Morgunblaðið - 21.08.2021, Side 36

36 MINNINGAR
MORGUNBLAÐIÐ LAUGARDAGUR 21. ÁGÚST 2021
Kæri, einstaki
Jón Ben.
Að leiðarlokum
vil ég þakka þér ein-
staka vináttu í lífinu
og þinn skínandi glaðværa húmor
í öllum hinum og þessum veðrum,
hvernig sem vindurinn blés
hverju sinni.
Á golfvellinum var pelinn
dreginn upp hjá Stöddanum
Palla ef einhver fékk fugl og
heimatilbúinn snaps boðinn í
hollinu og áframahaldandi fuglar
flugu og héldu áfram sem aldrei
fyrr, pelinn tómur og Palli þurfti
að taka fram nýjan, óuppátekinn
úr sínu farteski.
Þín þarfa þjónusta við okkur
Fjarðabyggðarbúa, sem þú sýnd-
ir í verki af alúð, með því að vera
með einu sönnu austfirsku fisk-
búðina í þínum fjallabíl á Reyð-
arfirði í Fjarðabyggð, með allt
sem laut að hágæða sjávarafurð-
um og einskæra þjónustulund.
Kúnnarnir báru virðingu fyrir
þér og elskuðu, sökum gæsku
þinnar og tryggðar.
Jón Ben Sveinsson
✝
Jón Ben
Sveinsson
fæddist 10. sept-
ember 1963. Hann
lést 27. júlí 2021.
Útförin fór fram
20. ágúst 2021.
Aðspurður hvers
vegna dætur hans
væru svo glæsileg-
ar, var svarið einfalt
og svona:
„Ég vanda mig
við allt sem ég geri
ásamt minni góðu
eiginkonu.“
Sakna þín minn
kæri vinur, nú á
þessum erfiðu
stundum og sendi
alúðarkveðjur til ykkar ástvina
allra.
Emil Thorarensen.
Fyrir tæpum sjö árum var ég á
leið til Stöðvarfjarðar með nýju
kærustunni minni að hitta nýju
tilvonandi tengdaforeldra mína,
veðrið var fallegt þótt væri farið
að hausta. Þegar á „Stöddann“
var komið, komst ég fljótt að því
að hjá þessu fólki var mikil hlýja
og ég fann hversu velkominn ég
var inn á heimili tilvonandi
tengdaforeldra minna, þeirra
Jóns Ben og Jóhönnu. Fyrsta
minningin er tónlist sem berst út
á pall og greinilega mikil gleði á
heimilinu.
Fyrsta minningin mín um
Jónba er þegar gellur út eldhús-
inu: „viltu bjór? Ég veit samt að
þú drekkur ekki, en það er dóna-
skapur að bjóða ekki með, það er
svo þitt hvort þú þiggur hann eða
ekki“. Þessi hefð var viðhöfð það
sem eftir var.
Jónbi var með eindæmum
hjálpsamur og var mikið umhug-
að um hag dætra sinna og barna-
barna, oft var bankað á dyrnar og
fyrir utan stóð Jónbi með fullan
kassa af mat, fiski sem hann
verkaði sjálfur og alls kyns kjöt-
meti sem honum hafði áskotnast.
Jónbi verkaði fisk og seldi um
nokkurra ára skeið og sat í bíln-
um sínum á sama stað og seldi
fólki harðfisk sem hann verkaði
frá grunni, ásamt ferskum, sölt-
uðum og reyktum fiski. Hann
hafði skapað sér góðan orðstír
fyrir vel frágenginn og góðan
fisk, og af þessu nutum við fjöl-
skyldan góðs. Ef hann bað mig
um aðstoð við völsun eða pökkun
var það ávallt auðsótt mál enda
var hann alltaf tilbúinn að rétta
fram hjálparhönd í hvaða formi
sem var, ef hann hafði ekki tök á
því þá reddaði hann því bara.
Því var það mikið reiðarslag
þegar ég var ræstur um miðnætti
þann 27. júlí síðastliðinn og beð-
inn að hringja í Kristel mína
strax, þar sem hún tilkynnti mér
að faðir sinn, tengdafaðir minn,
væri farinn á vit annarra ævin-
týra, æ síðan hef ég spurt sjálfan
mig hvers vegna lífið þarf að vera
eins ósanngjarnt og það getur
verið, enn og aftur hefur verið
höggvið skarð sem ekki verður
fyllt. Þegar móðir mín kvaddi fyr-
ir fimm árum voru þau Jónbi og
Jóhanna mér innilega til halds og
trausts og sýndu mér allan þann
stuðning sem þau gátu, fyrir það
verð ég ævinlega þakklátur, mig
grunaði ekki að ég stæði í þeirra
sporum rúmlega fimm árum síð-
ar.
