Strandapósturinn - 01.06.2006, Side 41

Bæjarnafn Afl Reksturstímabil Spenna
kW Frá Til Volt
Grænumýrartunga 3 1930 1977 220
Símstöð Brú 100 1951 1987 3x220
Fjarðarhorn 3,85 1920 1958 220
Þambárvellir I 5 1934 1987 220
Þambárvellir II 4 1970 1987 220
Einfætingsgil 2 1950 1977 220
Stóra-Fjarðarhorn 220
Kirkjuból 0,2 1952 110
Ós 8,5 1930 1956 220
Stakkanes 0,5 1943 1958 220
Hella 4 1949 1958 110
Skarð 0,25 1958 110
Djúpavík,
verksmiðja 15 1943 1970 3x220
Krossnes 0,1 1941 24
Ingólfsfjörður,
verksmiðja 5 1942 1970 220
Eyri í Ingólfsfirði 7,5 1942 1987 220
Ófeigsfjörður 2 1947 1970 3x220
Ófeigsfjörður,
sumarbústaður 7,5 1953 1987 3x220
Stöðvarnar á Kirkjubóli og Krossnesi tóku til starfa fyrir 1939
en stöðin á Skarði eftir 1939. Stöðvarinnar á Stóra-Fjarðarhorni
er getið í bæklingnum Rafveitur á Íslandi 1939 en hún virðist
hafa verið gleymd þegar Ágúst Halblaub var að safna efni í bók
sína sem kom út árið 1982.1 Síðar í greininni verður vikið nánar
að stöðvunum á Djúpuvík og verksmiðjunni á Eyri í Ingólfsfirði.
Fyrst verður athyglinni beint að eins konar millispili í rafvæð-
ingu Strandasýslu og raunar dreifbýlis um allt land, vindrafstöðv-
unum.
Getið er um vindmyllur í Persíu á árunum 644 og 915 e.Kr. í
miðalda heimildum. Vindmyllur voru fyrst notaðar í Frakklandi
árið 1180 og sjö árum síðar í Englandi. Talið er að vitneskjan
um tæki þessi hafi borist til Vestur-Evrópu með krossförum.
39
1 Ágúst Halblaub: Vatnsaflsrafstöðvar fyrir sveitabæi á Íslandi, bls. 17, og endur-
skoðun 1980. Rafveitur á Íslandi 1939, bls. 9.