Strandapósturinn - 01.06.1974, Page 92

Ég held að enginn af ferðafólkinu gleymi þeirri dýrðlegu
sumarnótt sem nú fór í hönd. Dásemdir íslenskrar náttúru
blöstu við augum hvert sem litið var, fjöllin spegluðust í
lognsléttum fjörðum, iðgrænar hlíðar skörtuðu í gróðurfeldi,
roðaglóð hnígandi sólar sló gullnum bjarma á himin og haf,
hálfur máni gekk sína braut og varpaði fölum geislum á þessa
ólýsanlegu fegurð. Þá urðu nokkrar stökur til og er hér örlítið
sýnishorn af þeim kveðskap.
Laus við allan harm og hryggð
hér er gott að una
munabros og mánasigð
milda tilveruna.
Séð norður til heiða.
Heimabyggðin huga kær
í hjarta geymd er öllum
ljósadýrðin lita skær
logar á Strandafjöllum.
Og enn var kveðið.
Yndi bjóða, unnar slóð
öldu ljóð við gjögur
vafln óði vanga rjóð
vornótt hljóð og fögur.
Meira skal ekki tínt til af kveðskap. Ferðin suður gekk
ágætlega, til Reykjavíkur var komið kl. 6 á mánudagsmorgun.
Þess er skylt að geta, að sungið var í bílnum alla leiðina og var
einn þátturinn af mörgum, sem gerðu ferðalagið ógleyman-
legt. Allir voru hressir og kátir á kveðjustund og sá ekki þreytu
90