsvinna var hafin
við jarðabótaframkvæmdir meðal bænda í hreppnum. Komforða-
búr var sett á laggimar, sem taka mátti til ef dróst með „siglmgar“
sem oft gat komið fyrir á þeim ámm, þegar ísar lágu fyrir landi á
. sumar fram. Þá var hafin ásetningur eða eftirlit með fóðurbirgðum
bænda, með svipuðu sniði og nú er haft enda skrifaði Guðjón um
það mál í Búnaðarritið. Þá má geta þess að hann annaðits um
Lestrarfélag hreppsins og lagði því til fé úr eigin vasa. Er mér það
minnisstætt, þegar ég var sendur eftir bókum, hversu hann var
leiðbeinandi um bókaval og mun svo fleiri unglingum fundizt hafa'
Jörðina bætti Guðjón mikið að ræktun og byggði upp öll hús svo
sem bezt gerðist á þeim tíma. Hann var bæði hreppstjóri og odd-
viti í Fellshreppi meðan hann bjó að Ljúfustöðum og því mikils-
ráðandi, en hins má líka geta að þama vom aðrir góðir félags-
menn og umbótasinnaðir, svo sem t. d. séra Amór í Felli. Var
líka allt sem leikur er þeir fylgdust að málum. Því miður báru
þeir ekki gæfu til samþykkis er fram í sótti, vom ef ti’l vill of fyrir-
ferðarmiklir og skorti olnbogarúm í svona litlu byggðarlagi. Það
verður ekki hér rakið. En þess skal getið að þeir vom slíkir mann-
32