Morgunblaðið - 21.08.2021, Side 34

34 MINNINGAR
MORGUNBLAÐIÐ LAUGARDAGUR 21. ÁGÚST 2021
✝
Unnur Guðrún
fæddist á
Siglufirði 27. maí
1979. Hún ólst upp
á Siglufirði, flutti
til Reykjavíkur og
bjó þar í nokkur
ár en flutti svo
aftur heim. Hún
lést á Heilbrigð-
isstofnun Norður-
lands, Siglufirði,
10. ágúst 2021.
Foreldrar hennar eru, Auð-
ur Björk Erlendsdóttir, f. 11.
maí 1957 á Siglufirði, og
Rögnvaldur G. Gottskálksson,
f. 17. maí 1955 á Siglufirði.
Systir hennar er Aðalheiður
Lovísa Rögnvaldsdóttir, f. 3.
janúar 1982 á Siglufirði, maki
hennar er, Guðjón Hall Sigur-
björnsson, f. 9. janúar 1981 á
Blönduósi. Börn þeirra eru,
2001 á Akranesi, dóttir þeirra
er Alda Þalía Arnórsdóttir, f.
28. desember 2020 á Ak-
ureyri.
Unnur Guðrún kom víða
við. Hún var mjög liðtæk í
sportinu, stundaði skíði, fót-
bolta og blak, svo eitthvað sé
nefnt. Hún lauk grunnskóla-
námi frá Siglufirði og útskrif-
aðist frá Fjölbrautaskóla
Norðurlands vestra á Sauðár-
króki.
Unnur Guðrún útskrifaðist
í uppeldis- og mennt-
unarfræði 20. júní 2009 í
Reykjavík og hlaut lærdóms-
titilinn baccalaureus artium.
Hún útskrifaðist í kennslu á
grunnskólastigi 11. júní 2021
á Akureyri og hlaut lærdóms-
titilinn magister educationis
MT.
Útför hennar fer fram frá
Siglufjarðarkirkju í dag, 21.
ágúst 2021, klukkan 11.
Streymt verður frá útför-
inni:
https://youtu.be/iSGED9sHye8
Virkan hlekk má finna á:
https://mbl.is/andlat
Lárey Lind Guð-
jónsdóttir, f. 27.
desember 2008 í
Reykjavík, og
Magnea Mist Guð-
jónsdóttir, f. 16.
nóvember 2012 í
Reykjavík. Unnur
Guðrún lætur eftir
sig tvö börn með
fyrrverandi maka
sínum, Kristni
Kristjánssyni, f.
15. apríl 1973 á Siglufirði.
Börn þeirra eru, Hilmir Darri
Kristinsson, f. 25. maí 2010 í
Reykjavík, og Auður Anna
Kristinsdóttir, f. 22. febrúar
2013 í Reykjavík. Barn Krist-
ins frá fyrra sambandi er Arn-
ór Gauti Kristinsson, f. 17.
júní 2000 í Reykjavík, maki
hans er Hrafnhildur Elín Hin-
riksdóttir, f. 7. september
Elsku Unnur.
Það er óskiljanlegt að þú sért
farin frá okkur. Að ég muni aldrei
sjá þig aftur. Þú varst besta systir
í heimi og vildir öllum vel. Fallegri
manneskju hef ég ekki kynnst
bæði að innan sem utan, þvílík feg-
urð sem allir tóku eftir. Ég var
alltaf montin að vera systir þín og
er það enn. Þegar ég kynnti mig
þá endaði kynningin alltaf á: Ég er
systir Unnar. Allir vissu hver þú
varst, dökkhærða, fallega, góða
Unnur. Ég fékk fyrsta vinninginn
í systralottóinu. Allt sem við bröll-
uðum heima á Sigló, spjallið okkar
í eldhúsinu, fórum í skóla á Krók-
inn, alltaf varst þú til í að leyfa
mér að hanga með þér, samt var
ég stundum óþolandi litla systir en
alltaf varst þú góð við mig og vini
mína.
Þegar ég flutti suður. Hver tók
á móti mér? Þú, þú varst klettur-
inn minn. Við skoðuðum mörg
hreysi saman þegar ég var að
kaupa mína fyrstu íbúð, mér var
alveg sama hvað mikill tími fór í
þetta, því ég var að skoða með þér.
Alltaf var stutt í grínið hjá þér.
Ég gleymi því aldrei þegar við
fjölskyldan ræddum saman um
hve alvarleg veikindin þín væru.
Þegar þú stóðst upp og sagðir: Ég
er þó allavega mjó, og hlóst. Þessi
brandari endaði á Facebook-inu
þínu, sem margir skildu ekki en
alltaf hlógum við.
