Strandapósturinn - 01.06.2006, Side 105

Þykkvabæ þar sem hún býr og minnir hana á formóður sína Lilju
sem eldaði við hlóðir fram í Heydal á nítjándu öld.
Fleiri mannvirki í Heydal eru söguleg. Í búskapartíð Sigvalda
og Lilju var hlaðinn nátthagi á leitinu sem hálflokar dalnum fyrir
vestan bæinn. Það hefur sennilega verið á milli 1880 og 1890
því við hleðsluna unnu vesturfarar sem biðu eftir skipi á leið til
fyrirheitna landsins. En á þessu árabili voru vesturferðir tíðar.
Vesturfaraskipið kom til Borðeyrar og til eru heimildir um að
árið 1883 biðu þar um 300 manns í sjö vikur eftir skipinu. Ekki
er ólíklegt að þeir hafi verið fegnir að fá einhvern starfa á meðan
þeir biðu og menn á þeim tíma margir vanir garðhleðslum. Allt
um það, merki um garðinn sjást enn greinilega og alla tíð hefur
hann verið kallaður Vesturfaragarður.
Í Heydal urðu til afbýli eins og víðar. Þannig hefur mér verið
sagt að í tungunni milli Laugu og Heydalsár hafi einhvern tíman
staðið kofi þar sem karl nokkur bjó einsamall. Eins að annar kofi
hafi staðið nokkuð norðan við bæinn niður við ána þar sem ann-
103
Jeppabifreið Valdimars Bergssonar hálf á kafi í Víkurá. Brandur Guð-
munds son að binda dráttartaug í bílinn til að draga hann að á þurrt
land. Ljósm. Ásdís Guðmundsdóttir Laugarholti.