Eins og þetta er ólýsanlega
sárt og ósanngjarnt getum við öll
yljað okkur við fallegar og góðar
minningar um duglegan, hjálp-
saman og góðan dreng.
Nú hefur þú róið til annarra og
fjarlægra miða, elsku tengda-
pabbi minn, þitt skarð verður
aldrei fyllt og ég mun ávallt
sakna þín.
Ég verð þér ævinlega þakklát-
ur fyrir að taka mér eins vel og
þú gerðir, og ekki síst er ég þér
þakklátur fyrir að þú tókst dætr-
um mínum tveim, þeim Lilju og
Önnu, eins og þær væru þínar.
Maður elskar alltaf börn, sama
hvort blóðtenging er eða ekki,
það sagðirðu við mig strax í upp-
hafi okkar kynna.
Steinholt verður aldrei eins.
Hornið þitt verður aldrei eins.
Ég mun halda utan um stelp-
una þína, hana Kristel, og auga-
steinana þína, þau Jóhönnu Mar-
gréti, Kára Ben, Lilju Önnu og
Dagbjart litla.
Takk fyrir allt, elsku Jónbi
minn, við sjáumst þegar minn
tími kemur.
Þinn tengdasonur
Eðvarð Þór
Grétarsson.
✝
Guðrún
Bjarnadóttir
(sem alla tíð var
kölluð Gunný)
fæddist í Reykjavík
20. ágúst 1963. Hún
lést á Landspít-
alanum við Hring-
braut 4. ágúst 2021.
Hún var dóttir
hjónanna Hjördísar
Pétursdóttur hús-
móður, f. 1922, d.
2007, og Bjarna Hallmunds-
sonar gullsmiðs, f. 1925, d. 1967.
Systkini Gunnýjar voru: Pétur
Bjarnason, f. 1946, d. 1997, maki
Sophie Weibull Fritsch Bjarna-
son, f. 1943, d. 2002; Ingibjörg
Bjarnadóttir, f.
1951, maki Hannes
Erlendsson, f. 1949,
og Ágúst Bjarna-
son, f. 1956, sam-
býliskona Guðrún
C. Emilsdóttir, f.
1963. Fósturfaðir
Gunnýjar var
Gunnsteinn Magn-
ússon flugumferð-
arstjóri, f. 1927, d.
2017.
Barn Gunnýjar og fyrrver-
andi sambýlismanns, Haraldar
Hreinssonar, f. 1958, er Daníel
Gunnsteinn, f. 1996.
Útför Gunnýjar fór fram í
kyrrþey 16. ágúst 2021.
Elsku litla systir mín er dáin.
Slíka setningu ímynda ég mér
að lesa í skáldsögu, en nú skrifa ég
setninguna hér, annars vegar
vegna þess að hún er dáin og hins
vegar vegna þess að ævi hennar
birtist mér líkt og bók, heil saga
með upphafi og endi. Fyrstu kafl-
arnir í bernskunni, miðjan litrík
eins og árstíðirnar og lokasíðurnar
á Landspítalanum þar sem þær
birtust mér með ljúfum harmi, líkt
og góðar bækur skilja oft lesendur
sína eftir eða svipað og í góðri óp-
eru þar sem aðalpersónan deyr í
lokin og tárin streyma. Hún Guð-
rún systir mín var einstök og leyfði
sér að dreyma, hún var eins og hún
var, en þannig vil ég minnast henn-
ar, frjálsrar og glaðværrar tónlist-
arkonu. Öllum sem hana þekktu og
kynntust vil ég votta samúð mína
og sér í lagi syni hennar, Daníel
Gunnsteini Haraldssyni. Öllum
þeim sem unnu henni og lögðu lið á
oft þyrnum stráðum leiðum hennar
um rósadali vill fjölskyldan þakka
af heilum hug og með ást í hjarta,
þar má nefna; E-12 á Landspítal-
anum sem önnuðust hana með ást
og umhyggju síðustu daga hennar,
einnig því frábæra starfsfólki
Konukots, sem stóð með henni í
gegnum tíðina, VoR-teymi Reykja-
víkurborgar og starfsfólki Brims í
Skipholti, öllum er þeim enn og aft-
ur þakkað með ást og virðingu.
Ágúst bróðir.
Árið 1972 fluttist ég til Íslands
og kunni ekki stakt orð í íslensku.