Þegar ég vissi að ég væri ófrísk,
ég var spennt að segja Guðjóni, en
vá hvað ég var spennt að segja
þér. Það var ekki spurning hvern
ég vildi hafa hjá mér í fæðingunni.
Stundirnar okkar með gríslingana
okkar, sunnudagaskólarnir, hús-
dýragarðsferðirnar, matarboðin
og gistinæturnar hjá þér. Þegar
þú fluttir aftur á Sigló, símtölin og
hláturinn. Spenningurinn hjá mér
og börnunum mínum að koma á
Sigló, alltaf tókst þú á móti okkur
með bros á vör. Þetta er svo
ósanngjarnt, þetta orð ósann-
gjarnt var það síðasta sem ég
heyrði þig segja. Af hverju þarf
þetta að vera svona ósanngjarnt?
Þú áttir allt lífið fram undan. Ynd-
isleg móðir, sem gerðir allt fyrir
börnin þín. Þú barðist eins og ljón
allan tímann, þvílíkur viljastyrkur
sem þú hafðir en því miður gaf lík-
aminn sig á endanum, hvernig er
hægt að leggja svona miklar þján-
ingar á svona góða manneskju.
Ég vildi óska þess að ég hefði
getað tekið eitthvað af þessum
sársauka. Aldrei kvartaðir þú þeg-
ar ég spurði hvernig þér liði, þá
var svarið, ágætlega, sama hversu
veik þú varst.
Alltaf vonaði ég að nú væri búið
að lækna þig og allt yrði gott. En
því miður fór það ekki svoleiðis.
Orð fá því ekki líst hvað mér finnst
þetta ósanngjarnt. Að þú fáir ekki
að fylgjast með börnunum þínum
vaxa úr grasi. Yndislegu og
hjartahlýju börnunum, sem eru
spegilmynd þín. Það er sárt að
vita til þess að þau fái ekki lengur
að vera hjá þér, móður sinni.
Ég veit að nú ertu á betri stað
og laus við sársaukann. Nú ertu
engill sem vakir yfir börnunum
þínum og okkur sem elskum þig.
Sú vitneskja veitir mér styrk en á
sama tíma er ég reið og sorg-
mædd að þú sért ekki lengur hér.
Eitt máttu vita, elsku Unnur,
ég mun aldrei gleyma þér og mun
ávallt elska þig.
Hvíldu í friði, elsku besta systir
mín. Ég elska þig af öllu hjarta.
Þín systir
Aðalheiður L.
Rögnvaldsdóttir
(Heiða Valda).
Æðruleysi lýsir vel elsku
frænku. Þessi unga, fallega,
sterka og hugrakka kona hafði
styrk, innri frið, þrek, vit og skyn-
semi sem var hennar aðalsmerki.
Við sem eftir erum leitum skýr-
inga, búum til orð sem hugga okk-
ur og gefa okkur kraft til að halda
áfram. Því við eigum erfitt með að
skilja þessa hörku og þetta þunga
högg sem við höfum orðið fyrir.
Þetta tóm sem hefur skapast. Það
er erfitt að skilja; af hverju hún?
Við sem erum náin henni og
höfum verið samferða alla tíð er-
um þakklát fyrir þann tíma sem
við höfum fengið og þær góðu
minningar sem við eigum. Við
Unnur Guðrún áttum margar góð-
ar stundir saman bæði heima á
Sigló og í Reykjavík. Það var
margt skrafað og brallað. Hún átti
auðvelt með að leika sér og smita
gleði og hlátri út frá sér í allar átt-
ir. Hún kunni að njóta líðandi
stundar og vera hér og nú.
Frændur hennar, Guðlaugur
og Gunnar, eiga henni og systur
hennar Aðalheiði mikið að þakka.
Þær systur kenndu frændum sín-
um á skíði og bretti á skíðasvæði
okkar Siglfirðinga í Skarðsdal þó
þær væru ekki mikið eldri en þeir.
Það er ógleymanleg og skemmti-
leg lífsreynsla sem þeir koma til
með að varðveita í minningunni
um elsku frænku sína.
Í hvert inn sem Unnur Guðrún
leit á börnin sín var móðurástin
öllu yfirsterkari, hún var stolt
mamma. Hún elskaði börnin sín af
öllu hjarta. Þau voru henni allt.
Þau eiga góðar minningar sem
hún byrjaði snemma að leggja
grunn að. Veganestið sem hún
gefur börnunum sínum mun alltaf
fylgja þeim hvort sem þau taka
eftir því eða ekki.
Elsku Hilmir Darri, Auður
Anna, Auður, Valdi, Heiða, Guð-
jón, Lárey, Magnea og Kristinn.
Við sendum ykkur okkar innileg-
ustu samúðarkveðjur og biðjum
góðan Guð að styrkja ykkur í
sorginni. Megi minningarnar ylja
ykkur um ókomna tíð.
