Strandapósturinn - 01.06.2006, Síða 106

ar einsetukarl bjó. Ekki er vitað hvort það var af sérlyndi mann-
anna eða þeirri löngun manna að ráða sér sjálfur og vera ekki
öðrum háður. Kannski hafa menn þolað misjafnt þröng býlið í
bað stofum gamla tímans.
Það vekur athygli þegar skoðaðar eru húsarústir í Miðhúsum
og Heydal hve grjóthleðslur í grunnum og kjöllurum húsanna
standa vel og hafa lítið raskast þrátt fyrir að ekkert hefur verið
um þær sinnt síðan bæirnir fóru í eyði. Ekki er neitt sérstaklega
vel lagað hleðslugrjót í þessum hleðslum heldur eru steinarnir
einstaklega vel felldir hver að öðrum þannig að veggirnir eru
furðu sléttir og réttir þrátt fyrir að grjótið sé með ýmsu móti.
Þetta bendir til þess að einhvern tíman hafi verið þarna afar
snjall hleðslumaður að verki. Í dag veit enginn um aldur þessara
mannvirkja né hver það var sem hlóð svo listilega.
Að loknu þessu ættarmóti sem áður er getið og upp gerður
kostnaður sem því fylgdi kom í ljós að eftir var nokkur fjárhæð.
Þá fæddist sú hugmynd að nota hana til að reisa fram í Heydal
bautastein til minningar um búsetuna þar. Fyrstur hafði Eggert
Jóhannesson orð á þessu við mig sem var strax til með að reyna
að koma þessu í verk. Við Eggert ákváðum að leita að hentugum
steini. Ég vissi af stuðlabergi upp í Bakkadal í landi Bakkasels. Það
er að finna í litlu felli sem heitir Papafell. Eigendur Bakkasels,
hjónin Ingibjörg Sigurðardóttir og Þorsteinn Elíasson í Laxárdal,
veittu góðfúslega leyfi til að taka stuðul úr Papafelli ef við find-
um hentugan stein.
Leið nú nokkur tími þar til Eggert gerði ferð til mín og fórum
við upp í Bakkadal að leita í Papafelli. Er það gerðist var staddur
hjá mér mágur minn, Úlfar Benónýsson, en hann er fæddur í
Mið húsum en fluttist ungur að Bæ og ólst þar upp til full orð ins -
ára. Hann er gjörkunnugur í Bakkadal. Slóst hann með í för ina
og fóru þeir Eggert og Úlfar á bíl upp í Bakkadal en ég fór á
öflugri dráttarvél með vagn til að flytja grjótið. Það gekk allt
betur en við áttum von á. Auðvelt reyndist að koma dráttarvél-
inni fram að Papafelli og þegar við komum þangað blasti við
myndarlegur drangur klofinn frá kletti. Ekki var annað að gera
en binda í steininn og draga hann að veginum og lyfta honum
með lyftitækjum vélarinnar upp í vagninn. Stuðullinn reyndist
104