Ég var skráð í ballett þá um haust-
ið, í þeirri von foreldranna að ég
myndi aðlagast og eignast vinkon-
ur. Það gekk eftir og fyrsta vinkon-
an mín á Íslandi varð Gunný. Með
sinni hlýju og glaðværð tók hún
mig undir sinn verndarvæng, þessa
litlu óttaslegnu mús sem ekki gat
tjáð sig á þessu framandi tungu-
máli. Við þurftum ekki orð til að
skilja hvor aðra – svipbrigði og
handapat dugði. Á táknmáli lofuð-
um við að hringjast á, en áttuðum
okkur svo jafnharðan á því að við
gætum ekki talað við hvor aðra í
gegnum síma og var þá hlegið.
Við Gunný vorum saman í ball-
ettskóla Þjóðleikhússins í 6 ár og
urðum bestu vinkonur. Á þeim ár-
um tíðkaðist að ná í aukaleikara í
ballettskólann til að leika í upp-
færslum leikhússins. Við Gunný
lékum saman í tveimur vinsælum
barnaleikritum, Ferðinni til tungls-
ins og Kardimommubænum. Þetta
var mikið ævintýri og fannst okkur
við vera orðnar ansi veraldarvanar
er við kynntumst öllum baksviðs og
þekktum hvern krók og kima í
þessu stórbrotna húsi sem Þjóð-
leikhúsið er. Svo veraldarvanar, að
við fórum í verkfall af því að okkur
leist ekki á kjólana sem við áttum
að vera í! Gunný var listfeng og
hafði verið spilandi á píanó frá eins
árs aldri. Hún hafði ótrúlega næmt
tóneyra og átti auðvelt með að
pikka upp lög eftir eyranu. Mér
fannst það töfrum líkast þegar hún
spilaði og studdist ekki við neinar
nótur. Hún hóf tónlistarnám, en
kláraði það aldrei.
Á unglingsárunum var margt
brallað og var ég þá heimagangur
hjá Gunný. Ingibjörg, systir henn-
ar, útvegaði okkur vinnu og unnum
við í skólafríum í sælgætisverk-
smiðjunni Víkingi. Gunný var
hörkudugleg og vel metinn starfs-
kraftur. Við stálumst upp á loft til
stóra bróður hennar, Ágústs, þegar
hann var ekki heima og hlustuðum
á plötur úr safni hans. Stóri vina-
hópurinn hennar Gunnýjar varð
líka minn. Byggðir voru kofar við
Ægissíðuna og hafði klíkan þar at-
hvarf. Framan af lék allt í lyndi, en
eftir því sem unglingsárin færðust
yfir, þá kom áfengið til sögunnar.
Gunný var ein þeirra sem fannst
sopinn góður. Smátt og smátt
ánetjaðist hún áfenginu og má
segja að æviganga hennar hafi þá
ráðist og líf hennar markast af
þeirri stefnu þar til hún lést. Við
fjarlægðumst hvor aðra og höfðum
lítið sem ekkert samband eftir tví-
tugt.
Mér þótti þó vænt um að Gunný
kom til mín um 10 árum síðar og
virtist vera á góðum stað í lífinu.
Hún var hætt að drekka og með
plön um að halda áfram tónlistar-
námi og koma lífi sínu á réttan kjöl.
Hún ætlaði ekki að gefast upp. Það
var gott að sjá hana hamingjusama
og tilbúna að takast á við lífið. En
áfengistaugin var römm og henni
tókst ekki að klára verkefnið.
Um aldamótin kynntumst við
Ágúst bróðir hennar að nýju og
felldum hugi saman. Ég er þakklát
fyrir að hafa verið hjá henni, ásamt
öðrum fjölskyldumeðlimum, þegar
hún dró andann í síðasta sinn. Það
var gott að geta haldið í hönd henn-
ar síðasta spölinn og látið hana vita
að við elskuðum hana.
Gunný mun alltaf eiga stað í
hjarta mínu. Hvíl í friði, kæra vin-
kona.
Guðrún Catherine
Emilsdóttir.
Guðrún
Bjarnadóttir
„Ég er hinn
frjálsi förusveinn / á
ferð með staf og mal
…“
Börnin syngja og Ása slær gít-
arinn. Það var oft glatt á hjalla á
Nýrækt, veturna kringum 1970,
þó voru engar tölvur né sjónvarp
til að stytta vetrarkvöldin.
Ása og Valli tóku inn á heimili
sitt þau börn, sem lengst áttu að
sækja í skóla, þótti ekkert mál að
bæta 4-6 aukabörnum við hópinn
sinn, hýsa þau og gefa að borða
og hafa svo ofan af fyrir þeim ut-
an skólatíma. Ása var fjölhæf
kona, las fyrir okkur og með okk-
ur, lét okkur teikna og mála, spila
Áshildur Öfjörð
Magnúsdóttir
✝
Áshildur
Öfjörð Magn-
úsdóttir fæddist 29.
september 1930.