Þó er eins og yfir svífi
enn og hljóti að minna á þig,
þættirnir úr þínu lífi
þeir sem kærast glöddu mig.
Alla þína kæru kosti
kveð ég nú við dauðans hlið,
man er lífsins leikur brosti
ljúfast okkur báðum við.
(Steinn Steinarr)
Sóley, Birgir,
Guðlaugur og Grace
Gunnar Birgisson.
Elsku Unnur Guðrún, það er
sannarlega sárt að þurfa að kveðja
þig, unga og sterka konu sem
tókst á við erfið veikindi af miklu
æðruleysi og seiglu.
Við erum innilega þakklát fyrir
að hafa fengið að hafa þig í fjöl-
skyldunni og notið þeirra forrétt-
inda að kynnast mannkostum þín-
um sem voru afar margir. Þú
varst einstaklega falleg, sterk,
kraftmikil, ljúf, ráðagóð og dugleg
kona. Sérstaklega varstu þolin-
móð og yndisleg móðir og lifðir
fyrir börnin þín og að búa þeim
fallegt, ánægjulegt og gott líf.
Stórt skarð hefur nú verið
höggvið í litlu fjölskylduna okkar
sem verður ekki fyllt, en við erum
þakklát fyrir ljúfar samveru-
stundir og minningar sem munu
ylja okkur um ókomna tíð.
Ég sendi þér kæra kveðju
nú komin er lífsins nótt,
þig umvefji blessun og bænir
ég bið að þú sofir rótt.
Þó svíði sorg mitt hjarta
þá sælt er að vita af því,
þú laus ert úr veikinda viðjum
þín veröld er björt á ný.
Ég þakka þau ár sem ég átti
þá auðnu að hafa þig hér,
og það er svo margs að minnast
svo margt sem um hug minn fer,
þó þú sért horfin úr heimi
ég hitti þig ekki um hríð,
þín minning er ljós sem lifir og lýsir um
ókomna tíð.
(Þórunn Sigurðardóttir)
Elsku Hilmir, Auður Anna,
Valdi, Auður, Heiða, Guðjón, Lá-
rey og Magnea, missir ykkar er
mikill, megi Guð og allar góðar
vættir styrkja ykkur í sorginni.
Minning um yndislega konu
mun alltaf lifa í hjörtum okkar,
Gunnar, Erla Ósk, Elsa
María og Elva Björg.
Það er með sorg í hjarta sem ég
sest niður og skrifa minningar-
grein um bestu vinkonu sína, en
efst í huga mínum er sönn vinátta í
rúm 42 ár. Við fæðumst með dags
millibili og erum skírðar á sama
degi og fengum báðar millinafnið
Guðrún af tilviljun og má með
sanni segja að við höfum fylgst að
alla tíð síðan. Við vorum saman í
grunn- og framhaldsskóla og nán-
ast í öllum íþróttum, æfðum fót-
bolta með KS og skíði með skíða-
félaginu. Þó svo að við værum
bestu vinkonur þá var mikil
keppni á milli okkar en það
gleymdist alltaf daginn eftir. Eftir
grunnskóla lá leiðin á Krókinn í
Fjölbraut þar sem við nutum lífs-
ins og eignuðumst fullt af vinum
sem eru ennþá miklir vinir okkar í
dag, báðar spiluðum við fótbolta
með Tindastóli og eru margar
góðar minningar sem sitja eftir.
Eftir Fjölbraut fórum við báðar
suður í meira nám og vorum alltaf
í miklu og nánu sambandi. Svo
kom mikilvægasta verkefnið;
börnin þín sem voru þér allt, litlu
sólargeislarnir Hilmir og Auður.
Það sem þú elskaðir að vera
mamma enda vafðist það ekki fyr-
ir þér, varst reyndar búin að fá
góða æfingu með hann Arnór
þinn, sem þér þótti svo vænt um.
Árið 2011 flutti ég aftur heim á
Sigló og tveimur árum seinna flyt-
ur þú með þína fjölskyldu og erum
við aftur orðnar sameinaðar
heima á Sigló.
Fljótlega eftir að þú flytur heim
kynnumst við annarri íþrótt, blaki,
og vorum við ekki lengi að tileinka
okkur það og á einum tímapunkti
vorum við allar vinkonurnar í
besta saumaklúbbnum í blaki. Að
baki eru óteljandi ferðalög, mót,
leikir og frábær félagsskapur,
keppnisskapið sem að vísu ein-
kennir okkur báðar aldrei langt
undan. Það er svo minnisstætt
þegar þú horfðir í augun á mér og
sagðir við mig fyrir leiki: „Ása, við
erum sko ekki að fara að tapa fyrir
þessu liði“ og ef svo vildi til að við
töpuðum var leikurinn ræddur
daginn eftir yfir kaffibolla. Ári eft-
ir að þú greinist þá kemur þú til
mín og segir: „Ása, það er lands-
mót á Króknum, eigum við ekki að
taka þátt í strandblaki?“ Ég hélt
það nú og við skelltum okkur og
létum búa til okkar eigin treyjur;
„Sigló-79“, og áttum við frábæra
helgi heima hjá Kolbrúnu vinkonu
okkar. Eftir að við urðum fertugar
langaði okkur að prófa eitthvað
nýtt og skelltum okkur í golfið.
