Strandapósturinn - 01.06.2006, Síða 112

an við Gjögur. Þegar Tómas var ekki í ferðum á Nonna var hann
bílstjóri hjá verksmiðjunni í Djúpuvík. Nonni mun hafa gengið
um 10 mílur í góðu veðri. Það þótti mikill hraði á þessum árum.
Hann var ekki gott sjóskip. Það varð því oft að draga úr gang-
hraðanum ef eitthvað kulaði.
Þessi farkostur var fenginn til að koma okkur áleiðis. Lagt var
af stað árla morguns. Það voru a.m.k. tveir sem komu um borð
í Djúpuvík. Friggi í Reykjarfirði og Skúli í Kjós. Svo var haldið
yfir fjörðinn og rennt við í Naustvík, þar bættist Finna í félags-
skapinn. Aðalkrakkahópurinn ásamt skólastjóra kom svo til skips
á Gjögri. Blíðskaparveður var, rennisléttur sjór og Tómas setti
Nonna strax á fulla ferð þegar farþegarnir höfðu komið sér fyrir.
Reykjarfjörður og Veiðileysufjörður voru nú brátt aftur undan
og nú fóru krakkarnir flestir, þegar þau litu til lands, að sjá fjöll,
strönd og bæi sem þau höfðu aldrei áður augum litið. Nonni
var að mestu yfirbyggður. Aðeins opin aftast. Þar var nokkuð
rými og þar stóð Tómas og stýrði, að mestu óvarinn fyrir veðri
og ágjöf, bekkir voru meðfram síðum og í skut. Undir yfirbygg-
ingunni var vistlegur nokkuð rúmgóður salur með bekkjum með
góðum sessum meðfram síðum bátsins. Ekki nýttust gluggarnir
í yfirbyggingunni til útsýnis nema með því að staðið væri á
bekkjunum og illa þó. Það vildu því flestir vera aftur í og sjá vítt
til hafs og lands. Sumir strákarnir fóru jafnvel upp á yfirbygg-
inguna. Eftir beiðni Tómasar bað Þorsteinn skólastjóri krakkana
að halda sig inni í salnum. Aldrei þessu vant þrjóskuðst þau nú
við að gegna skólastjóranum. Sjávarloftið og útsýnið hélt í þau.
Tómas var prúð ur og hæglátur maður. En með rólegheitunum
og oft orðheppinn. Þegar Þorsteini gengur ekki að koma krökk-
unum inn segir Tómas einhverja setningu sem verður til þess
að allur krakkahópurinn hverfur inn í salinn. Hvað hann sagði
man ég ekki.
Áfangastaðurinn var Litla-Fjarðarhorn í botni Kollafjarðar.
Í blíðunni var haldið nokkuð djúpt fyrir Kaldbaksvík og Bjarn-
ar fjörð og stefnan tekin austan við Grímsey og svo í mynni
Kolla fjarðar. Þegar kom inn á móts við Kollafjarðarnes var sjór-
inn rennisléttur. Þá gaf Tómas eftir á innilokunarstefnunni og
far þeg arnir voru fljótir að tileinka sér frelsið. En sjóferðin var
110