Strandapósturinn - 01.06.1983, Blaðsíða 60

nær því eingöngu til persónulegs saurkasts á einstaka menn þá er
það nú heldur orðum aukið og á sömu bókina lært sem sumt
fleira hjá henni og sat nú síst á henni tetrinu að fara að hafa þau
ummæli, hún hefði áður átt að gæta vel að bjálkanum í sínu
eigin auga og einkum þar flísarnar voru sprottnar af þeim satans
bjálka, já, sá veldur miklu sem upphafinu veldur. Hefði ei þetta
makalausa víðfræga blað (þriðja blað Morgunstjörnunnar) sáð
öðru eins illgresi og það gjörði hvar útaf hvíslast hafa margir
vondir ávextir þá er óvíst að Unglingur hefði haft meðferðis
mikið af þessu lakara sorti, en þó hann hafi stundum minnst á
ýmislegt sem honum finnst vera öðruvísi en það ætti að vera og
hvatt heldur til að bót væri ráðin á því þá hefur hann gjört það í
góðum tilgangi því sá er vinur sem til vamms segir. Unglingur
telur sér það nú líka til gildis að þó sumt í honum hafi verið
öþarft þá er hann nú orðinn meir en helmingi stærri en í fyrstu
var ákveðið svo hann vonar þó að lesendur muni álíta að
minnsta kosti helminginn af því sem hann hefur flutt þeim
nýtilegt. Það var fyrst ei lofað að láta koma út nema 9 til 10 arkir
en nú eru þær orðnar 20 fyrir utan það sem hefur verið aukreitis
á saurblöðum, smávegis gátur og erindi sem sumir máske kalli
nú óþarft mas en það var látið unglingum til gamans en ekki
vitringum til fróðleiks.
Að endingu lætur Unglingur í ljós þá ósk sína að ef eitthvað
álitist nýtilegt í honum eða sem miðaði til að laga það sem
ábótavant er í hreppnum eður sókninni að það festist í huga
lesendanna og gæti borið góðan ávöxt, en aftur á móti að allt hið
óþarfa og ósæmilega gleymist sem fyrst og verði álitið sem
græskulausar glettur sem ekki geti kastað skugga á neinn mann í
einu orði hjaðni niður sem froða og sé sem ótalað svo að allir
sem við það eru riðnir geti verið eins góðir vinir eftir sem áður, en
enginn kali eða óvild eigi sér stað meðal manna sem kristnum
sómir ekki.
Ritstjóri Unglings
Sveitarblað Kollfirðinga. „Morgunstjaman
Einhverntíma á áratugnum 1880 til 1890 hófu Kollfirðingar
58