Strandapósturinn - 01.06.1974, Síða 78

I sumarskrúða ljóma lönd
lituð gróður feldi.
Brosir fjarlæg Barðaströnd
böðuð sólar eldi.
Við söng og gleði leið tíminn íljótt, og áður en varði vorum
við komin í Bjarkarlund, en rétt á eftir okkur kom lögreglubíll-
inn. I Bjarkarlundi fengu sér allir einhverja hressingu, en
afgreiðslan gekk heldur seint, sem von var, fátt starfsfólk en
margir gestir. Lögreglan stansaði líka og fékk sér hressingu. Þá
urðu þessar til.
Gengu um salinn tveir og tveir
tál-laust skyldi störfum sinna,
nasavængi þöndu þeir
en þar var enga lykt að finna.
Og lögreglan komst að eftirfarandi niðurstöðu.
Þetta fólk af flestum ber
á ferðalagi upp til sveita,
vínlaus rútan alveg er
ekki þarfí henni að leita.
Nokkru eftir að farið var frá Bjarkarlundi, var hvíslað í eyra
að gefnu tilefni.
Oft mitt hjarta áður stundi
ef að gekk ég hálan stig.
I Hrafna-Flóka fögrum lundi
frjálsum örmum vef ég þig.
Nú var farið um fögur og broshýr byggðarlög. Reykjanesið
með hið sögufræga höfuðból Reykhóla og Geiradalur, skört-
uðu sínu fegursta i aftansólinni. Hér voru margir af ferðafólk-
inu kunnugir, og munu sumir hafa minnst ljúfra stunda frá
76