Hún lést 31. júlí
2021.
Útför Áshildar
fór fram 13. ágúst
2021.
og syngja. Þar var
hún á heimavelli.
Hún var einstök
fyrirmynd, sterk
kona, sem leiddi
ungmennin inn í
leyndardóma lífsins
með jákvæðni og
huggaði þegar
heimþráin varð of
sterk. Síðar urðum
við jafningjar í sam-
félagi sveitarinnar,
stjórn kvenfélagsins og alls stað-
ar var hún styrk stóð, úrræðagóð
með húmor og gleði sem smitaði
út frá sér.
Þegar ég kveð Ásu finnst mér
að vissu leyti að hún hafi verið
eins og „hin“ mamma mín, svo
margt gott kenndi hún mér, og í
huganum er glaðleg rödd hennar
að syngja um frjálsan förusvein,
á ferð með bros á vör … Takk
fyrir samveruna Ása mín.
Ég votta afkomendum hennar
mína dýpstu samúð.
Sigurlína Kristinsdóttir.
HJARTAVERND
Minningarkort
535 1800
www.hjarta.is
Innilegar þakkir fyrir auðsýnda samúð og
hlýhug við andlát og útför móður okkar,
tengdamóður, ömmu og langömmu,
ELÍNAR SIGRÍÐAR AXELSDÓTTUR
frá Ásláksstöðum.
Sérstakar þakkir fær starfsfólkið á deild V-2
á Grund fyrir góða umönnun.
Þórður Ingimarsson
Björn Ingimarsson Elín Björnsdóttir
Sveinn Ingimarsson Oddný S. Jónsdóttir
barnabörn og langömmubörn
Innilegar þakkir til allra sem sýndu okkur
samúð og hlýhug við andlát og útför okkar
ástkæra eiginmanns, föður, tengdaföður,
afa, langafa og langalangafa,
SIGURÐAR ÓLAFSSONAR,
fv. póst- og símstöðvarstjóra,
Hrísmóum 1, Garðabæ.
Sérstakar þakkir færum við öllu starfsfólki hjúkrunarheimilis
Hrafnistu, Hraunvangi, Hafnarfirði.
Guðbjörg Þorleifsdóttir
Sigurborg Sigurðardóttir Ljótur Ingason
Svanhvít Sigurðardóttir Ragnar Jörundsson
María Sigurðardóttir Páll Sigurðsson
Halldór Ó. Sigurðsson Margrét H. Hjaltested
Þóra Sigurðardóttir Sigurður G. Jóhannsson
Ingvar E. Sigurðsson Edda Arnljótsdóttir
barnabörn, barnabarnabörn
og barnabarnabarnabörn
Innilegar þakkir fyrir samúð og vinarhug við
andlát og útför ástkærs eiginmanns míns,
föður, tengdaföður og afa,
ÓLAFS B. THORS,
fv. forstjóra.
Sérstakar þakkir færum við starfsfólki
hjúkrunarheimilisins Sóltúns fyrir góða umönnun og
starfsmönnum nýrna- og skilunardeildar Landspítala fyrir
frábær störf.
Jóhanna J. Thors
Hilmar Thors Hlíf Thors Arnlaugsdóttir
Ólafur Baldvin Thors Kristín V. Magnúsdóttir
Benedikt Thor Thors
Innilegar þakkir sendum við öllum þeim
sem sýndu okkur samúð og hlýhug við
andlát og útför móður okkar, tengdamóður,
ömmu og langömmu,
INGIBJARGAR BECK
frá Reyðarfirði,
Lækjarsmára 6, Kópavogi.
Bjarni Steingrímsson Ellen Rósa Jones
Páll Grétar Steingrímsson Kristjana Erlen Jóhannsdóttir
barnabörn og barnabarnabörn
Minningarvefur á mbl.is
Vefur þar sem er sameinað efni sem snýr að
andlátum og útförum. Þar eru birtar andláts-,
útfarar- og þakkartilkynningar sem eru að-
gengilegar öllum en auk þess geta áskrifendur
lesið minningargreinar á vefnum.
" 3,0'*2 ,5 (1 .''( *!!4&)#'/(5 *2
þjónustuaðila sem aðstoða þegar andlát ber
(1 +-'%*2 $/ (15(5 /(/'4,/(5 *!!4&)#'/(5
ætlaðar aðstandendum við fráfall ástvina.
www.mbl.is/andlát
Minningar
og andlát