Baráttan þín við þennan sjúk-
dóm var með ólíkindum, allt sem
þú gekkst í gegnum á þessum
tíma, allar aðgerðirnar og lyfja-
gjafirnar, alltaf stóðstu upp og
hélst áfram og stundum átti mað-
Unnur Guðrún
Rögnvaldsdóttir
Vesturhlíð 2 | Fossvogi | s. 551 1266 | utfor@utfor.is | utfor.is
VIÐ ÞJÓNUM ALLAN SÓLARHRINGINN
Útfararþjónusta
í yfir 70 ár
Sigurður Bjarni Jónsson útfararstjóriMagnús Sævar Magnússon útfararstjóri
Guðmundur Baldvinsson útfararstjóriJón G. Bjarnason útfararstjóri
Ástkær sonur okkar, stjúpsonur, bróðir
og barnabarn,
GÍSLI REGINN PÉTURSSON,
lést á heimili sínu laugardaginn 7. ágúst.
Jarðarförin fer fram frá Fríkirkjunni í
Reykjavík mánudaginn 23. ágúst
klukkan 13. Streymt verður frá athöfninni á
https://youtu.be/kQJoKXHnSM4, einnig í gegnum mbl.is/andlat
Bryndís Hrönn Ragnarsdóttir Hannes Lárusson
Pétur Sigurðsson Matthildur Edda Pétursdóttir
Björk Gísladóttir Ingirafn Steinarsson
Ragnar Stefánsson Ingibjörg Hjartardóttir
Elskuleg eiginkona mín, móðir,
tengdamóðir, amma, langamma og systir,
LÁRA RUNÓLFSDÓTTIR,
Víðilundi 14a,
Akureyri,
lést sunnudaginn 15. ágúst í faðmi
fjölskyldunnar. Útför hennar fer fram
þriðjudaginn 24. ágúst klukkan 13 frá Akureyrarkirkju.
Athöfninni verður streymt á facebooksíðunni Jarðarfarir í
Akureyrarkirkju.
Bestu þakkir til starfsfólks á hjúkrunarheimilinu Hlíð fyrir góða
umönnun.
Hermann Einarsson
Eyrún Hermannsdóttir Hjörtur Ágústsson
Rúnar Hermannsson Guðrún Í. Einarsdóttir
Hulda Hermannsdóttir Svanur Kristinsson
Hugrún Hermannsdóttir Ottó B. Ottósson
Sigrún Runólfsdóttir
ömmu- og langömmubörn
Ástkær faðir okkar, tengdafaðir, afi og
langafi,
ALBERT VALDIMARSSON
bifvélavirkjameistari,
lést á dvalarheimilinu Grund 17. ágúst.
Útförin fer fram frá Akureyrarkirkju
fimmtudaginn 2. september klukkan 13.
Jarðsett verður á Einarsstöðum í Reykjadal.
Guðrún Albertsdóttir
Eva Ásrún Albertsdóttir
Valdís Albertsdóttir
Dóra Þórdís Albertsdóttir
og fjölskyldur
Elsku faðir okkar, tengdafaðir, afi
og langafi,
GARÐAR INGIMARSSON,
hjúkrunarheimilinu Hrafnistu,
Brúnavegi í Reykjavík,
lést sunnudaginn 15. ágúst.
Útförin fer fram fimmtudaginn 26. ágúst
klukkan 15 í kirkju Óháða safnaðarins.
Guðbjörg Garðarsdóttir Gestur Ólafsson
Sólveig G. Garðarsdóttir Þorvaldur Eiríksson
barna- og barnabarnabörn
Elskulegur eiginmaður minn, faðir,
tengdafaðir, afi, langafi og bróðir,
KRISTINN K. ÓLAFSSON,
áður til heimilis á Kristnibraut 31,
lést 12. ágúst á hjúkrunarheimilinu Mörk.
Útförin fer fram frá Guðríðarkirkju
mánudaginn 23. ágúst klukkan 13.
Súsanna Kristinsdóttir
Kristinn Jón Kristinsson Stefanía S. Ólafsdóttir
Anna Steindórsdóttir
barnabörn og barnabarnabörn
Anna Hulda Norðfjörð Árni S. Norðfjörð